Giobbe 8

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Respondens autem Baldad Suhites dixit:	1 Και απεκριθη Βιλδαδ ο Σαυχιτης και ειπεν?
2 “ Usquequo loqueris talia, et spiritus vehemens sermones oris tui?	2 Εως ποτε θελεις λαλει ταυτα; και οι λογοι του στοματος σου θελουσιν εισθαι ως ανεμος σφοδρος;
3 Numquid Deus supplantat iudicium, aut Omnipotens subvertit, quod iustum est?	3 Μηπως ο Θεος ανατρεπει την κρισιν; η ο Παντοδυναμος ανατρεπει το δικαιον;
4 Et si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suae,	4 Εαν οι υιοι σου ημαρτησαν εις αυτον, παρεδωκεν αυτους εις την χειρα της ανομιας αυτων.
5 tu tamen, si diluculo consurrexeris ad Deum et Omnipotentem fueris deprecatus,	5 Εαν συ ηθελες ζητησει τον Θεον πρωι, και ηθελες δεηθη του Παντοδυναμου?
6 si mundus et rectus incesseris, statim evigilabit ad te et pacatum reddet habitaculum iustitiae tuae;	6 εαν ησο καθαρος και ευθυς, βεβαιως τωρα ηθελεν εγερθη δια σε, και ηθελεν ευτυχει η κατοικια της δικαιοσυνης σου.
7 in tantum ut, si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis.	7 Και αν η αρχη σου ητο μικρα, τα υστερα σου ομως ηθελον μεγαλυνθη σφοδρα.
8 Interroga enim generationem pristinam et diligenter investiga patrum memoriam.	8 Επειδη ερωτησον, παρακαλω, περι των προτερων γενεων, και ερευνησον ακριβως περι των πατερων αυτων?
9 Hesterni quippe sumus et ignoramus, quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram.	9 διοτι ημεις ειμεθα χθεσινοι, και δεν εξευρομεν ουδεν, επειδη αι ημεραι ημων επι της γης ειναι σκια?
10 Nonne ipsi docebunt te, loquentur tibi et de corde suo proferent eloquia?	10 δεν θελουσι σε διδαξει αυτοι, και σοι ειπει και προφερει λογους εκ της καρδιας αυτων;
11 Numquid virere potest scirpus absque umore, aut crescere carectum sine aqua?	11 Θαλλει ο παπυρος ανευ πηλου; αυξανει ο σχοινος ανευ υδατος;
12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit.	12 Ενω ειναι ετι πρασινος και αθεριστος, ξηραινεται προ παντος χορτου.
13 Sic viae omnium, qui obliviscuntur Deum, et spes impii peribit.	13 Ουτως ειναι αι οδοι παντων των λησμονουντων τον Θεον? και η ελπις του υποκριτου θελει χαθη?
14 Cuius spes filum tenue, et sicut tela aranearum fiducia eius.	14 η ελπις αυτου θελει κοπη, και το θαρρος αυτου θελει εισθαι ιστος αραχνης.
15 Innitetur super domum suam et nonstabit; fulciet eam et non consurget.	15 Θελει επιστηριχθη επι την οικιαν αυτου, πλην αυτη δεν θελει σταθη? θελει κρατησει αυτην, πλην δεν θελει ανορθωθη.
16 Umectus videtur, antequam veniat sol, et in horto suo germen eius egredietur.	16 Ειναι χλωρος εμπροσθεν του ηλιου, και ο κλαδος αυτου απλονεται εις τον κηπον αυτου.
17 Super acervum petrarum radices eius densabuntur, et inter lapides commorabitur.	17 Αι ριζαι αυτου περιπλεκονται εις τον σωρον των λιθων, και εκλεγει τον πετρωδη τοπον.
18 Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum et dicet: “Non novi te”.	18 Εαν εξαλειφθη απο του τοπου αυτου, τοτε θελει αρνηθη αυτον, λεγων, Δεν σε ειδον.
19 Haec est enim laetitia viae eius, ut rursum de terra alii germinentur.	19 Ιδου, αυτη ειναι η χαρα της οδου αυτου, και εκ του χωματος αλλοι θελουσι αναβλαστησει.
20 Deus non proiciet simplicem nec porriget manum malignis,	20 Ιδου, ο Θεος δεν θελει απορριψει τον αμεμπτον, ουδε θελει πιασει την χειρα των κακοποιων?
21 donec impleatur risu os tuum, et labia tua iubilo.	21 εωσου γεμιση το στομα σου απο γελωτος, και τα χειλη σου αλαλαγμου.
22 Qui oderunt te, induentur confusione, et tabernaculum impiorum non subsistet ”.	22 Οι μισουντες σε θελουσιν ενδυθη αισχυνην? και η κατοικια των ασεβων δεν θελει υπαρχει.