Giobbe 8
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA RICCIOTTI |
---|---|
1 Respondens autem Baldad Suhites dixit: | 1 - Prese allora a parlare Baldad il Suhita e disse: |
2 “ Usquequo loqueris talia, et spiritus vehemens sermones oris tui? | 2 «Fino a quando dirai tu tali cose, e vento impetuoso saranno i discorsi della tua bocca? |
3 Numquid Deus supplantat iudicium, aut Omnipotens subvertit, quod iustum est? | 3 Forse che Dio fa violenza al diritto, ovvero l'Onnipotente sconvolge la giustizia? |
4 Et si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suae, | 4 Quantunque i tuoi figli abbian peccato contro di lui, ed egli li abbia dati in balìa del loro delitto, |
5 tu tamen, si diluculo consurrexeris ad Deum et Omnipotentem fueris deprecatus, | 5 tuttavia se tu t'affretterai a ricorrere a Dio, e se volgerai preghiere all'Onnipotente, |
6 si mundus et rectus incesseris, statim evigilabit ad te et pacatum reddet habitaculum iustitiae tuae; | 6 qualora tu proceda con purità e rettitudine, e la speranza dell'ipocrita svanirà, e tranquilla renderà la tua dimora di giustizia; |
7 in tantum ut, si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis. | 7 tanto che se il tuo passato fu piccola cosa, il tuo avvenire s'accrescerà di molto. |
8 Interroga enim generationem pristinam et diligenter investiga patrum memoriam. | 8 Consulta infatti l'età primiera, e scruta diligentemente le memorie dei padri |
9 Hesterni quippe sumus et ignoramus, quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram. | 9 (noi invero siamo di ieri ed ignoranti, giacché come un'ombra sono i dì nostri sulla terra) |
10 Nonne ipsi docebunt te, loquentur tibi et de corde suo proferent eloquia? | 10 ed essi t'ammaestreranno, e parlandotidal loro cuore estrarranno i detti [seguenti]: |
11 Numquid virere potest scirpus absque umore, aut crescere carectum sine aqua? | 11 Può forse verdeggiare la pianta del papiro senza l'umidità, ovvero può crescere la giuncaia senza l'acqua? |
12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit. | 12 Essa è ancora nel suo rigoglio, non pronta ad esser divelta, che prima d'ogni altra erba appassisce. |
13 Sic viae omnium, qui obliviscuntur Deum, et spes impii peribit. | 13 Tale è la sorte di quanti dimenticano Dio, e la speranza dell'ipocrita svanirà. |
14 Cuius spes filum tenue, et sicut tela aranearum fiducia eius. | 14 Non si compiacerà della sua stoltezza, e come tela di ragno sarà la sua fiducia: |
15 Innitetur super domum suam et nonstabit; fulciet eam et non consurget. | 15 s'appoggerà egli sulla sua casa, ma non resisterà, la rafforzerà con sostegni, ma non starà su. |
16 Umectus videtur, antequam veniat sol, et in horto suo germen eius egredietur. | 16 [Albero] rigoglioso egli appare nel cospetto del sole, e nel suo spuntare le sue fronde s'espandono, |
17 Super acervum petrarum radices eius densabuntur, et inter lapides commorabitur. | 17 fra la maceria di pietre le sue radici s'intrecciano, e fra sassi egli dimora: |
18 Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum et dicet: “Non novi te”. | 18 ma se alcun lo recide via dal suo luogo, questo lo rinnega esclamando: - Non ti conosco! - |
19 Haec est enim laetitia viae eius, ut rursum de terra alii germinentur. | 19 Questa infatti è la consolazione della sua sorte, che dal suolo altre [piante] germoglino. |
20 Deus non proiciet simplicem nec porriget manum malignis, | 20 Dio non rigetta l'uomo onesto, nè stende la mano [in aiuto] agli empii. |
21 donec impleatur risu os tuum, et labia tua iubilo. | 21 Egli ancora riempirà di sorriso la tua bocca, e le tue labbra di giubilo; |
22 Qui oderunt te, induentur confusione, et tabernaculum impiorum non subsistet ”. | 22 quei che t'odiano saranno ricoperti di confusione, e la tenda degli empii non sussisterà.» |