Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Giobbe 8


font
NOVA VULGATADIODATI
1 Respondens autem Baldad Suhites dixit:
1 E BILDAD Suhita rispose, e disse:
2 “ Usquequo loqueris talia,
et spiritus vehemens sermones oris tui?
2 Infino a quando proferirai tali ragionamenti, E saranno le parole della tua bocca come un vento impetuoso?
3 Numquid Deus supplantat iudicium,
aut Omnipotens subvertit, quod iustum est?
3 Iddio pervertirebbe egli il giudicio? L’Onnipotente pervertirebbe egli la giustizia?
4 Et si filii tui peccaverunt ei,
et dimisit eos in manu iniquitatis suae,
4 Se i tuoi figliuoli hanno peccato contro a lui, Egli altresì li ha dati in mano del lor misfatto.
5 tu tamen, si diluculo consurrexeris ad Deum
et Omnipotentem fueris deprecatus,
5 Ma quant’è a te, se tu ricerchi Iddio, E chiedi grazia all’Onnipotente;
6 si mundus et rectus incesseris,
statim evigilabit ad te
et pacatum reddet habitaculum iustitiae tuae;
6 Se tu sei puro e diritto, Certamente egli si risveglierà di presente in favor tuo, E farà prosperare il tuo giusto abitacolo.
7 in tantum ut, si priora tua fuerint parva,
et novissima tua multiplicentur nimis.
7 E la tua condizione di prima sarà stata piccola, E l’ultima diventerà grandissima
8 Interroga enim generationem pristinam
et diligenter investiga patrum memoriam.
8 Perciocchè domanda pur le età primiere, E disponti ad informarti da’ padri loro;
9 Hesterni quippe sumus et ignoramus,
quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram.
9 Imperocchè, quant’è a noi, siamo sol da ieri in qua, E non abbiamo intendimento; Perchè i nostri giorni son come un’ombra sopra la terra;
10 Nonne ipsi docebunt te, loquentur tibi
et de corde suo proferent eloquia?
10 Non insegnerannoti essi, e non parlerannoti, E non trarranno essi fuori ragionamenti dal cuor loro?
11 Numquid virere potest scirpus absque umore,
aut crescere carectum sine aqua?
11 Il giunco sorgerà egli senza pantano? L’erba de’ prati crescerà ella senz’acqua?
12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu,
ante omnes herbas arescit.
12 E pure, mentre è ancor verde, e non è ancora segata, Si secca avanti ogni altra erba.
13 Sic viae omnium, qui obliviscuntur Deum,
et spes impii peribit.
13 Tali son le vie di tutti quelli che dimenticano Iddio, E così perirà la speranza dell’ipocrita;
14 Cuius spes filum tenue,
et sicut tela aranearum fiducia eius.
14 La cui speranza sarà troncata, E la cui confidanza sarà una casa di ragnolo.
15 Innitetur super domum suam et nonstabit;
fulciet eam et non consurget.
15 Egli si appoggerà in su la casa sua, ma quella non istarà ferma; Egli si atterrà ad essa, ma ella non istarà in piè.
16 Umectus videtur, antequam veniat sol,
et in horto suo germen eius egredietur.
16 Egli è verdeggiante al sole, E i suoi rami si spandono fuori in sul giardino, nel quale è piantato;
17 Super acervum petrarum radices eius densabuntur,
et inter lapides commorabitur.
17 Le sue radici s’intralciano presso alla fonte, Egli mira la casa di pietra.
18 Si absorbuerit eum de loco suo,
negabit eum et dicet: “Non novi te”.
18 Ma, se alcuno lo manderà in ruina, divellendolo dal luogo suo, Questo lo rinnegherà dicendo: Io non ti vidi giammai.
19 Haec est enim laetitia viae eius,
ut rursum de terra alii germinentur.
19 Ecco, tale è l’allegrezza della sua via, E dalla polvere ne germoglieranno altri
20 Deus non proiciet simplicem
nec porriget manum malignis,
20 Ecco, Iddio non disdegna l’uomo intiero; Ma altresì non presta la mano a’ maligni.
21 donec impleatur risu os tuum,
et labia tua iubilo.
21 Ancora empierà egli la tua bocca di riso, E le tue labbra di giubilo.
22 Qui oderunt te, induentur confusione,
et tabernaculum impiorum non subsistet ”.
22 Quelli che ti odiano saranno vestiti di vergogna; Ma il tabernacolo degli empi non sarà più