Psalmi 34
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
VULGATA | DIODATI |
---|---|
1 Ipsi David. Judica, Domine, nocentes me ; expugna impugnantes me. | 1 Salmo di Davide, intorno a ciò ch’egli si contraffece davanti ad Abimelec; onde esso lo cacciò via, ed egli se ne andò IO benedirò il Signore in ogni tempo; La sua lode sarà sempre nella mia bocca. |
2 Apprehende arma et scutum, et exsurge in adjutorium mihi. | 2 L’anima mia si glorierà nel Signore; Gli umili l’udiranno, e si rallegreranno. |
3 Effunde frameam, et conclude adversus eos qui persequuntur me ; dic animæ meæ : Salus tua ego sum. | 3 Magnificate meco il Signore, Ed esaltiamo tutti insieme il suo Nome. |
4 Confundantur et revereantur quærentes animam meam ; avertantur retrorsum et confundantur cogitantes mihi mala. | 4 Io ho cercato il Signore, ed egli mi ha risposto, E mi ha liberato da tutti i miei spaventi. |
5 Fiant tamquam pulvis ante faciem venti, et angelus Domini coarctans eos. | 5 Quelli che hanno riguardato a lui sono stati illuminati, E le lor facce non sono state svergognate. |
6 Fiat via illorum tenebræ et lubricum, et angelus Domini persequens eos. | 6 Questo povero afflitto ha gridato, e il Signore l’ha esaudito, E l’ha salvato da tutte le sue distrette. |
7 Quoniam gratis absconderunt mihi interitum laquei sui ; supervacue exprobraverunt animam meam. | 7 Gli Angeli del Signore sono accampati intorno a quelli che lo temono, E li liberano. |
8 Veniat illi laqueus quem ignorat, et captio quam abscondit apprehendat eum, et in laqueum cadat in ipsum. | 8 Gustate, e vedete quanto il Signore è buono; Beato l’uomo che spera in lui. |
9 Anima autem mea exsultabit in Domino, et delectabitur super salutari suo. | 9 Temete il Signore, voi suoi santi; Poichè nulla manca a quelli che lo temono. |
10 Omnia ossa mea dicent : Domine, quis similis tibi ? eripiens inopem de manu fortiorum ejus ; egenum et pauperem a diripientibus eum. | 10 I leoncelli soffrono necessità e fame; Ma quelli che cercano il Signore non hanno mancamento di alcun bene |
11 Surgentes testes iniqui, quæ ignorabam interrogabant me. | 11 Venite, figliuoli, ascoltatemi; Io v’insegnerò il timor del Signore. |
12 Retribuebant mihi mala pro bonis, sterilitatem animæ meæ. | 12 Quale è l’uomo che abbia voglia di vivere, Che ami lunghezza di giorni per veder del bene? |
13 Ego autem, cum mihi molesti essent, induebar cilicio ; humiliabam in jejunio animam meam, et oratio mea in sinu meo convertetur. | 13 Guarda la tua lingua dal male, E le tue labbra da parlar frode. |
14 Quasi proximum et quasi fratrem nostrum sic complacebam ; quasi lugens et contristatus sic humiliabar. | 14 Ritratti dal male, e fa’ il bene; Cerca la pace, e procacciala. |
15 Et adversum me lætati sunt, et convenerunt ; congregata sunt super me flagella, et ignoravi. | 15 Gli occhi del Signore son verso i giusti, E le sue orecchie sono attente al grido loro. |
16 Dissipati sunt, nec compuncti ; tentaverunt me, subsannaverunt me subsannatione ; frenduerunt super me dentibus suis. | 16 La faccia del Signore è contro a quelli che fanno male, Per isterminare la lor memoria d’in su la terra. |
17 Domine, quando respicies ? Restitue animam meam a malignitate eorum ; a leonibus unicam meam. | 17 I giusti gridano, e il Signore li esaudisce, E li libera da tutte le lor distrette. |
18 Confitebor tibi in ecclesia magna ; in populo gravi laudabo te. | 18 Il Signore è presso di quelli che hanno il cuor rotto, E salva quelli che hanno lo spirito contrito. |
19 Non supergaudeant mihi qui adversantur mihi inique, qui oderunt me gratis, et annuunt oculis. | 19 Molte son le afflizioni del giusto; Ma il Signore lo libererà da tutte. |
20 Quoniam mihi quidem pacifice loquebantur ; et in iracundia terræ loquentes, dolos cogitabant. | 20 Egli guarda tutte le ossa di esso: E niuno ne può esser rotto. |
21 Et dilataverunt super me os suum ; dixerunt : Euge, euge ! viderunt oculi nostri. | 21 La malvagità farà morire il malvagio, E quelli che odiano il giusto saran distrutti. |
22 Vidisti, Domine : ne sileas ; Domine, ne discedas a me. | 22 Il Signore riscatta l’anima de’ suoi servitori; E niuno di quelli che sperano in lui sarà distrutto |
23 Exsurge et intende judicio meo, Deus meus ; et Dominus meus, in causam meam. | |
24 Judica me secundum justitiam tuam, Domine Deus meus, et non supergaudeant mihi. | |
25 Non dicant in cordibus suis : Euge, euge, animæ nostræ ; nec dicant : Devoravimus eum. | |
26 Erubescant et revereantur simul qui gratulantur malis meis ; induantur confusione et reverentia qui magna loquuntur super me. | |
27 Exsultent et lætentur qui volunt justitiam meam ; et dicant semper : Magnificetur Dominus, qui volunt pacem servi ejus. | |
28 Et lingua mea meditabitur justitiam tuam ; tota die laudem tuam. |