Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Psalmi 103


font
VULGATASAGRADA BIBLIA
1 Ipsi David. Benedic, anima mea, Domino :
Domine Deus meus, magnificatus es vehementer.
Confessionem et decorem induisti,
1 Salmo de Davi. Bendize, ó minha alma, ao Senhor, e tudo o que existe em mim bendiga o seu santo nome.
2 amictus lumine sicut vestimento.
Extendens cælum sicut pellem,
2 Bendize, ó minha alma, ao Senhor, e jamais te esqueças de todos os seus benefícios.
3 qui tegis aquis superiora ejus :
qui ponis nubem ascensum tuum ;
qui ambulas super pennas ventorum :
3 É ele que perdoa as tuas faltas, e sara as tuas enfermidades.
4 qui facis angelos tuos spiritus,
et ministros tuos ignem urentem.
4 É ele que salva tua vida da morte, e te coroa de bondade e de misericórdia.
5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam :
non inclinabitur in sæculum sæculi.
5 É ele que cumula de benefícios a tua vida, e renova a tua juventude como a da águia.
6 Abyssus sicut vestimentum amictus ejus ;
super montes stabunt aquæ.
6 O Senhor faz justiça, dá o direito aos oprimidos.
7 Ab increpatione tua fugient ;
a voce tonitrui tui formidabunt.
7 Revelou seus caminhos a Moisés, e suas obras aos filhos de Israel.
8 Ascendunt montes, et descendunt campi,
in locum quem fundasti eis.
8 O Senhor é bom e misericordioso, lento para a cólera e cheio de clemência.
9 Terminum posuisti quem non transgredientur,
neque convertentur operire terram.
9 Ele não está sempre a repreender, nem eterno é o seu ressentimento.
10 Qui emittis fontes in convallibus ;
inter medium montium pertransibunt aquæ.
10 Não nos trata segundo os nossos pecados, nem nos castiga em proporção de nossas faltas,
11 Potabunt omnes bestiæ agri ;
expectabunt onagri in siti sua.
11 porque tanto os céus distam da terra quanto sua misericórdia é grande para os que o temem;
12 Super ea volucres cæli habitabunt ;
de medio petrarum dabunt voces.
12 tanto o oriente dista do ocidente quanto ele afasta de nós nossos pecados.
13 Rigans montes de superioribus suis ;
de fructu operum tuorum satiabitur terra :
13 Como um pai tem piedade de seus filhos, assim o Senhor tem compaixão dos que o temem,
14 producens f?num jumentis,
et herbam servituti hominum,
ut educas panem de terra,
14 porque ele sabe de que é que somos feitos, e não se esquece de que somos pó.
15 et vinum lætificet cor hominis :
ut exhilaret faciem in oleo,
et panis cor hominis confirmet.
15 Os dias do homem são semelhantes à erva, ele floresce como a flor dos campos.
16 Saturabuntur ligna campi,
et cedri Libani quas plantavit :
16 Apenas sopra o vento, já não existe, e nem se conhece mais o seu lugar.
17 illic passeres nidificabunt :
herodii domus dux est eorum.
17 É eterna, porém, a misericórdia do Senhor para com os que o temem. E sua justiça se estende aos filhos de seus filhos,
18 Montes excelsi cervis ;
petra refugium herinaciis.
18 sobre os que guardam a sua aliança, e, lembrando, cumprem seus mandamentos.
19 Fecit lunam in tempora ;
sol cognovit occasum suum.
19 Nos céus estabeleceu o Senhor o seu trono, e o seu império se estende sobre o universo.
20 Posuisti tenebras, et facta est nox ;
in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ :
20 Bendizei ao Senhor todos os seus anjos, valentes heróis que cumpris suas ordens, sempre dóceis à sua palavra.
21 catuli leonum rugientes ut rapiant,
et quærant a Deo escam sibi.
21 Bendizei ao Senhor todos os seus exércitos, ministros que executais sua vontade.
22 Ortus est sol, et congregati sunt,
et in cubilibus suis collocabuntur.
22 Bendizei ao Senhor todas as suas obras, em todos os lugares onde ele domina. Bendize, ó minha alma, ao Senhor.
23 Exibit homo ad opus suum,
et ad operationem suam usque ad vesperum.
24 Quam magnificata sunt opera tua, Domine !
omnia in sapientia fecisti ;
impleta est terra possessione tua.
25 Hoc mare magnum et spatiosum manibus ;
illic reptilia quorum non est numerus :
animalia pusilla cum magnis.
26 Illic naves pertransibunt ;
draco iste quem formasti ad illudendum ei.
27 Omnia a te expectant
ut des illis escam in tempore.
28 Dante te illis, colligent ;
aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.
29 Avertente autem te faciem, turbabuntur ;
auferes spiritum eorum, et deficient,
et in pulverem suum revertentur.
30 Emittes spiritum tuum, et creabuntur,
et renovabis faciem terræ.
31 Sit gloria Domini in sæculum ;
lætabitur Dominus in operibus suis.
32 Qui respicit terram, et facit eam tremere ;
qui tangit montes, et fumigant.
33 Cantabo Domino in vita mea ;
psallam Deo meo quamdiu sum.
34 Jucundum sit ei eloquium meum ;
ego vero delectabor in Domino.
35 Deficiant peccatores a terra,
et iniqui, ita ut non sint.
Benedic, anima mea, Domino.