Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Psalmi 103


font
VULGATALA SACRA BIBBIA
1 Ipsi David. Benedic, anima mea, Domino :
Domine Deus meus, magnificatus es vehementer.
Confessionem et decorem induisti,
1 Di Davide. Benedici il Signore, anima mia, quanto è in me benedica il suo santo nome.
2 amictus lumine sicut vestimento.
Extendens cælum sicut pellem,
2 Benedici il Signore, anima mia; non tenere in oblìo nessuno dei suoi benefici.
3 qui tegis aquis superiora ejus :
qui ponis nubem ascensum tuum ;
qui ambulas super pennas ventorum :
3 Egli ha perdonato tutte le tue colpe, ti ha guarito da ogni malattia;
4 qui facis angelos tuos spiritus,
et ministros tuos ignem urentem.
4 ha strappato dalla fossa la tua vita; della sua grazia e misericordia ti ha incoronato;
5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam :
non inclinabitur in sæculum sæculi.
5 ha saziato d'ogni bene la tua età; s'è rinnovato come di aquila il tuo vigore giovanile.
6 Abyssus sicut vestimentum amictus ejus ;
super montes stabunt aquæ.
6 Il Signore ha fatto atti di giustizia, gesti di equità verso tutti gli oppressi.
7 Ab increpatione tua fugient ;
a voce tonitrui tui formidabunt.
7 Fece conoscere a Mosè le sue vie, ai figli d'Israele le sue azioni.
8 Ascendunt montes, et descendunt campi,
in locum quem fundasti eis.
8 Benevolo e pietoso è il Signore, lento all'ira e grande in misericordia;
9 Terminum posuisti quem non transgredientur,
neque convertentur operire terram.
9 non dura per sempre la sua contestazione, non conserva in eterno la sua ira.
10 Qui emittis fontes in convallibus ;
inter medium montium pertransibunt aquæ.
10 Non ci ha trattati secondo i nostri peccati; non ci ha ripagati in base alle nostre colpe.
11 Potabunt omnes bestiæ agri ;
expectabunt onagri in siti sua.
11 Sì, com'è alto il cielo in confronto della terra, così è grande la sua misericordia sopra quelli che lo temono;
12 Super ea volucres cæli habitabunt ;
de medio petrarum dabunt voces.
12 come l'oriente dista dall'occidente, tanto allontanò da noi le nostre colpe.
13 Rigans montes de superioribus suis ;
de fructu operum tuorum satiabitur terra :
13 Come un padre ha pietà per i suoi figli, così il Signore ha pietà per quanti lo temono.
14 producens f?num jumentis,
et herbam servituti hominum,
ut educas panem de terra,
14 Sì, egli conosce di che siamo fatti, egli si ricorda che siamo polvere.
15 et vinum lætificet cor hominis :
ut exhilaret faciem in oleo,
et panis cor hominis confirmet.
15 Come l'erba sono i giorni dell'uomo, come il fiore del campo così egli fiorisce.
16 Saturabuntur ligna campi,
et cedri Libani quas plantavit :
16 Lo sfiora il vento ed egli scompare, il suo posto più non si trova.
17 illic passeres nidificabunt :
herodii domus dux est eorum.
17 La misericordia del Signore è da sempre, dura un'eternità su quanti lo temono; la sua giustizia raggiunge i figli dei figli
18 Montes excelsi cervis ;
petra refugium herinaciis.
18 per quanti custodiscono la sua alleanza e si ricordano di osservare i suoi precetti.
19 Fecit lunam in tempora ;
sol cognovit occasum suum.
19 Il Signore ha eretto il suo trono nel cielo, la sua regalità domina su tutto.
20 Posuisti tenebras, et facta est nox ;
in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ :
20 Benedite il Signore, angeli suoi, voi prodi, esecutori dei suoi comandi, sempre pronti al cenno della sua parola.
21 catuli leonum rugientes ut rapiant,
et quærant a Deo escam sibi.
21 Benedite il Signore, voi tutte sue schiere, voi suoi ministri, esecutori del suo volere.
22 Ortus est sol, et congregati sunt,
et in cubilibus suis collocabuntur.
22 Benedite il Signore, voi tutte sue opere, in qualunque parte del suo dominio. Benedici il Signore, anima mia.
23 Exibit homo ad opus suum,
et ad operationem suam usque ad vesperum.
24 Quam magnificata sunt opera tua, Domine !
omnia in sapientia fecisti ;
impleta est terra possessione tua.
25 Hoc mare magnum et spatiosum manibus ;
illic reptilia quorum non est numerus :
animalia pusilla cum magnis.
26 Illic naves pertransibunt ;
draco iste quem formasti ad illudendum ei.
27 Omnia a te expectant
ut des illis escam in tempore.
28 Dante te illis, colligent ;
aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.
29 Avertente autem te faciem, turbabuntur ;
auferes spiritum eorum, et deficient,
et in pulverem suum revertentur.
30 Emittes spiritum tuum, et creabuntur,
et renovabis faciem terræ.
31 Sit gloria Domini in sæculum ;
lætabitur Dominus in operibus suis.
32 Qui respicit terram, et facit eam tremere ;
qui tangit montes, et fumigant.
33 Cantabo Domino in vita mea ;
psallam Deo meo quamdiu sum.
34 Jucundum sit ei eloquium meum ;
ego vero delectabor in Domino.
35 Deficiant peccatores a terra,
et iniqui, ita ut non sint.
Benedic, anima mea, Domino.