Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Psalmi 103

font
VULGATALXX
1 Ipsi David. Benedic, anima mea, Domino :
Domine Deus meus, magnificatus es vehementer.
Confessionem et decorem induisti,
1 τω δαυιδ ευλογει η ψυχη μου τον κυριον κυριε ο θεος μου εμεγαλυνθης σφοδρα εξομολογησιν και ευπρεπειαν ενεδυσω
2 amictus lumine sicut vestimento.
Extendens cælum sicut pellem,
2 αναβαλλομενος φως ως ιματιον εκτεινων τον ουρανον ωσει δερριν
3 qui tegis aquis superiora ejus :
qui ponis nubem ascensum tuum ;
qui ambulas super pennas ventorum :
3 ο στεγαζων εν υδασιν τα υπερωα αυτου ο τιθεις νεφη την επιβασιν αυτου ο περιπατων επι πτερυγων ανεμων
4 qui facis angelos tuos spiritus,
et ministros tuos ignem urentem.
4 ο ποιων τους αγγελους αυτου πνευματα και τους λειτουργους αυτου πυρ φλεγον
5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam :
non inclinabitur in sæculum sæculi.
5 εθεμελιωσεν την γην επι την ασφαλειαν αυτης ου κλιθησεται εις τον αιωνα του αιωνος
6 Abyssus sicut vestimentum amictus ejus ;
super montes stabunt aquæ.
6 αβυσσος ως ιματιον το περιβολαιον αυτου επι των ορεων στησονται υδατα
7 Ab increpatione tua fugient ;
a voce tonitrui tui formidabunt.
7 απο επιτιμησεως σου φευξονται απο φωνης βροντης σου δειλιασουσιν
8 Ascendunt montes, et descendunt campi,
in locum quem fundasti eis.
8 αναβαινουσιν ορη και καταβαινουσιν πεδια εις τοπον ον εθεμελιωσας αυτοις
9 Terminum posuisti quem non transgredientur,
neque convertentur operire terram.
9 οριον εθου ο ου παρελευσονται ουδε επιστρεψουσιν καλυψαι την γην
10 Qui emittis fontes in convallibus ;
inter medium montium pertransibunt aquæ.
10 ο εξαποστελλων πηγας εν φαραγξιν ανα μεσον των ορεων διελευσονται υδατα
11 Potabunt omnes bestiæ agri ;
expectabunt onagri in siti sua.
11 ποτιουσιν παντα τα θηρια του αγρου προσδεξονται οναγροι εις διψαν αυτων
12 Super ea volucres cæli habitabunt ;
de medio petrarum dabunt voces.
12 επ' αυτα τα πετεινα του ουρανου κατασκηνωσει εκ μεσου των πετρων δωσουσιν φωνην
13 Rigans montes de superioribus suis ;
de fructu operum tuorum satiabitur terra :
13 ποτιζων ορη εκ των υπερωων αυτου απο καρπου των εργων σου χορτασθησεται η γη
14 producens f?num jumentis,
et herbam servituti hominum,
ut educas panem de terra,
14 εξανατελλων χορτον τοις κτηνεσιν και χλοην τη δουλεια των ανθρωπων του εξαγαγειν αρτον εκ της γης
15 et vinum lætificet cor hominis :
ut exhilaret faciem in oleo,
et panis cor hominis confirmet.
15 και οινος ευφραινει καρδιαν ανθρωπου του ιλαρυναι προσωπον εν ελαιω και αρτος καρδιαν ανθρωπου στηριζει
16 Saturabuntur ligna campi,
et cedri Libani quas plantavit :
16 χορτασθησεται τα ξυλα του πεδιου αι κεδροι του λιβανου ας εφυτευσεν
17 illic passeres nidificabunt :
herodii domus dux est eorum.
17 εκει στρουθια εννοσσευσουσιν του ερωδιου η οικια ηγειται αυτων
18 Montes excelsi cervis ;
petra refugium herinaciis.
18 ορη τα υψηλα ταις ελαφοις πετρα καταφυγη τοις χοιρογρυλλιοις
19 Fecit lunam in tempora ;
sol cognovit occasum suum.
19 εποιησεν σεληνην εις καιρους ο ηλιος εγνω την δυσιν αυτου
20 Posuisti tenebras, et facta est nox ;
in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ :
20 εθου σκοτος και εγενετο νυξ εν αυτη διελευσονται παντα τα θηρια του δρυμου
21 catuli leonum rugientes ut rapiant,
et quærant a Deo escam sibi.
21 σκυμνοι ωρυομενοι αρπασαι και ζητησαι παρα του θεου βρωσιν αυτοις
22 Ortus est sol, et congregati sunt,
et in cubilibus suis collocabuntur.
22 ανετειλεν ο ηλιος και συνηχθησαν και εν ταις μανδραις αυτων κοιτασθησονται
23 Exibit homo ad opus suum,
et ad operationem suam usque ad vesperum.
23 εξελευσεται ανθρωπος επι το εργον αυτου και επι την εργασιαν αυτου εως εσπερας
24 Quam magnificata sunt opera tua, Domine !
omnia in sapientia fecisti ;
impleta est terra possessione tua.
24 ως εμεγαλυνθη τα εργα σου κυριε παντα εν σοφια εποιησας επληρωθη η γη της κτησεως σου
25 Hoc mare magnum et spatiosum manibus ;
illic reptilia quorum non est numerus :
animalia pusilla cum magnis.
25 αυτη η θαλασσα η μεγαλη και ευρυχωρος εκει ερπετα ων ουκ εστιν αριθμος ζωα μικρα μετα μεγαλων
26 Illic naves pertransibunt ;
draco iste quem formasti ad illudendum ei.
26 εκει πλοια διαπορευονται δρακων ουτος ον επλασας εμπαιζειν αυτω
27 Omnia a te expectant
ut des illis escam in tempore.
27 παντα προς σε προσδοκωσιν δουναι την τροφην αυτοις ευκαιρον
28 Dante te illis, colligent ;
aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.
28 δοντος σου αυτοις συλλεξουσιν ανοιξαντος δε σου την χειρα τα συμπαντα πλησθησονται χρηστοτητος
29 Avertente autem te faciem, turbabuntur ;
auferes spiritum eorum, et deficient,
et in pulverem suum revertentur.
29 αποστρεψαντος δε σου το προσωπον ταραχθησονται αντανελεις το πνευμα αυτων και εκλειψουσιν και εις τον χουν αυτων επιστρεψουσιν
30 Emittes spiritum tuum, et creabuntur,
et renovabis faciem terræ.
30 εξαποστελεις το πνευμα σου και κτισθησονται και ανακαινιεις το προσωπον της γης
31 Sit gloria Domini in sæculum ;
lætabitur Dominus in operibus suis.
31 ητω η δοξα κυριου εις τον αιωνα ευφρανθησεται κυριος επι τοις εργοις αυτου
32 Qui respicit terram, et facit eam tremere ;
qui tangit montes, et fumigant.
32 ο επιβλεπων επι την γην και ποιων αυτην τρεμειν ο απτομενος των ορεων και καπνιζονται
33 Cantabo Domino in vita mea ;
psallam Deo meo quamdiu sum.
33 ασω τω κυριω εν τη ζωη μου ψαλω τω θεω μου εως υπαρχω
34 Jucundum sit ei eloquium meum ;
ego vero delectabor in Domino.
34 ηδυνθειη αυτω η διαλογη μου εγω δε ευφρανθησομαι επι τω κυριω
35 Deficiant peccatores a terra,
et iniqui, ita ut non sint.
Benedic, anima mea, Domino.		35 εκλιποισαν αμαρτωλοι απο της γης και ανομοι ωστε μη υπαρχειν αυτους ευλογει η ψυχη μου τον κυριον