Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Psalmi 103


font
VULGATADIODATI
1 Ipsi David. Benedic, anima mea, Domino :
Domine Deus meus, magnificatus es vehementer.
Confessionem et decorem induisti,
1 Salmo di Davide. BENEDICI, anima mia, il Signore; E tutte le mie interiora benedite il Nome suo santo.
2 amictus lumine sicut vestimento.
Extendens cælum sicut pellem,
2 Benedici, anima mia, il Signore, E non dimenticare alcuno dei suoi beneficii.
3 qui tegis aquis superiora ejus :
qui ponis nubem ascensum tuum ;
qui ambulas super pennas ventorum :
3 Egli è quel che ti perdona tutte le tue iniquità; Che sana tutte le tue infermità;
4 qui facis angelos tuos spiritus,
et ministros tuos ignem urentem.
4 Che riscuote dalla fossa la tua vita; Che ti corona di benignità e di compassioni;
5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam :
non inclinabitur in sæculum sæculi.
5 Che sazia di beni la tua bocca; Che ti fa ringiovanire come l’aquila
6 Abyssus sicut vestimentum amictus ejus ;
super montes stabunt aquæ.
6 Il Signore fa giustizia E ragione a tutti quelli che sono oppressati.
7 Ab increpatione tua fugient ;
a voce tonitrui tui formidabunt.
7 Egli ha fatte assapere a Mosè le sue vie, Ed a’ figliuoli d’Israele le sue opere.
8 Ascendunt montes, et descendunt campi,
in locum quem fundasti eis.
8 Il Signore è pietoso e clemente; Lento all’ira, e di gran benignità.
9 Terminum posuisti quem non transgredientur,
neque convertentur operire terram.
9 Egli non contende in eterno; E non serba l’ira in perpetuo.
10 Qui emittis fontes in convallibus ;
inter medium montium pertransibunt aquæ.
10 Egli non ci ha fatto secondo i nostri peccati; E non ci ha reso la retribuzione secondo le nostre iniquità.
11 Potabunt omnes bestiæ agri ;
expectabunt onagri in siti sua.
11 Perciocchè, quanto sono alti i cieli sopra la terra, Tanto è grande la sua benignità inverso quelli che lo temono.
12 Super ea volucres cæli habitabunt ;
de medio petrarum dabunt voces.
12 Quant’è lontano il Levante dal Ponente, Tanto ha egli allontanati da noi i nostri misfatti.
13 Rigans montes de superioribus suis ;
de fructu operum tuorum satiabitur terra :
13 Come un padre è pietoso inverso i figliuoli, Così è il Signore pietoso inverso quelli che lo temono.
14 producens f?num jumentis,
et herbam servituti hominum,
ut educas panem de terra,
14 Perciocchè egli conosce la nostra natura; Egli si ricorda che noi siamo polvere.
15 et vinum lætificet cor hominis :
ut exhilaret faciem in oleo,
et panis cor hominis confirmet.
15 I giorni dell’uomo son come l’erba; Egli fiorisce come il fiore del campo.
16 Saturabuntur ligna campi,
et cedri Libani quas plantavit :
16 Il quale, se un vento gli passa sopra, non è più; E il suo luogo non lo riconosce più.
17 illic passeres nidificabunt :
herodii domus dux est eorum.
17 Ma la benignità del Signore è di secolo in secolo Sopra quelli che lo temono; E la sua giustizia sopra i figliuoli de’ figliuoli,
18 Montes excelsi cervis ;
petra refugium herinaciis.
18 Di quelli che osservano il suo patto, E che si ricordano de’ suoi comandamenti, per metterli in opera
19 Fecit lunam in tempora ;
sol cognovit occasum suum.
19 Il Signore ha stabilito il suo trono ne’ cieli; E il suo regno signoreggia per tutto.
20 Posuisti tenebras, et facta est nox ;
in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ :
20 Benedite il Signore, voi suoi Angeli, Possenti di forza, che fate ciò ch’egli dice, Ubbidendo alla voce della sua parola.
21 catuli leonum rugientes ut rapiant,
et quærant a Deo escam sibi.
21 Benedite il Signore, voi tutti gli eserciti suoi; Voi suoi ministri, che fate ciò che gli piace.
22 Ortus est sol, et congregati sunt,
et in cubilibus suis collocabuntur.
22 Benedite il Signore, voi tutte l’opere sue, In tutti i luoghi della sua signoria. Anima mia, benedici il Signore
23 Exibit homo ad opus suum,
et ad operationem suam usque ad vesperum.
24 Quam magnificata sunt opera tua, Domine !
omnia in sapientia fecisti ;
impleta est terra possessione tua.
25 Hoc mare magnum et spatiosum manibus ;
illic reptilia quorum non est numerus :
animalia pusilla cum magnis.
26 Illic naves pertransibunt ;
draco iste quem formasti ad illudendum ei.
27 Omnia a te expectant
ut des illis escam in tempore.
28 Dante te illis, colligent ;
aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.
29 Avertente autem te faciem, turbabuntur ;
auferes spiritum eorum, et deficient,
et in pulverem suum revertentur.
30 Emittes spiritum tuum, et creabuntur,
et renovabis faciem terræ.
31 Sit gloria Domini in sæculum ;
lætabitur Dominus in operibus suis.
32 Qui respicit terram, et facit eam tremere ;
qui tangit montes, et fumigant.
33 Cantabo Domino in vita mea ;
psallam Deo meo quamdiu sum.
34 Jucundum sit ei eloquium meum ;
ego vero delectabor in Domino.
35 Deficiant peccatores a terra,
et iniqui, ita ut non sint.
Benedic, anima mea, Domino.