Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Psalmi 103


font
VULGATABIBBIA CEI 2008
1 Ipsi David. Benedic, anima mea, Domino :
Domine Deus meus, magnificatus es vehementer.
Confessionem et decorem induisti,
1 Di Davide.Benedici il Signore, anima mia,quanto è in me benedica il suo santo nome.
2 amictus lumine sicut vestimento.
Extendens cælum sicut pellem,
2 Benedici il Signore, anima mia,non dimenticare tutti i suoi benefici.
3 qui tegis aquis superiora ejus :
qui ponis nubem ascensum tuum ;
qui ambulas super pennas ventorum :
3 Egli perdona tutte le tue colpe,guarisce tutte le tue infermità,
4 qui facis angelos tuos spiritus,
et ministros tuos ignem urentem.
4 salva dalla fossa la tua vita,ti circonda di bontà e misericordia,
5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam :
non inclinabitur in sæculum sæculi.
5 sazia di beni la tua vecchiaia,si rinnova come aquila la tua giovinezza.
6 Abyssus sicut vestimentum amictus ejus ;
super montes stabunt aquæ.
6 Il Signore compie cose giuste,difende i diritti di tutti gli oppressi.
7 Ab increpatione tua fugient ;
a voce tonitrui tui formidabunt.
7 Ha fatto conoscere a Mosè le sue vie,le sue opere ai figli d’Israele.
8 Ascendunt montes, et descendunt campi,
in locum quem fundasti eis.
8 Misericordioso e pietoso è il Signore,lento all’ira e grande nell’amore.
9 Terminum posuisti quem non transgredientur,
neque convertentur operire terram.
9 Non è in lite per sempre,non rimane adirato in eterno.
10 Qui emittis fontes in convallibus ;
inter medium montium pertransibunt aquæ.
10 Non ci tratta secondo i nostri peccatie non ci ripaga secondo le nostre colpe.
11 Potabunt omnes bestiæ agri ;
expectabunt onagri in siti sua.
11 Perché quanto il cielo è alto sulla terra,così la sua misericordia è potente su quelli che lo temono;
12 Super ea volucres cæli habitabunt ;
de medio petrarum dabunt voces.
12 quanto dista l’oriente dall’occidente,così egli allontana da noi le nostre colpe.
13 Rigans montes de superioribus suis ;
de fructu operum tuorum satiabitur terra :
13 Come è tenero un padre verso i figli,così il Signore è tenero verso quelli che lo temono,
14 producens f?num jumentis,
et herbam servituti hominum,
ut educas panem de terra,
14 perché egli sa bene di che siamo plasmati,ricorda che noi siamo polvere.
15 et vinum lætificet cor hominis :
ut exhilaret faciem in oleo,
et panis cor hominis confirmet.
15 L’uomo: come l’erba sono i suoi giorni!Come un fiore di campo, così egli fiorisce.
16 Saturabuntur ligna campi,
et cedri Libani quas plantavit :
16 Se un vento lo investe, non è più,né più lo riconosce la sua dimora.
17 illic passeres nidificabunt :
herodii domus dux est eorum.
17 Ma l’amore del Signore è da sempre,per sempre su quelli che lo temono,e la sua giustizia per i figli dei figli,
18 Montes excelsi cervis ;
petra refugium herinaciis.
18 per quelli che custodiscono la sua alleanzae ricordano i suoi precetti per osservarli.
19 Fecit lunam in tempora ;
sol cognovit occasum suum.
19 Il Signore ha posto il suo trono nei cielie il suo regno domina l’universo.
20 Posuisti tenebras, et facta est nox ;
in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ :
20 Benedite il Signore, angeli suoi,potenti esecutori dei suoi comandi,attenti alla voce della sua parola.
21 catuli leonum rugientes ut rapiant,
et quærant a Deo escam sibi.
21 Benedite il Signore, voi tutte sue schiere,suoi ministri, che eseguite la sua volontà.
22 Ortus est sol, et congregati sunt,
et in cubilibus suis collocabuntur.
22 Benedite il Signore, voi tutte opere sue,in tutti i luoghi del suo dominio.Benedici il Signore, anima mia.
23 Exibit homo ad opus suum,
et ad operationem suam usque ad vesperum.
24 Quam magnificata sunt opera tua, Domine !
omnia in sapientia fecisti ;
impleta est terra possessione tua.
25 Hoc mare magnum et spatiosum manibus ;
illic reptilia quorum non est numerus :
animalia pusilla cum magnis.
26 Illic naves pertransibunt ;
draco iste quem formasti ad illudendum ei.
27 Omnia a te expectant
ut des illis escam in tempore.
28 Dante te illis, colligent ;
aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.
29 Avertente autem te faciem, turbabuntur ;
auferes spiritum eorum, et deficient,
et in pulverem suum revertentur.
30 Emittes spiritum tuum, et creabuntur,
et renovabis faciem terræ.
31 Sit gloria Domini in sæculum ;
lætabitur Dominus in operibus suis.
32 Qui respicit terram, et facit eam tremere ;
qui tangit montes, et fumigant.
33 Cantabo Domino in vita mea ;
psallam Deo meo quamdiu sum.
34 Jucundum sit ei eloquium meum ;
ego vero delectabor in Domino.
35 Deficiant peccatores a terra,
et iniqui, ita ut non sint.
Benedic, anima mea, Domino.