Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Psalmi 103


font
VULGATAEL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 Ipsi David. Benedic, anima mea, Domino :
Domine Deus meus, magnificatus es vehementer.
Confessionem et decorem induisti,
1 De David.

Bendice al Señor, alma mía,

que todo mi ser bendiga a su santo Nombre;

2 amictus lumine sicut vestimento.
Extendens cælum sicut pellem,
2 bendice al Señor, alma mía,

y nunca olvides sus beneficios.

3 qui tegis aquis superiora ejus :
qui ponis nubem ascensum tuum ;
qui ambulas super pennas ventorum :
3 El perdona todas tus culpas

y cura todas tus dolencias;

4 qui facis angelos tuos spiritus,
et ministros tuos ignem urentem.
4 rescata tu vida del sepulcro,

te corona de amor y de ternura;

5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam :
non inclinabitur in sæculum sæculi.
5 él colma tu vida de bienes,

y tu juventud se renueva como el águila.

6 Abyssus sicut vestimentum amictus ejus ;
super montes stabunt aquæ.
6 El Señor hace obras de justicia

y otorga el derecho a los oprimidos;

7 Ab increpatione tua fugient ;
a voce tonitrui tui formidabunt.
7 él mostró sus caminos a Moisés

y sus proezas al pueblo de Israel.

8 Ascendunt montes, et descendunt campi,
in locum quem fundasti eis.
8 El Señor es bondadoso y compasivo,

lento para enojarse y de gran misericordia;

9 Terminum posuisti quem non transgredientur,
neque convertentur operire terram.
9 no acusa de manera inapelable

ni guarda rencor eternamente;

10 Qui emittis fontes in convallibus ;
inter medium montium pertransibunt aquæ.
10 no nos trata según nuestros pecados

ni nos paga conforme a nuestras culpas.

11 Potabunt omnes bestiæ agri ;
expectabunt onagri in siti sua.
11 Cuanto se alza el cielo sobre la tierra,

así de inmenso es su amor por os que lo temen;

12 Super ea volucres cæli habitabunt ;
de medio petrarum dabunt voces.
12 cuanto dista el oriente del occidente,

así aparta de nosotros nuestros pecados.

13 Rigans montes de superioribus suis ;
de fructu operum tuorum satiabitur terra :
13 Como un padre cariñoso con sus hijos,

así es cariñoso el Señor con sus fieles;

14 producens f?num jumentis,
et herbam servituti hominum,
ut educas panem de terra,
14 él conoce de qué estamos hechos,

sabe muy bien que no somos más que polvo.

15 et vinum lætificet cor hominis :
ut exhilaret faciem in oleo,
et panis cor hominis confirmet.
15 Los días del hombre son como la hierba:

él florece como las flores del campo;

16 Saturabuntur ligna campi,
et cedri Libani quas plantavit :
16 las roza el viento, y ya no existen más,

ni el sitio donde estaban las verá otra vez.

17 illic passeres nidificabunt :
herodii domus dux est eorum.
17 Pero el amor del Señor permanece para siempre,

y su justicia llega hasta los hijos y los nietos

18 Montes excelsi cervis ;
petra refugium herinaciis.
18 de los que lo temen y observan su alianza,

de los que recuerdan sus preceptos y los cumplen.

19 Fecit lunam in tempora ;
sol cognovit occasum suum.
19 El Señor puso su trono en el cielo,

y su realeza gobierna el universo.

20 Posuisti tenebras, et facta est nox ;
in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ :
20 ¡Bendigan al Señor, todos sus ángeles,

los fuertes guerreros que cumplen sus órdenes

apenas oyen la voz de su palabra!

21 catuli leonum rugientes ut rapiant,
et quærant a Deo escam sibi.
21 ¡Bendigan al Señor, todos sus ejércitos,

sus servidores, los que cumplen su voluntad!

22 Ortus est sol, et congregati sunt,
et in cubilibus suis collocabuntur.
22 ¡Bendíganlo todas sus obras,

en todos los lugares donde ejerce su dominio!

¡Bendice al Señor, alma mía!

23 Exibit homo ad opus suum,
et ad operationem suam usque ad vesperum.
24 Quam magnificata sunt opera tua, Domine !
omnia in sapientia fecisti ;
impleta est terra possessione tua.
25 Hoc mare magnum et spatiosum manibus ;
illic reptilia quorum non est numerus :
animalia pusilla cum magnis.
26 Illic naves pertransibunt ;
draco iste quem formasti ad illudendum ei.
27 Omnia a te expectant
ut des illis escam in tempore.
28 Dante te illis, colligent ;
aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.
29 Avertente autem te faciem, turbabuntur ;
auferes spiritum eorum, et deficient,
et in pulverem suum revertentur.
30 Emittes spiritum tuum, et creabuntur,
et renovabis faciem terræ.
31 Sit gloria Domini in sæculum ;
lætabitur Dominus in operibus suis.
32 Qui respicit terram, et facit eam tremere ;
qui tangit montes, et fumigant.
33 Cantabo Domino in vita mea ;
psallam Deo meo quamdiu sum.
34 Jucundum sit ei eloquium meum ;
ego vero delectabor in Domino.
35 Deficiant peccatores a terra,
et iniqui, ita ut non sint.
Benedic, anima mea, Domino.