1 Allora Dio parlò di nuovo a Giobbe dal turbine, e disse: | 1 και απεκριθη κυριος ο θεος τω ιωβ και ειπεν |
2 « Cingiti da uomo forte i fianchi, io t'interrogherò e tu rispondimi. | 2 μη κρισιν μετα ικανου εκκλινει ελεγχων θεον αποκριθησεται αυτην |
3 Renderai tu vano il mio giudizio e condannerai me per giustificar te stesso? | 3 υπολαβων δε ιωβ λεγει τω κυριω |
4 Hai tu un braccio come quello di Dio? E tuoni con voce uguale alla sua? | 4 τι ετι εγω κρινομαι νουθετουμενος και ελεγχων κυριον ακουων τοιαυτα ουθεν ων εγω δε τινα αποκρισιν δω προς ταυτα χειρα θησω επι στοματι μου |
5 Ammantati di splendore e levati in alto, fatti glorioso e ornati di splendide vesti. | 5 απαξ λελαληκα επι δε τω δευτερω ου προσθησω |
6 Disperdi nel tuo furore i superbi, umilia col tuo sguardo tutti gli arroganti. | 6 ετι δε υπολαβων ο κυριος ειπεν τω ιωβ εκ του νεφους |
7 Mira tutti i superbi e confondili, schiaccia gli empi dovunque si trovino. | 7 μη αλλα ζωσαι ωσπερ ανηρ την οσφυν σου ερωτησω δε σε συ δε μοι αποκριθητι |
8 Nascondili tutti insieme nella polvere, e sommergi le loro facce nella fossa. | 8 μη αποποιου μου το κριμα οιει δε με αλλως σοι κεχρηματικεναι η ινα αναφανης δικαιος |
9 Ed allora io confesserò che la tua destra potrà salvarti. | 9 η βραχιων σοι εστιν κατα του κυριου η φωνη κατ' αυτον βροντας |
10 Ecco Behemot, che io feci con te, esso mangerò l'erba come il bue. | 10 αναλαβε δη υψος και δυναμιν δοξαν δε και τιμην αμφιεσαι |
11 La sua forza sta nei suoi fianchi e il suo vigore nel bellico del suo ventre. | 11 αποστειλον δε αγγελους οργη παν δε υβριστην ταπεινωσον |
12 Drizza la sua coda come un cedro, i nervi delle sue cosce sono intrecciati. | 12 υπερηφανον δε σβεσον σηψον δε ασεβεις παραχρημα |
13 Le sue ossa sono come canne di bronzo, le sue cartilagini come lamine di ferro. | 13 κρυψον δε εις γην εξω ομοθυμαδον τα δε προσωπα αυτων ατιμιας εμπλησον |
14 E' il capolavoro di Dio. Colui che lo fece applicherà la sua spada; | 14 ομολογησω αρα οτι δυναται η δεξια σου σωσαι |
15 i monti gli forniscono l'erbe: tutte le bestie del campo gli scherzano d'intorno. | 15 αλλα δη ιδου θηρια παρα σοι χορτον ισα βουσιν εσθιει |
16 Dorme all'ombra nel folto dei canneti per le paludi. | 16 ιδου δη ισχυς αυτου επ' οσφυι η δε δυναμις επ' ομφαλου γαστρος |
17 Le ombre coprono la sua ombra, lo circondan i salici del torrente. | 17 εστησεν ουραν ως κυπαρισσον τα δε νευρα αυτου συμπεπλεκται |
18 Ecco assorbirà un fiume senza maravigliarsi, colla fiducia che il Giordano passi per la sua gola. | 18 αι πλευραι αυτου πλευραι χαλκειαι η δε ραχις αυτου σιδηρος χυτος |
19 Lo prenderanno sotto i suoi occhi come all'amo, gli foreranno le narici con un rampone. | 19 τουτ' εστιν αρχη πλασματος κυριου πεποιημενον εγκαταπαιζεσθαι υπο των αγγελων αυτου |
20 Potrai tirar fuori il Leviatan coll'amo, e con una corda legare la sua lingua? | 20 επελθων δε επ' ορος ακροτομον εποιησεν χαρμονην τετραποσιν εν τω ταρταρω |
21 Gli potrai porre un cerchio alle narici, o forargli la mascella con un anello? | 21 υπο παντοδαπα δενδρα κοιμαται παρα παπυρον και καλαμον και βουτομον |
22 ti porgerà forse molte suppliche, o ti dirà dolci parole? | 22 σκιαζονται δε εν αυτω δενδρα μεγαλα συν ραδαμνοις και κλωνες αγνου |
23 Verrà teco a patti, perchè tu lo prenda a tuo servizio per sempre? | 23 εαν γενηται πλημμυρα ου μη αισθηθη πεποιθεν οτι προσκρουσει ο ιορδανης εις το στομα αυτου |
24 Scherzerai forse con lui come con un uccello, o lo legherai per le tue serve? | 24 εν τω οφθαλμω αυτου δεξεται αυτον ενσκολιευομενος τρησει ρινα |
25 Lo faranno in pezzi gli amici? Lo divideranno i mercanti? | 25 αξεις δε δρακοντα εν αγκιστρω περιθησεις δε φορβεαν περι ρινα αυτου |
26 Empirai le reti colla sua pelle e colla sua testa il serbatoio di pesci? | 26 ει δησεις κρικον εν τω μυκτηρι αυτου ψελιω δε τρυπησεις το χειλος αυτου |
27 Mettigli un po' la mano addosso: ricordati della guerra e non ne parlar più. | 27 λαλησει δε σοι δεησει ικετηρια μαλακως |
28 Ecco, la sua speranza sarà fallace e a vista di tutti sarà atterrato ». | 28 θησεται δε διαθηκην μετα σου λημψη δε αυτον δουλον αιωνιον |
| 29 παιξη δε εν αυτω ωσπερ ορνεω η δησεις αυτον ωσπερ στρουθιον παιδιω |
| 30 ενσιτουνται δε εν αυτω εθνη μεριτευονται δε αυτον φοινικων γενη |
| 31 παν δε πλωτον συνελθον ου μη ενεγκωσιν βυρσαν μιαν ουρας αυτου και εν πλοιοις αλιεων κεφαλην αυτου |
| 32 επιθησεις δε αυτω χειρα μνησθεις πολεμον τον γινομενον εν σωματι αυτου και μηκετι γινεσθω |