Giobbe 39
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA CEI 2008 | VULGATA |
---|---|
1 Sai tu quando figliano i camosci o assisti alle doglie delle cerve? | 1 Numquid nosti tempus partus ibicum in petris, vel parturientes cervas observasti ? |
2 Conti tu i mesi della loro gravidanza e sai tu quando devono partorire? | 2 Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum ? |
3 Si curvano e si sgravano dei loro parti, espellono i loro feti. | 3 Incurvantur ad fœtum, et pariunt, et rugitus emittunt. |
4 Robusti sono i loro figli, crescono all’aperto, se ne vanno e non tornano più da esse. | 4 Separantur filii earum, et pergunt ad pastum : egrediuntur, et non revertuntur ad eas. |
5 Chi lascia libero l’asino selvatico e chi ne scioglie i legami? | 5 Quis dimisit onagrum liberum, et vincula ejus quis solvit ? |
6 Io gli ho dato come casa il deserto e per dimora la terra salmastra. | 6 cui dedi in solitudine domum, et tabernacula ejus in terra salsuginis. |
7 Dei rumori della città se ne ride e non ode le urla dei guardiani. | 7 Contemnit multitudinem civitatis : clamorem exactoris non audit. |
8 Gira per le montagne, sua pastura, e va in cerca di quanto è verde. | 8 Circumspicit montes pascuæ suæ, et virentia quæque perquirit. |
9 Forse il bufalo acconsente a servirti o a passare la notte presso la tua greppia? | 9 Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad præsepe tuum ? |
10 Puoi forse legare il bufalo al solco con le corde, o fargli arare le valli dietro a te? | 10 Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo, aut confringet glebas vallium post te ? |
11 Ti puoi fidare di lui, perché la sua forza è grande, e puoi scaricare su di lui le tue fatiche? | 11 Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine ejus, et derelinques ei labores tuos ? |
12 Conteresti su di lui, perché torni e raduni la tua messe sull’aia? | 12 Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget ? |
13 Lo struzzo batte festosamente le ali, come se fossero penne di cicogna e di falco. | 13 Penna struthionis similis est pennis herodii et accipitris. |
14 Depone infatti sulla terra le uova e nella sabbia le lascia riscaldare. | 14 Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea ? |
15 Non pensa che un piede può schiacciarle, una bestia selvatica calpestarle. | 15 Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat. |
16 Tratta duramente i figli, come se non fossero suoi, della sua inutile fatica non si preoccupa, | 16 Duratur ad filios suos, quasi non sint sui : frustra laboravit, nullo timore cogente. |
17 perché Dio gli ha negato la saggezza e non gli ha dato in sorte l’intelligenza. | 17 Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam. |
18 Ma quando balza in alto, si beffa del cavallo e del suo cavaliere. | 18 Cum tempus fuerit, in altum alas erigit : deridet equum et ascensorem ejus. |
19 Puoi dare la forza al cavallo e rivestire di criniera il suo collo? | 19 Numquid præbebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo ejus hinnitum ? |
20 Puoi farlo saltare come una cavalletta, con il suo nitrito maestoso e terrificante? | 20 Numquid suscitabis eum quasi locustas ? gloria narium ejus terror. |
21 Scalpita nella valle baldanzoso e con impeto va incontro alle armi. | 21 Terram ungula fodit ; exultat audacter : in occursum pergit armatis. |
22 Sprezza la paura, non teme, né retrocede davanti alla spada. | 22 Contemnit pavorem, nec cedit gladio. |
23 Su di lui tintinna la faretra, luccica la lancia e il giavellotto. | 23 Super ipsum sonabit pharetra ; vibrabit hasta et clypeus : |
24 Con eccitazione e furore divora lo spazio e al suono del corno più non si tiene. | 24 fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubæ sonare clangorem. |
25 Al primo suono nitrisce: “Ah!” e da lontano fiuta la battaglia, gli urli dei capi e il grido di guerra. | 25 Ubi audierit buccinam, dicit : Vah ! procul odoratur bellum : exhortationem ducum, et ululatum exercitus. |
26 È forse per il tuo ingegno che spicca il volo lo sparviero e distende le ali verso il meridione? | 26 Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad austrum ? |
27 O al tuo comando l’aquila s’innalza e costruisce il suo nido sulle alture? | 27 Numquid ad præceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum ? |
28 Vive e passa la notte fra le rocce, sugli spuntoni delle rocce o sui picchi. | 28 In petris manet, et in præruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus. |
29 Di lassù spia la preda e da lontano la scorgono i suoi occhi. | 29 Inde contemplatur escam, et de longe oculi ejus prospiciunt. |
30 I suoi piccoli succhiano il sangue e dove sono cadaveri, là essa si trova». | 30 Pulli ejus lambent sanguinem : et ubicumque cadaver fuerit, statim adest. |
31 Et adjecit Dominus, et locutus est ad Job : | |
32 Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit ? utique qui arguit Deum, debet respondere ei. | |
33 Respondens autem Job Domino, dixit : | |
34 Qui leviter locutus sum, respondere quid possum ? manum meam ponam super os meum. | |
35 Unum locutus sum, quod utinam non dixissem : et alterum, quibus ultra non addam. |