Psalmi 38
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
VULGATA | EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS |
---|---|
1 In finem, ipsi Idithun. Canticum David. | 1 Salmo de David. En memoria. |
2 Dixi : Custodiam vias meas : ut non delinquam in lingua mea. Posui ori meo custodiam, cum consisteret peccator adversum me. | 2 Señor, no me reprendas por tu enojo ni me castigues por tu indignación. |
3 Obmutui, et humiliatus sum, et silui a bonis ; et dolor meus renovatus est. | 3 Porque me han traspasado tus flechas y tu brazo se descargó sobre mí: |
4 Concaluit cor meum intra me ; et in meditatione mea exardescet ignis. | 4 no hay parte sana en mi carne, a causa de tu furor. No hay nada intacto en mis huesos, a causa de mis pecados; |
5 Locutus sum in lingua mea : Notum fac mihi, Domine, finem meum, et numerum dierum meorum quis est, ut sciam quid desit mihi. | 5 me siento ahogado por mis culpas: son como un peso que supera mis fuerzas. |
6 Ecce mensurabiles posuisti dies meos, et substantia mea tamquam nihilum ante te. Verumtamen universa vanitas, omnis homo vivens. | 6 Mis heridas hieden y supuran, a causa de mi insensatez; |
7 Verumtamen in imagine pertransit homo ; sed et frustra conturbatur : thesaurizat, et ignorat cui congregabit ea. | 7 estoy agobiado, decaído hasta el extremo, y ando triste todo el día. |
8 Et nunc quæ est exspectatio mea : nonne Dominus ? et substantia mea apud te est. | 8 Siento un ardor en mis entrañas, y no hay parte sana en mi carne; |
9 Ab omnibus iniquitatibus meis erue me : opprobrium insipienti dedisti me. | 9 estoy agotado, deshecho totalmente, y rujo con más fuerza que un león. |
10 Obmutui, et non aperui os meum, quoniam tu fecisti ; | 10 Tú, Señor, conoces todos mis deseos, y no se te ocultan mis gemidos: |
11 amove a me plagas tuas. | 11 mi corazón palpita, se me acaban las fuerzas y me falta hasta la luz de mis ojos. |
12 A fortitudine manus tuæ ego defeci in increpationibus : propter iniquitatem corripuisti hominem. Et tabescere fecisti sicut araneam animam ejus : verumtamen vane conturbatur omnis homo. | 12 Mis amigos y vecinos se apartan de mis llagas, mis parientes se mantienen a distancia; |
13 Exaudi orationem meam, Domine, et deprecationem meam ; auribus percipe lacrimas meas. Ne sileas, quoniam advena ego sum apud te, et peregrinus sicut omnes patres mei. | 13 los que atentan contra mí me tienden lazos, y los que buscan mi ruina me amenazan de muerte; todo el día proyectan engaños. |
14 Remitte mihi, ut refrigerer priusquam abeam et amplius non ero. | 14 Pero yo, como un sordo, no escucho; como un mudo, no abro la boca: |
15 me parezco a uno que no oye y no tiene nada que replicar. | |
16 Yo espero en ti, Señor: tú me responderás, Señor, Dios mío. | |
17 Sólo te pido que no se rían de mí, ni se aprovechen cuando tropiecen mis pies. | |
18 Porque estoy a punto de caer y el dolor no se aparta de mí: | |
19 sí, yo confieso mi culpa y estoy lleno de pesar por mi pecado. | |
20 Mi enemigos mortales son fuertes; y son muchos los que me odian sin motivo, | |
21 los que me retribuyen con maldades y me atacan porque busco el bien. | |
22 Pero tú, Señor, no me abandones, Dios mío, no te quedes lejos de mí; | |
23 ¡apresúrate a venir en mi ayuda, mi Señor, mi salvador! |