Giobbe 41

NOVA VULGATA	LXX
1 Ecce spes eius frustrabitur eum, et aspectu eius praecipitabitur.	1 ουχ εορακας αυτον ουδε επι τοις λεγομενοις τεθαυμακας
2 Nemo tam audax, ut suscitet eum. Quis enim resistere potest vultui eius?	2 ου δεδοικας οτι ητοιμασται μοι τις γαρ εστιν ο εμοι αντιστας
3 Quis eum aggressus est et salvus fuit? Sub omni caelo quisnam?	3 η τις αντιστησεται μοι και υπομενει ει πασα η υπ' ουρανον εμη εστιν
4 Non tacebo super membra eius et eloquar robur et gratiam struis.	4 ου σιωπησομαι δι' αυτον και λογον δυναμεως ελεησει τον ισον αυτου
5 Quis revelabit faciem indumenti eius, et duplicia mandibulae eius quis intrabit?	5 τις αποκαλυψει προσωπον ενδυσεως αυτου εις δε πτυξιν θωρακος αυτου τις αν εισελθοι
6 Portas vultus eius quis aperiet? Per gyrum dentium eius formido.	6 πυλας προσωπου αυτου τις ανοιξει κυκλω οδοντων αυτου φοβος
7 Corpus illius quasi scuta fusilia, compactum sigillo siliceo:	7 τα εγκατα αυτου ασπιδες χαλκειαι συνδεσμος δε αυτου ωσπερ σμιριτης λιθος
8 unum uni coniungitur, et ne spiraculum quidem incedit per ea;	8 εις του ενος κολλωνται πνευμα δε ου μη διελθη αυτον
9 unum alteri adhaeret, et tenentes se nequaquam separantur.	9 ανηρ τω αδελφω αυτου προσκολληθησεται συνεχονται και ου μη αποσπασθωσιν
10 Sternutatio eius favillae ignis, et oculi eius ut palpebrae diluculi.	10 εν πταρμω αυτου επιφαυσκεται φεγγος οι δε οφθαλμοι αυτου ειδος εωσφορου
11 De ore eius lampades procedunt, sicut scintillae ignis emittuntur.	11 εκ στοματος αυτου εκπορευονται λαμπαδες καιομεναι και διαρριπτουνται εσχαραι πυρος
12 De naribus eius procedit fumus, sicut ollae succensae atque ferventis.	12 εκ μυκτηρων αυτου εκπορευεται καπνος καμινου καιομενης πυρι ανθρακων
13 Halitus eius prunas ardere facit, et flamma de ore eius egreditur.	13 η ψυχη αυτου ανθρακες φλοξ δε εκ στοματος αυτου εκπορευεται
14 In collo eius morabitur fortitudo, et faciem eius praecedit angor.	14 εν δε τραχηλω αυτου αυλιζεται δυναμις εμπροσθεν αυτου τρεχει απωλεια
15 Palearia eius cohaerentia sibi compressa non moventur.	15 σαρκες δε σωματος αυτου κεκολληνται καταχεει επ' αυτον ου σαλευθησεται
16 Cor eius induratur tamquam lapis et duratur quasi mola inferior.	16 η καρδια αυτου πεπηγεν ως λιθος εστηκεν δε ωσπερ ακμων ανηλατος
17 Cum surrexerit, tremunt fortes et ab undis retrorsum convertuntur.	17 στραφεντος δε αυτου φοβος θηριοις τετραποσιν επι γης αλλομενοις
18 Qui impegerit in eum, gladius eius non stabit nec hasta neque pilum neque thorax;	18 εαν συναντησωσιν αυτω λογχαι ουδεν μη ποιησωσιν δορυ επηρμενον και θωρακα
19 reputat enim quasi paleas ferrum et quasi lignum putridum aes.	19 ηγηται μεν γαρ σιδηρον αχυρα χαλκον δε ωσπερ ξυλον σαθρον
20 Non fugat eum vir sagittarius, in stipulam versi sunt ei lapides fundae.	20 ου μη τρωση αυτον τοξον χαλκειον ηγηται μεν πετροβολον χορτον
21 Quasi stipulam aestimat fustem et deridet vibrantem acinacem.	21 ως καλαμη ελογισθησαν σφυραι καταγελα δε σεισμου πυρφορου
22 Sub ipso acumina testae, et sternit tribula super lutum.	22 η στρωμνη αυτου οβελισκοι οξεις πας δε χρυσος θαλασσης υπ' αυτον ωσπερ πηλος αμυθητος
23 Fervescere facit quasi ollam profundum et mare ponit quasi vas unguentarium.	23 αναζει την αβυσσον ωσπερ χαλκειον ηγηται δε την θαλασσαν ωσπερ εξαλειπτρον
24 Post se illuminat semitam, aestimatur abyssus quasi canescens.	24 τον δε ταρταρον της αβυσσου ωσπερ αιχμαλωτον ελογισατο αβυσσον εις περιπατον
25 Non est super terram potestas, quae comparetur ei, qui factus est, ut nullum timeret.	25 ουκ εστιν ουδεν επι της γης ομοιον αυτω πεποιημενον εγκαταπαιζεσθαι υπο των αγγελων μου
26 Omne sublime videt: ipse est rex super universos filios superbiae ”.	26 παν υψηλον ορα αυτος δε βασιλευς παντων των εν τοις υδασιν