Giobbe 38

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Respondens autem Dominus Iob de turbine dixit:	1 Τοτε απεκριθη ο Κυριος προς τον Ιωβ εκ του ανεμοστροβιλου και ειπε?
2 “ Quis est iste obscurans consilium sermonibus imperitis?	2 Τις ουτος, οστις σκοτιζει την βουλην μου δια λογων ασυνετων;
3 Accinge sicut vir lumbos tuos; interrogabo te, et edoce me.	3 Ζωσον ηδη την οσφυν σου ως ανηρ? διοτι θελω σε ερωτησει, και φανερωσον μοι.
4 Ubi eras, quando ponebam fundamenta terrae? Indica mihi, si habes intellegentiam.	4 Που ησο οτε εθεμελιονον την γην; απαγγειλον, εαν εχης συνεσιν.
5 Quis posuit mensuras eius, si nosti? Vel quis tetendit super eam lineam?	5 Τις εθεσε τα μετρα αυτης, εαν εξευρης; η τις ηπλωσε σταθμην επ' αυτην;
6 Super quo bases illius solidatae sunt? Aut quis demisit lapidem angularem eius,	6 Επι τινος ειναι εστηριγμενα τα θεμελια αυτης; η τις εθεσε τον ακρογωνιαιον λιθον αυτης,
7 cum clamarent simul astra matutina, et iubilarent omnes filii Dei?	7 οτε τα αστρα της αυγης εψαλλον ομου και παντες οι υιοι του Θεου ηλαλαζον;
8 Quis conclusit ostiis mare, quando erumpebat quasi de visceribus procedens,	8 η τις συνεκλεισε την θαλασσαν με θυρας, οτε εξορμωσα εξηλθεν εκ μητρας;
9 cum ponerem nubem vestimentum eius et caligine illud quasi fascia obvolverem?	9 οτε περιεβαλον αυτην με νεφελην και με ομιχλην εσπαργανωσα αυτην,
10 Definivi illud terminis meis et posui vectem et ostia	10 και περιωρισα αυτην δια προσταγματος μου, και εβαλον μοχλους και πυλας,
11 et dixi: Usque huc venies et non procedes amplius et hic confringes tumentes fluctus tuos.	11 και ειπα, Εως αυτου θελεις ερχεσθαι και δεν θελεις υπερβη? και εδω θελει συντριβεσθαι η υπερηφανια των κυματων σου;
12 Numquid in diebus tuis praecepisti diluculo et assignasti aurorae locum suum,	12 Προσεταξας συ την πρωιαν επι των ημερων σου; εδειξας εις την αυγην τον τοπον αυτης,
13 et, cum extrema terrae teneres, excussi sunt impii ex ea?	13 δια να πιαση τα εσχατα της γης, ωστε οι κακουργοι να εκτιναχθωσιν απ' αυτης;
14 Vertetur in lutum signatum et stabit sicut vestimentum.	14 Αυτη μεταμορφουται ως πηλος σφραγιζομενος? και τα παντα παρουσιαζονται ως στολη.
15 Cohibetur ab impiis lux sua, et brachium excelsum confringetur.	15 Και το φως των ασεβων αφαιρειται απ' αυτων, ο δε βραχιων των υπερηφανων συντριβεται.
16 Numquid ingressus es scaturigines maris et in novissimis abyssi deambulasti?	16 Εισηλθες εως των πηγων της θαλασσης; η περιεπατησας εις εξιχνιασιν της αβυσσου;
17 Numquid apertae sunt tibi portae mortis, et ostia tenebrosa vidisti?	17 Ηνοιχθησαν εις σε του θανατου αι πυλαι; η ειδες τας θυρας της σκιας του θανατου;
18 Numquid considerasti latitudinem terrae? Indica mihi, si nosti omnia:	18 Εγνωρισας το πλατος της γης; απαγγειλον, εαν ενοησας παντα ταυτα.
19 In qua via lux habitet, et tenebrarum quis locus sit;	19 Που ειναι η οδος της κατοικιας του φωτος; και του σκοτους, που ειναι ο τοπος αυτου,
20 ut ducas unumquodque ad terminos suos et intellegas semitas domus eius?	20 δια να συλλαβης αυτο εις το οριον αυτου και να γνωρισης τας τριβους της οικιας αυτου;
21 Novisti, nam tunc natus eras, et numerus dierum tuorum multus!	21 Γνωριζεις αυτο, διοτι τοτε εγεννηθης; η διοτι ο αριθμος των ημερων σου ειναι πολυς;
22 Numquid ingressus es thesauros nivis aut thesauros grandinis aspexisti,	22 Εισηλθες εις τους θησαυρους της χιονος; η ειδες τους θησαυρους της χαλαζης,
23 quae praeparavi in tempus angustiae, in diem pugnae et belli?	23 τους οποιους φυλαττω δια τον καιρον της θλιψεως δια την ημεραν της μαχης και του πολεμου;
24 Per quam viam spargitur lux, diffunditur ventus urens super terram?	24 Δια τινος οδου διαδιδεται το φως, η ο ανατολικος ανεμος διαχεεται επι την γην;
25 Quis dedit vehementissimo imbri cursum et viam fulmini tonanti,	25 Τις ηνοιξε ρυακας δια τας ραγδαιας βροχας, η δρομον δια την αστραπην της βροντης,
26 ut plueret super terram absque homine, in deserto, ubi nullus mortalium commoratur,	26 δια να φερη βροχην επι γην ακατοικητον, εις ερημον, οπου ανθρωπος δεν υπαρχει,
27 ut impleret inviam et desolatam et produceret herbas in terra arida?	27 δια να χορταση την αβατον και ακατοικητον, και να αναβλαστηση τον βλαστον της χλοης;
28 Quis est pluviae pater, vel quis genuit stillas roris?	28 Εχει πατερα η βροχη; η τις εγεννησε τας σταγονας της δροσου;
29 De cuius sinu egressa est glacies, et pruinam de caelo quis genuit?	29 Απο μητρας τινος εξερχεται ο παγος; και την παχνην του ουρανου, τις εγεννησε;
30 In similitudinem lapidis aquae durantur, et superficies abyssi constringitur.	30 Τα υδατα σκληρυνονται ως λιθος, και το προσωπον της αβυσσου πηγνυεται.
31 Numquid coniungere valebis nexus stellarum Pleiadum aut funiculum Arcturi poteris solvere?	31 Δυνασαι να δεσμευσης τας γλυκειας επιρροας της Πλειαδος η να λυσης τα δεσμα τον Ωριωνος;
32 Numquid produces Coronam in tempore suo et Ursam cum filiis ducis tu?	32 Δυνασαι να εκβαλης τα Ζωδια εις τον καιρον αυτων; η δυνασαι να οδηγησης τον Αρκτουρον μετα των υιων αυτου;
33 Numquid nosti leges caeli et pones scripturam eius in terra?	33 Γνωριζεις τους νομους του ουρανου; δυνασαι να διαταξης τας επιρροας αυτου επι την γην;
34 Numquid elevabis in nebula vocem tuam, et impetus aquarum operiet te?	34 Δυνασαι να υψωσης την φωνην σου εις τα νεφη, δια να σε σκεπαση αφθονια υδατων;
35 Numquid mittes fulgura, et ibunt et dicent tibi: “Adsumus!”?	35 Δυνασαι να αποστειλης αστραπας, ωστε να εξελθωσι και να ειπωσι προς σε, Ιδου, ημεις;
36 Quis posuit in visceribus ibis sapientiam, vel quis dedit gallo intellegentiam?	36 Τις εβαλε σοφιαν εντος του ανθρωπου; η τις εδωκε συνεσιν εις την καρδιαν αυτου;
37 Quis recensebit nubes in sapientia, et utres caeli quis declinabit,	37 Τις δυναται να αριθμηση τα νεφη δια σοφιας; η τις δυναται να κενονη τα δοχεια του ουρανου,
38 quando funditur pulvis in solidum, et glebae compinguntur?	38 δια να χωνευθη το χωμα εις συμπηξιν και οι βωλοι να συγκολλωνται;
39 Numquid capies leaenae praedam et animam catulorum eius implebis,	39 Θελεις κυνηγησει θηραμα δια τον λεοντα; η χορτασει την ορεξιν των σκυμνων,
40 quando cubant in antris et in specubus insidiantur?	40 οταν κοιτωνται εν τοις σπηλαιοις και καθηνται εις τους κρυπτηρας δια να ενεδρευωσι;
41 Quis praeparat corvo escam suam, quando pulli eius clamant ad Deum vagantes, eo quod non habeant cibos?	41 Τις ετοιμαζει εις τον κορακα την τροφην αυτου, οταν οι νεοσσοι αυτου κραζωσι προς τον Θεον, περιπλανωμενοι δι' ελλειψιν τροφης;