Giobbe 38

NOVA VULGATA	LXX
1 Respondens autem Dominus Iob de turbine dixit:	1 μετα δε το παυσασθαι ελιουν της λεξεως ειπεν ο κυριος τω ιωβ δια λαιλαπος και νεφων
2 “ Quis est iste obscurans consilium sermonibus imperitis?	2 τις ουτος ο κρυπτων με βουλην συνεχων δε ρηματα εν καρδια εμε δε οιεται κρυπτειν
3 Accinge sicut vir lumbos tuos; interrogabo te, et edoce me.	3 ζωσαι ωσπερ ανηρ την οσφυν σου ερωτησω δε σε συ δε μοι αποκριθητι
4 Ubi eras, quando ponebam fundamenta terrae? Indica mihi, si habes intellegentiam.	4 που ης εν τω θεμελιουν με την γην απαγγειλον δε μοι ει επιστη συνεσιν
5 Quis posuit mensuras eius, si nosti? Vel quis tetendit super eam lineam?	5 τις εθετο τα μετρα αυτης ει οιδας η τις ο επαγαγων σπαρτιον επ' αυτης
6 Super quo bases illius solidatae sunt? Aut quis demisit lapidem angularem eius,	6 επι τινος οι κρικοι αυτης πεπηγασιν τις δε εστιν ο βαλων λιθον γωνιαιον επ' αυτης
7 cum clamarent simul astra matutina, et iubilarent omnes filii Dei?	7 οτε εγενηθησαν αστρα ηνεσαν με φωνη μεγαλη παντες αγγελοι μου
8 Quis conclusit ostiis mare, quando erumpebat quasi de visceribus procedens,	8 εφραξα δε θαλασσαν πυλαις οτε εμαιμασσεν εκ κοιλιας μητρος αυτης εκπορευομενη
9 cum ponerem nubem vestimentum eius et caligine illud quasi fascia obvolverem?	9 εθεμην δε αυτη νεφος αμφιασιν ομιχλη δε αυτην εσπαργανωσα
10 Definivi illud terminis meis et posui vectem et ostia	10 εθεμην δε αυτη ορια περιθεις κλειθρα και πυλας
11 et dixi: Usque huc venies et non procedes amplius et hic confringes tumentes fluctus tuos.	11 ειπα δε αυτη μεχρι τουτου ελευση και ουχ υπερβηση αλλ' εν σεαυτη συντριβησεται σου τα κυματα
12 Numquid in diebus tuis praecepisti diluculo et assignasti aurorae locum suum,	12 η επι σου συντεταχα φεγγος πρωινον εωσφορος δε ειδεν την εαυτου ταξιν
13 et, cum extrema terrae teneres, excussi sunt impii ex ea?	13 επιλαβεσθαι πτερυγων γης εκτιναξαι ασεβεις εξ αυτης
14 Vertetur in lutum signatum et stabit sicut vestimentum.	14 η συ λαβων γην πηλον επλασας ζωον και λαλητον αυτον εθου επι γης
15 Cohibetur ab impiis lux sua, et brachium excelsum confringetur.	15 αφειλας δε απο ασεβων το φως βραχιονα δε υπερηφανων συνετριψας
16 Numquid ingressus es scaturigines maris et in novissimis abyssi deambulasti?	16 ηλθες δε επι πηγην θαλασσης εν δε ιχνεσιν αβυσσου περιεπατησας
17 Numquid apertae sunt tibi portae mortis, et ostia tenebrosa vidisti?	17 ανοιγονται δε σοι φοβω πυλαι θανατου πυλωροι δε αδου ιδοντες σε επτηξαν
18 Numquid considerasti latitudinem terrae? Indica mihi, si nosti omnia:	18 νενουθετησαι δε το ευρος της υπ' ουρανον αναγγειλον δη μοι ποση τις εστιν
19 In qua via lux habitet, et tenebrarum quis locus sit;	19 ποια δε γη αυλιζεται το φως σκοτους δε ποιος ο τοπος
20 ut ducas unumquodque ad terminos suos et intellegas semitas domus eius?	20 ει αγαγοις με εις ορια αυτων ει δε και επιστασαι τριβους αυτων
21 Novisti, nam tunc natus eras, et numerus dierum tuorum multus!	21 οιδα αρα οτι τοτε γεγεννησαι αριθμος δε ετων σου πολυς
22 Numquid ingressus es thesauros nivis aut thesauros grandinis aspexisti,	22 ηλθες δε επι θησαυρους χιονος θησαυρους δε χαλαζης εορακας
23 quae praeparavi in tempus angustiae, in diem pugnae et belli?	23 αποκειται δε σοι εις ωραν εχθρων εις ημεραν πολεμου και μαχης
24 Per quam viam spargitur lux, diffunditur ventus urens super terram?	24 ποθεν δε εκπορευεται παχνη η διασκεδαννυται νοτος εις την υπ' ουρανον
25 Quis dedit vehementissimo imbri cursum et viam fulmini tonanti,	25 τις δε ητοιμασεν υετω λαβρω ρυσιν οδον δε κυδοιμων
26 ut plueret super terram absque homine, in deserto, ubi nullus mortalium commoratur,	26 του υετισαι επι γην ου ουκ ανηρ ερημον ου ουχ υπαρχει ανθρωπος εν αυτη
27 ut impleret inviam et desolatam et produceret herbas in terra arida?	27 του χορτασαι αβατον και αοικητον και του εκβλαστησαι εξοδον χλοης
28 Quis est pluviae pater, vel quis genuit stillas roris?	28 τις εστιν υετου πατηρ τις δε εστιν ο τετοκως βωλους δροσου
29 De cuius sinu egressa est glacies, et pruinam de caelo quis genuit?	29 εκ γαστρος δε τινος εκπορευεται ο κρυσταλλος παχνην δε εν ουρανω τις τετοκεν
30 In similitudinem lapidis aquae durantur, et superficies abyssi constringitur.	30 η καταβαινει ωσπερ υδωρ ρεον προσωπον δε αβυσσου τις επηξεν
31 Numquid coniungere valebis nexus stellarum Pleiadum aut funiculum Arcturi poteris solvere?	31 συνηκας δε δεσμον πλειαδος και φραγμον ωριωνος ηνοιξας
32 Numquid produces Coronam in tempore suo et Ursam cum filiis ducis tu?	32 η διανοιξεις μαζουρωθ εν καιρω αυτου και εσπερον επι κομης αυτου αξεις αυτα
33 Numquid nosti leges caeli et pones scripturam eius in terra?	33 επιστασαι δε τροπας ουρανου η τα υπ' ουρανον ομοθυμαδον γινομενα
34 Numquid elevabis in nebula vocem tuam, et impetus aquarum operiet te?	34 καλεσεις δε νεφος φωνη και τρομω υδατος λαβρω υπακουσεται σου
35 Numquid mittes fulgura, et ibunt et dicent tibi: “Adsumus!”?	35 αποστελεις δε κεραυνους και πορευσονται ερουσιν δε σοι τι εστιν
36 Quis posuit in visceribus ibis sapientiam, vel quis dedit gallo intellegentiam?	36 τις δε εδωκεν γυναιξιν υφασματος σοφιαν η ποικιλτικην επιστημην
37 Quis recensebit nubes in sapientia, et utres caeli quis declinabit,	37 τις δε ο αριθμων νεφη σοφια ουρανον δε εις γην εκλινεν
38 quando funditur pulvis in solidum, et glebae compinguntur?	38 κεχυται δε ωσπερ γη κονια κεκολληκα δε αυτον ωσπερ λιθω κυβον
39 Numquid capies leaenae praedam et animam catulorum eius implebis,	39 θηρευσεις δε λεουσιν βοραν ψυχας δε δρακοντων εμπλησεις
40 quando cubant in antris et in specubus insidiantur?	40 δεδοικασιν γαρ εν κοιταις αυτων καθηνται δε εν υλαις ενεδρευοντες
41 Quis praeparat corvo escam suam, quando pulli eius clamant ad Deum vagantes, eo quod non habeant cibos?	41 τις δε ητοιμασεν κορακι βοραν νεοσσοι γαρ αυτου προς κυριον κεκραγασιν πλανωμενοι τα σιτα ζητουντες