Salmi 49

BIBBIA CEI 1974	Biblia Tysiąclecia
1 'Al maestro del coro. Dei figli di Core. Salmo.'	1 Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Psalm.
2 Ascoltate, popoli tutti, porgete orecchio abitanti del mondo,	2 Słuchajcie tego, wszystkiego narody, nakłońcie uszu, wszyscy, co świat zamieszkujecie,
3 voi nobili e gente del popolo, ricchi e poveri insieme.	3 wy, niscy pochodzeniem, tak samo jak możni, bogaty na równi z ubogim!
4 La mia bocca esprime sapienza, il mio cuore medita saggezza;	4 Moje usta wypowiedzą mądrość, a rozmyślanie mego serca - roztropność.
5 porgerò l'orecchio a un proverbio, spiegherò il mio enigma sulla cetra.	5 Nakłonię mego ucha ku przypowieści, przy dźwięku liry wyjaśnię mą zagadkę.
6 Perché temere nei giorni tristi, quando mi circonda la malizia dei perversi?	6 Dlaczego miałbym się trwożyć w dniach niedoli, gdy otacza mnie złość podstępnych,
7 Essi confidano nella loro forza, si vantano della loro grande ricchezza.	7 którzy ufają swoim dostatkom i chełpią się z ogromu swych bogactw?
8 Nessuno può riscattare se stesso, o dare a Dio il suo prezzo.	8 Nikt bowiem siebie samego nie może wykupić ani nie uiści Bogu ceny swego wykupu
9 Per quanto si paghi il riscatto di una vita, non potrà mai bastare	9 - jego życie jest zbyt kosztowne i nie zdarzy się to nigdy -
10 per vivere senza fine, e non vedere la tomba.	10 by móc żyć na wieki i nie doznać zagłady.
11 Vedrà morire i sapienti; lo stolto e l'insensato periranno insieme e lasceranno ad altri le loro ricchezze.	11 Każdy bowiem widzi: mędrcy umierają, tak jednakowo ginie głupi i prostak, zostawiając obcym swoje bogactwa.
12 Il sepolcro sarà loro casa per sempre, loro dimora per tutte le generazioni, eppure hanno dato il loro nome alla terra.	12 Groby są ich domami na wieki, ich mieszkaniem na wszystkie pokolenia, choć imionami swymi nazywali ziemie.
13 Ma l'uomo nella prosperità non comprende, è come gli animali che periscono.	13 Bo człowiek nie będzie trwał w dostatku, przyrównany jest do bydląt, które giną.
14 Questa è la sorte di chi confida in se stesso, l'avvenire di chi si compiace nelle sue parole.	14 Taka jest droga tych, co ufność pokładają w sobie, i taka przyszłość miłośników własnej mowy.
15 Come pecore sono avviati agli inferi, sarà loro pastore la morte; scenderanno a precipizio nel sepolcro, svanirà ogni loro parvenza: gli inferi saranno la loro dimora.	15 Do Szeolu są gnani jak owce, pasie ich śmierć, zejdą prosto do grobu, serca prawych zapanują nad nimi, rano zniknie ich postać, Szeol ich mieszkaniem.
16 Ma Dio potrà riscattarmi, mi strapperà dalla mano della morte.	16 Lecz Bóg wyzwoli moją duszę z mocy Szeolu, bo mię zabierze.
17 Se vedi un uomo arricchirsi, non temere, se aumenta la gloria della sua casa.	17 Nie obawiaj się, jeśli ktoś się wzbogaci, jeżeli wzrośnie zamożność jego domu:
18 Quando muore con sé non porta nulla, né scende con lui la sua gloria.	18 bo kiedy umrze, nic z sobą nie weźmie, a jego zamożność nie pójdzie za nim.
19 Nella sua vita si diceva fortunato: "Ti loderanno, perché ti sei procurato del bene".	19 I chociaż w życiu sobie pochlebia: Będą cię sławić, że dobrześ się urządził,
20 Andrà con la generazione dei suoi padri che non vedranno mai più la luce.	20 musi iść do pokolenia swych przodków, do tych, co na wieki nie zobaczą światła.
21 L'uomo nella prosperità non comprende, è come gli animali che periscono.	21 Człowiek, co w dostatku żyje, ale się nie zastanawia, przyrównany jest do bydląt, które giną.