Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Salmi 49


font
BIBBIA CEI 1974LXX
1 'Al maestro del coro. Dei figli di Core. Salmo.'

1 ψαλμος τω ασαφ θεος θεων κυριος ελαλησεν και εκαλεσεν την γην απο ανατολων ηλιου και μεχρι δυσμων
2 Ascoltate, popoli tutti,
porgete orecchio abitanti del mondo,
2 εκ σιων η ευπρεπεια της ωραιοτητος αυτου ο θεος εμφανως ηξει
3 voi nobili e gente del popolo,
ricchi e poveri insieme.
3 ο θεος ημων και ου παρασιωπησεται πυρ εναντιον αυτου καυθησεται και κυκλω αυτου καταιγις σφοδρα
4 La mia bocca esprime sapienza,
il mio cuore medita saggezza;
4 προσκαλεσεται τον ουρανον ανω και την γην διακριναι τον λαον αυτου
5 porgerò l'orecchio a un proverbio,
spiegherò il mio enigma sulla cetra.

5 συναγαγετε αυτω τους οσιους αυτου τους διατιθεμενους την διαθηκην αυτου επι θυσιαις
6 Perché temere nei giorni tristi,
quando mi circonda la malizia dei perversi?
6 και αναγγελουσιν οι ουρανοι την δικαιοσυνην αυτου οτι ο θεος κριτης εστιν διαψαλμα
7 Essi confidano nella loro forza,
si vantano della loro grande ricchezza.

7 ακουσον λαος μου και λαλησω σοι ισραηλ και διαμαρτυρομαι σοι ο θεος ο θεος σου ειμι εγω
8 Nessuno può riscattare se stesso,
o dare a Dio il suo prezzo.
8 ουκ επι ταις θυσιαις σου ελεγξω σε τα δε ολοκαυτωματα σου ενωπιον μου εστιν δια παντος
9 Per quanto si paghi il riscatto di una vita,
non potrà mai bastare
9 ου δεξομαι εκ του οικου σου μοσχους ουδε εκ των ποιμνιων σου χιμαρους
10 per vivere senza fine,
e non vedere la tomba.
10 οτι εμα εστιν παντα τα θηρια του δρυμου κτηνη εν τοις ορεσιν και βοες
11 Vedrà morire i sapienti;
lo stolto e l'insensato periranno insieme
e lasceranno ad altri le loro ricchezze.

11 εγνωκα παντα τα πετεινα του ουρανου και ωραιοτης αγρου μετ' εμου εστιν
12 Il sepolcro sarà loro casa per sempre,
loro dimora per tutte le generazioni,
eppure hanno dato il loro nome alla terra.
12 εαν πεινασω ου μη σοι ειπω εμη γαρ εστιν η οικουμενη και το πληρωμα αυτης
13 Ma l'uomo nella prosperità non comprende,
è come gli animali che periscono.

13 μη φαγομαι κρεα ταυρων η αιμα τραγων πιομαι
14 Questa è la sorte di chi confida in se stesso,
l'avvenire di chi si compiace nelle sue parole.
14 θυσον τω θεω θυσιαν αινεσεως και αποδος τω υψιστω τας ευχας σου
15 Come pecore sono avviati agli inferi,
sarà loro pastore la morte;
scenderanno a precipizio nel sepolcro,
svanirà ogni loro parvenza:
gli inferi saranno la loro dimora.

15 και επικαλεσαι με εν ημερα θλιψεως και εξελουμαι σε και δοξασεις με διαψαλμα
16 Ma Dio potrà riscattarmi,
mi strapperà dalla mano della morte.
16 τω δε αμαρτωλω ειπεν ο θεος ινα τι συ διηγη τα δικαιωματα μου και αναλαμβανεις την διαθηκην μου δια στοματος σου
17 Se vedi un uomo arricchirsi, non temere,
se aumenta la gloria della sua casa.
17 συ δε εμισησας παιδειαν και εξεβαλες τους λογους μου εις τα οπισω
18 Quando muore con sé non porta nulla,
né scende con lui la sua gloria.

18 ει εθεωρεις κλεπτην συνετρεχες αυτω και μετα μοιχων την μεριδα σου ετιθεις
19 Nella sua vita si diceva fortunato:
"Ti loderanno, perché ti sei procurato del bene".
19 το στομα σου επλεονασεν κακιαν και η γλωσσα σου περιεπλεκεν δολιοτητα
20 Andrà con la generazione dei suoi padri
che non vedranno mai più la luce.

20 καθημενος κατα του αδελφου σου κατελαλεις και κατα του υιου της μητρος σου ετιθεις σκανδαλον
21 L'uomo nella prosperità non comprende,
è come gli animali che periscono.
21 ταυτα εποιησας και εσιγησα υπελαβες ανομιαν οτι εσομαι σοι ομοιος ελεγξω σε και παραστησω κατα προσωπον σου
22 συνετε δη ταυτα οι επιλανθανομενοι του θεου μηποτε αρπαση και μη η ο ρυομενος
23 θυσια αινεσεως δοξασει με και εκει οδος η δειξω αυτω το σωτηριον του θεου