Jó 41

¹ Ecce spes eius frustrabitur eum,
et aspectu eius praecipitabitur.

² Nemo tam audax, ut suscitet eum.
Quis enim resistere potest vultui eius?

³ Quis eum aggressus est et salvus fuit?
Sub omni caelo quisnam?

⁴ Non tacebo super membra eius
et eloquar robur et gratiam struis.

⁵ Quis revelabit faciem indumenti eius,
et duplicia mandibulae eius quis intrabit?

⁶ Portas vultus eius quis aperiet?
Per gyrum dentium eius formido.

⁷ Corpus illius quasi scuta fusilia,
compactum sigillo siliceo:

⁸ unum uni coniungitur,
et ne spiraculum quidem incedit per ea;

⁹ unum alteri adhaeret,
et tenentes se nequaquam separantur.

¹⁰ Sternutatio eius favillae ignis,
et oculi eius ut palpebrae diluculi.

¹¹ De ore eius lampades procedunt,
sicut scintillae ignis emittuntur.

¹² De naribus eius procedit fumus,
sicut ollae succensae atque ferventis.

¹³ Halitus eius prunas ardere facit,
et flamma de ore eius egreditur.

¹⁴ In collo eius morabitur fortitudo,
et faciem eius praecedit angor.

¹⁵ Palearia eius cohaerentia sibi
compressa non moventur.

¹⁶ Cor eius induratur tamquam lapis
et duratur quasi mola inferior.

¹⁷ Cum surrexerit, tremunt fortes
et ab undis retrorsum convertuntur.

¹⁸ Qui impegerit in eum, gladius eius non stabit
nec hasta neque pilum neque thorax;

¹⁹ reputat enim quasi paleas ferrum
et quasi lignum putridum aes.

²⁰ Non fugat eum vir sagittarius,
in stipulam versi sunt ei lapides fundae.

²¹ Quasi stipulam aestimat fustem
et deridet vibrantem acinacem.

²² Sub ipso acumina testae,
et sternit tribula super lutum.

²³ Fervescere facit quasi ollam profundum
et mare ponit quasi vas unguentarium.

²⁴ Post se illuminat semitam,
aestimatur abyssus quasi canescens.

²⁵ Non est super terram potestas, quae comparetur ei,
qui factus est, ut nullum timeret.

²⁶ Omne sublime videt:
ipse est rex super universos filios superbiae ”.