Giobbe 6
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | VULGATA |
---|---|
1 Respondens autem Iob dixit: | 1 Respondens autem Job, dixit : |
2 “ Utinam appenderetur aegritu do mea, et calamitatem meam assumerent in statera! | 2 Utinam appenderentur peccata mea quibus iram merui, et calamitas quam patior, in statera ! |
3 Nunc vero arena maris haec gravior apparet, inde verbis meis haesito. | 3 Quasi arena maris hæc gravior appareret ; unde et verba mea dolore sunt plena : |
4 Quia sagittae Omnipotentis in me sunt, quarum venenum ebibit spiritus meus; et terrores Dei militant contra me. | 4 quia sagittæ Domini in me sunt, quarum indignatio ebibit spiritum meum ; et terrores Domini militant contra me. |
5 Numquid rugiet onager, cum habueritherbam? Aut mugiet bos, cum ante praesepe plenum steterit? | 5 Numquid rugiet onager cum habuerit herbam ? aut mugiet bos cum ante præsepe plenum steterit ? |
6 Aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum? Aut poterit gustari herba insulsa? | 6 aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum ? aut potest aliquis gustare quod gustatum affert mortem ? |
7 Quae prius nolebat tangere anima mea, nunc prae angustia cibi mei sunt. | 7 Quæ prius nolebat tangere anima mea, nunc, præ angustia, cibi mei sunt. |
8 Quis det, ut veniat petitio mea, et, quod exspecto, tribuat mihi Deus? | 8 Quis det ut veniat petitio mea, et quod expecto tribuat mihi Deus ? |
9 Utinam Deus me conterat; solvat manum suam et succidat me! | 9 et qui cœpit, ipse me conterat ; solvat manum suam, et succidat me ? |
10 Et haec mihi sit consolatio, et exsultabo vel in pavore, qui non parcat, nec celabo sermones Sancti. | 10 Et hæc mihi sit consolatio, ut affligens me dolore, non parcat, nec contradicam sermonibus Sancti. |
11 Quae est enim fortitudo mea, ut sustineam? Aut quis finis meus, ut patienter agam? | 11 Quæ est enim fortitudo mea, ut sustineam ? aut quis finis meus, ut patienter agam ? |
12 Num fortitudo lapidum, fortitudo mea? Num caro mea aenea est? | 12 Nec fortitudo lapidum fortitudo mea, nec caro mea ænea est. |
13 An non est auxilium mihi in me, et virtus quoque remota est a me? | 13 Ecce non est auxilium mihi in me, et necessarii quoque mei recesserunt a me. |
14 Qui tollit ab amico suo misericordiam, timorem Omnipotentis derelinquit. | 14 Qui tollit ab amico suo misericordiam, timorem Domini derelinquit. |
15 Fratres mei mentiti sunt me sicut alveus torrentium, qui evanescunt | 15 Fratres mei præterierunt me, sicut torrens qui raptim transit in convallibus. |
16 nigrescentes glacie, cum ingruit super eos nix. | 16 Qui timent pruinam, irruet super eos nix. |
17 Tempore, quo diffluunt, arescunt et, ut incaluerit, solvuntur de loco suo. | 17 Tempore quo fuerint dissipati, peribunt ; et ut incaluerit, solventur de loco suo. |
18 Deflectunt viatorum turmae de viis suis, ascendentes per desertum pereunt. | 18 Involutæ sunt semitæ gressuum eorum ; ambulabunt in vacuum, et peribunt. |
19 Commeatus Thema consideraverunt, viatores Saba speraverunt in eis. | 19 Considerate semitas Thema, itinera Saba, et expectate paulisper. |
20 Confusi sunt, quia speraverunt; venerunt eo usque, et pudore cooperti sunt. | 20 Confusi sunt, quia speravi : venerunt quoque usque ad me, et pudore cooperti sunt. |
21 Ita nunc vos facti estis mihi; videntes plagam meam, timetis. | 21 Nunc venistis ; et modo videntes plagam meam, timetis. |
22 Numquid dixi: Afferte mihi et de substantia vestra donate mihi? | 22 Numquid dixi : Afferte mihi, et de substantia vestra donate mihi ? |
23 vel: Liberate me de manu hostis et de manu robustorum eruite me? | 23 vel : Liberate me de manu hostis, et de manu robustorum eruite me ? |
24 Docete me, et ego tacebo, et, si quid forte ignoravi, instruite me. | 24 Docete me, et ego tacebo : et si quid forte ignoravi, instruite me. |
25 Quare detraxistis sermonibus veritatis, cum e vobis nullus sit, qui possit arguere me? | 25 Quare detraxistis sermonibus veritatis, cum e vobis nullus sit qui possit arguere me ? |
26 Ad increpandum tantum eloquia concinnatis, sed in ventum verba desperati. | 26 Ad increpandum tantum eloquia concinnatis, et in ventum verba profertis. |
27 Super pupillum irruitis et subvertere nitimini amicum vestrum. | 27 Super pupillum irruitis, et subvertere nitimini amicum vestrum. |
28 Nunc, quaeso, convertimini ad me, et in faciem vestram non mentiar. | 28 Verumtamen quod cœpistis explete : præbete aurem, et videte an mentiar. |
29 Revertite! Nulla erit improbitas. Revertite! Adhuc praesens adest iustitia mea. | 29 Respondete, obsecro, absque contentione ; et loquentes id quod justum est, judicate. |
30 Estne in lingua mea improbitas? An palatum meum non discernit nequitiam? | 30 Et non invenietis in lingua mea iniquitatem, nec in faucibus meis stultitia personabit. |