Giobbe 28

NOVA VULGATA	LXX
1 Habet argentum venarum principia et auro locus est, in quo conflatur.	1 εστιν γαρ αργυριω τοπος οθεν γινεται τοπος δε χρυσιω οθεν διηθειται
2 Ferrum de terra tollitur, et lapis solutus calore in aes vertitur.	2 σιδηρος μεν γαρ εκ γης γινεται χαλκος δε ισα λιθω λατομειται
3 Terminum posuit tenebris et universorum finem ipse scrutatur, lapidem quoque caliginis et umbrae.	3 ταξιν εθετο σκοτει και παν περας αυτος εξακριβαζεται λιθος σκοτια και σκια θανατου
4 Aperuit cuniculos gens peregrina, ipsique obliti sunt pedes, penduli haerent plus quam vir nutans.	4 διακοπη χειμαρρου απο κονιας οι δε επιλανθανομενοι οδον δικαιαν ησθενησαν εκ βροτων
5 Terra, de qua oriebatur panis, in profundo subversa est sicut per ignem.	5 γη εξ αυτης εξελευσεται αρτος υποκατω αυτης εστραφη ωσει πυρ
6 Locus sapphiri lapides eius, et glebae illius aurum.	6 τοπος σαπφειρου οι λιθοι αυτης και χωμα χρυσιον αυτω
7 Semitam ignoravit avis rapax, nec intuitus est eam oculus vulturis.	7 τριβος ουκ εγνω αυτην πετεινον και ου παρεβλεψεν αυτην οφθαλμος γυπος
8 Non calcaverunt eam filii superbiae, nec pertransivit per eam leaena.	8 ουκ επατησαν αυτην υιοι αλαζονων ου παρηλθεν επ' αυτης λεων
9 Ad silicem extendit manum suam, subvertit a radicibus montes.	9 εν ακροτομω εξετεινεν χειρα αυτου κατεστρεψεν δε εκ ριζων ορη
10 In petris canales excidit, et omne pretiosum vidit oculus eius.	10 δινας δε ποταμων ερρηξεν παν δε εντιμον ειδεν μου ο οφθαλμος
11 Profunda quoque fluviorum scrutatus est et abscondita in lucem produxit.	11 βαθη δε ποταμων ανεκαλυψεν εδειξεν δε εαυτου δυναμιν εις φως
12 Sapientia vero ubi invenitur? Et quis est locus intellegentiae?	12 η δε σοφια ποθεν ευρεθη ποιος δε τοπος εστιν της επιστημης
13 Nescit homo structuram eius, nec invenitur in terra viventium.	13 ουκ οιδεν βροτος οδον αυτης ουδε μη ευρεθη εν ανθρωποις
14 Abyssus dicit: “Non est in me”; et mare loquitur: “Non est mecum”.	14 αβυσσος ειπεν ουκ εστιν εν εμοι και θαλασσα ειπεν ουκ εστιν μετ' εμου
15 Non dabitur aurum obryzum pro ea, nec appendetur argentum in commutatione eius.	15 ου δωσει συγκλεισμον αντ' αυτης και ου σταθησεται αργυριον ανταλλαγμα αυτης
16 Non appendetur auro Ophir nec lapidi sardonycho pretiosissimo vel sapphiro.	16 και ου συμβασταχθησεται χρυσιω ωφιρ εν ονυχι τιμιω και σαπφειρω
17 Non adaequabitur ei aurum vel vitrum, nec commutabuntur pro ea vasa auri.	17 ουκ ισωθησεται αυτη χρυσιον και υαλος και το αλλαγμα αυτης σκευη χρυσα
18 Corallia et crystallum non memorabuntur comparatione eius; et possessio sapientiae potior margaritis.	18 μετεωρα και γαβις ου μνησθησεται και ελκυσον σοφιαν υπερ τα εσωτατα
19 Non adaequabitur ei topazius de Aethiopia nec auro mundissimo componetur.	19 ουκ ισωθησεται αυτη τοπαζιον αιθιοπιας χρυσιω καθαρω ου συμβασταχθησεται
20 Unde ergo sapientia venit, et quis est locus intellegentiae?	20 η δε σοφια ποθεν ευρεθη ποιος δε τοπος εστιν της συνεσεως
21 Abscondita est ab oculis omnium viventium, volucres quoque caeli latet.	21 λεληθεν παντα ανθρωπον και απο πετεινων του ουρανου εκρυβη
22 Perditio et mors dixerunt: “Auribus nostris audivimus famam eius”.	22 η απωλεια και ο θανατος ειπαν ακηκοαμεν δε αυτης το κλεος
23 Deus intellegit viam eius, et ipse novit locum illius.	23 ο θεος ευ συνεστησεν αυτης την οδον αυτος δε οιδεν τον τοπον αυτης
24 Ipse enim fines mundi intuetur et omnia, quae sub caelo sunt, respicit.	24 αυτος γαρ την υπ' ουρανον πασαν εφορα ειδως τα εν τη γη παντα α εποιησεν
25 Qui fecit ventis pondus et aquas appendit in mensura,	25 ανεμων σταθμον υδατος τε μετρα
26 quando ponebat pluviis legem et viam procellis sonantibus,	26 οτε εποιησεν ουτως υετον ηριθμησεν και οδον εν τιναγματι φωνας
27 tunc vidit illam et enarravit et praeparavit et investigavit.	27 τοτε ειδεν αυτην και εξηγησατο αυτην ετοιμασας εξιχνιασεν
28 Et dixit homini: “Ecce timor Domini, ipsa est sapientia; et recedere a malo intellegentia” ”.	28 ειπεν δε ανθρωπω ιδου η θεοσεβεια εστιν σοφια το δε απεχεσθαι απο κακων εστιν επιστημη