Giobbe 28

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Habet argentum venarum principia et auro locus est, in quo conflatur.	1 Βεβαιως ειναι τοπος του αργυριου οθεν εξαγεται, και τοπος του χρυσιου οπου καθαριζεται?
2 Ferrum de terra tollitur, et lapis solutus calore in aes vertitur.	2 ο σιδηρος λαμβανεται εκ της γης και ο χαλκος χυνεται εκ της πετρας.
3 Terminum posuit tenebris et universorum finem ipse scrutatur, lapidem quoque caliginis et umbrae.	3 Βαλλει μεν ο ανθρωπος ορια εις το σκοτος και ανιχνευει τα παντα μεχρι τελειοτητος? τους λιθους του σκοτους και της σκιας του θανατου.
4 Aperuit cuniculos gens peregrina, ipsique obliti sunt pedes, penduli haerent plus quam vir nutans.	4 Χειμαρρος εξορμα εκ του τοπου οπου κατοικει? υδατα αδοκιμαστα υπο του ποδος? ταυτα ολιγοστευουσι και αναχωρουσιν απο των ανθρωπων.
5 Terra, de qua oriebatur panis, in profundo subversa est sicut per ignem.	5 Περι δε της γης, εξ αυτης εξερχεται ο αρτος και υποκατωθεν αυτης ανασκαπτεται ως υπο πυρος?
6 Locus sapphiri lapides eius, et glebae illius aurum.	6 οι λιθοι αυτης ειναι τοπος σαπφειρων? και εν αυτη χωμα χρυσιου.
7 Semitam ignoravit avis rapax, nec intuitus est eam oculus vulturis.	7 Την οδον εκεινην δεν γνωριζει πτηνον και οφθαλμος γυπος δεν ειδεν αυτην?
8 Non calcaverunt eam filii superbiae, nec pertransivit per eam leaena.	8 τα θηρια δεν επατησαν αυτην, ο αγριος λεων δεν επερασε δι' αυτης.
9 Ad silicem extendit manum suam, subvertit a radicibus montes.	9 Εκτεινει την χειρα αυτου επι τον σκληρον βραχον? ανατρεπει τα ορη απο της ριζης.
10 In petris canales excidit, et omne pretiosum vidit oculus eius.	10 Εγκοπτει ποταμους μεταξυ των βραχων? και ο οφθαλμος αυτου ανακαλυπτει παν πολυτιμον.
11 Profunda quoque fluviorum scrutatus est et abscondita in lucem produxit.	11 Δεσμευει των ποταμων την πλημμυραν? και το κεκρυμμενον εκφερει εις φως.
12 Sapientia vero ubi invenitur? Et quis est locus intellegentiae?	12 Αλλ' η σοφια ποθεν θελει ευρεθη; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;
13 Nescit homo structuram eius, nec invenitur in terra viventium.	13 Ο ανθρωπος δεν γνωριζει την τιμην αυτης? και δεν ευρισκεται εν τη γη των ζωντων.
14 Abyssus dicit: “Non est in me”; et mare loquitur: “Non est mecum”.	14 Η αβυσσος λεγει, δεν ειναι εν εμοι? και η θαλασσα λεγει, δεν ειναι μετ' εμου.
15 Non dabitur aurum obryzum pro ea, nec appendetur argentum in commutatione eius.	15 Δεν δυναται να δοθη χρυσιον αντ' αυτης? και αργυριον δεν δυναται να ζυγισθη εις ανταλλαγμα αυτης.
16 Non appendetur auro Ophir nec lapidi sardonycho pretiosissimo vel sapphiro.	16 Δεν δυναται να εκτιμηθη με το χρυσιον του Οφειρ, με τον πολυτιμον ονυχα και σαπφειρον.
17 Non adaequabitur ei aurum vel vitrum, nec commutabuntur pro ea vasa auri.	17 Το χρυσιον και ο κρυσταλλος δεν δυναται να εξισωθωσι με αυτην? και ανταλλαγμα αυτης να γεινη με σκευη καθαρωτατου χρυσιου.
18 Corallia et crystallum non memorabuntur comparatione eius; et possessio sapientiae potior margaritis.	18 Δεν θελει μνημονευθη κοραλλιον, η μαργαριται? διοτι η τιμη της σοφιας ειναι υπερτερα των πολυτιμων λιθων.
19 Non adaequabitur ei topazius de Aethiopia nec auro mundissimo componetur.	19 Το τοπαζιον της Αιθιοπιας δεν θελει εξισωθη με αυτην? δεν θελει εκτιμηθη με καθαρον χρυσιον.
20 Unde ergo sapientia venit, et quis est locus intellegentiae?	20 Ποθεν λοιπον ερχεται η σοφια; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;
21 Abscondita est ab oculis omnium viventium, volucres quoque caeli latet.	21 Ειναι βεβαιως κεκρυμμενη απο των οφθαλμων παντων των ζωντων, και εσκεπασμενη απο των πτηνων του ουρανου.
22 Perditio et mors dixerunt: “Auribus nostris audivimus famam eius”.	22 Η απωλεια και ο θανατος λεγουσι, Δια των ωτων ημων ηκουσαμεν την φημην αυτης.
23 Deus intellegit viam eius, et ipse novit locum illius.	23 Ο Θεος εννοει την οδον αυτης, και αυτος γνωριζει τον τοπον αυτης.
24 Ipse enim fines mundi intuetur et omnia, quae sub caelo sunt, respicit.	24 Επειδη αυτος θεωρει εως των περατων της γης, βλεπει υποκατω παντος του ουρανου,
25 Qui fecit ventis pondus et aquas appendit in mensura,	25 δια να ζυγιζη το βαρος των ανεμων, και να σταθμιζη τα υδατα με μετρον.
26 quando ponebat pluviis legem et viam procellis sonantibus,	26 Οτε εκαμε νομον δια την βροχην και οδον δια την αστραπην της βροντης,
27 tunc vidit illam et enarravit et praeparavit et investigavit.	27 τοτε ειδε και εφανερωσεν αυτην? ητοιμασεν αυτην και μαλιστα εξιχνιασεν αυτην.
28 Et dixit homini: “Ecce timor Domini, ipsa est sapientia; et recedere a malo intellegentia” ”.	28 Και ειπε προς τον ανθρωπον, Ιδου, ο φοβος του Κυριου, ουτος ειναι η σοφια, και η αποχη απο του κακου συνεσις.