Giobbe 22

NOVA VULGATA	LXX
1 Respondens autem Eliphaz Themanites dixit:	1 υπολαβων δε ελιφας ο θαιμανιτης λεγει
2 “ Numquid Deo prodesse potest homo, cum vix intellegens sibi ipse proderit?	2 ποτερον ουχι ο κυριος εστιν ο διδασκων συνεσιν και επιστημην
3 Quid prodest Omnipotenti, si iustus fueris, aut quid ei confers, si immaculatam feceris viam tuam?	3 τι γαρ μελει τω κυριω εαν συ ησθα τοις εργοις αμεμπτος η ωφελεια οτι απλωσης την οδον σου
4 Numquid pro tua pietate arguet te et veniet tecum in iudicium?	4 η λογον σου ποιουμενος ελεγξει σε και συνεισελευσεται σοι εις κρισιν
5 Et non propter malitiam tuam plurimam et infinitas iniquitates tuas?	5 ποτερον ουχ η κακια σου εστιν πολλη αναριθμητοι δε σου εισιν αι αμαρτιαι
6 Sumpsisti enim pignori fratres tuos sine causa et nudos spoliasti vestibus.	6 ηνεχυραζες δε τους αδελφους σου δια κενης αμφιασιν δε γυμνων αφειλου
7 Aquam lasso non dedisti et esurienti cohibuisti panem.	7 ουδε υδωρ διψωντας εποτισας αλλα πεινωντων εστερησας ψωμον
8 Numquid viro forti brachio erit terra, et acceptus sedebit in ea?	8 εθαυμασας δε τινων προσωπον ωκισας δε τους επι της γης
9 Viduas dimisisti vacuas et lacertos pupillorum comminuisti.	9 χηρας δε εξαπεστειλας κενας ορφανους δε εκακωσας
10 Propterea circumdatus es laqueis, et conturbat te subita formido.	10 τοιγαρουν εκυκλωσαν σε παγιδες και εσπουδασεν σε πολεμος εξαισιος
11 Vel tenebras non vides, et impetus aquarum opprimit te.	11 το φως σοι σκοτος απεβη κοιμηθεντα δε υδωρ σε εκαλυψεν
12 “Nonne Deus excelsior caelo? Et inspice stellarum verticem: quam sublimis!”.	12 μη ουχι ο τα υψηλα ναιων εφορα τους δε υβρει φερομενους εταπεινωσεν
13 Et dicis: “Quid enim novit Deus et quasi per caliginem iudicat?	13 και ειπας τι εγνω ο ισχυρος η κατα του γνοφου κρινει
14 Nubes latibulum eius, nec nostra considerat; et circa orbem caeli perambulat”.	14 νεφη αποκρυφη αυτου και ουχ οραθησεται και γυρον ουρανου διαπορευσεται
15 Numquid semitam saeculorum custodire cupis, quam calcaverunt viri iniqui?	15 μη τριβον αιωνιον φυλαξεις ην επατησαν ανδρες αδικοι
16 Qui sublati ante tempus suum, et fluvius subvertit fundamentum eorum.	16 οι συνελημφθησαν αωροι ποταμος επιρρεων οι θεμελιοι αυτων
17 Qui dicebant Deo: “Recede a nobis!” et “Quid faciet Omnipotens nobis?”.	17 οι λεγοντες κυριος τι ποιησει ημιν η τι επαξεται ημιν ο παντοκρατωρ
18 Cum ille implesset domos eorum bonis, quorum sententia procul erat ab eo.	18 ος δε ενεπλησεν τους οικους αυτων αγαθων βουλη δε ασεβων πορρω απ' αυτου
19 Videbunt iusti et laetabuntur, et innocens subsannabit eos:	19 ιδοντες δικαιοι εγελασαν αμεμπτος δε εμυκτηρισεν
20 “Vere succisus est status eorum, et reliquias eorum devoravit ignis”.	20 ει μη ηφανισθη η υποστασις αυτων και το καταλειμμα αυτων καταφαγεται πυρ
21 Acquiesce igitur ei, et habeto pacem; et per haec habebis fructus optimos.	21 γενου δη σκληρος εαν υπομεινης ειτ' ο καρπος σου εσται εν αγαθοις
22 Suscipe ex ore illius legem et pone sermones eius in corde tuo.	22 εκλαβε δε εκ στοματος αυτου εξηγοριαν και αναλαβε τα ρηματα αυτου εν καρδια σου
23 Si reversus fueris ad Omnipotentem, aedificaberis et longe facies iniquitatem a tabernaculo tuo.	23 εαν δε επιστραφης και ταπεινωσης σεαυτον εναντι κυριου πορρω εποιησας απο διαιτης σου το αδικον
24 Comparabis tamquam terram aurum et tamquam glaream torrentis Ophir.	24 θηση επι χωματι εν πετρα και ως πετρα χειμαρρους ωφιρ
25 Eritque Omnipotens metallum tuum, et argentum coacervabitur tibi.	25 εσται ουν σου ο παντοκρατωρ βοηθος απο εχθρων καθαρον δε αποδωσει σε ωσπερ αργυριον πεπυρωμενον
26 Tunc super Omnipotentem deliciis afflues et elevabis ad Deum faciem tuam.	26 ειτα παρρησιασθηση εναντι κυριου αναβλεψας εις τον ουρανον ιλαρως
27 Supplex rogabis eum, et exaudiet te, et vota tua reddes.	27 ευξαμενου δε σου προς αυτον εισακουσεται σου δωσει δε σοι αποδουναι τας ευχας
28 Decernes rem, et veniet tibi, et in viis tuis splendebit lumen.	28 αποκαταστησει δε σοι διαιταν δικαιοσυνης επι δε οδοις σου εσται φεγγος
29 Quia humiliat eum, qui loquitur superba, et demissus oculis ipse salvabitur.	29 οτι εταπεινωσεν αυτον και ερεις υπερηφανευσατο και κυφοντα οφθαλμοις σωσει
30 Eripiet innocentem, eripietur autem in munditia manuum suarum ”.	30 ρυσεται αθωον και διασωθητι εν καθαραις χερσιν σου