Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Giobbe 16


font
NOVA VULGATABIBLIA
1 Respondens autem Iob dixit:
1 Job tomó la palabra y dijo:
2 “ Audivi frequenter talia!
onsolatores molesti omnes vos estis.
2 ¡He oído muchas cosas como ésas! ¡Consoladores funestos sois todos vosotros!
3 Numquid habebunt finem verba ventosa,
aut quid te exacerbat, ut respondeas?
3 «¿No acabarán esas palabras de aire?» O: «¿qué es lo que te pica para responder?»
4 Poteram et ego similia vestri loqui,
si esset anima vestra pro anima mea!
Concinnarem super vos sermones
et moverem caput meum super vos.
4 También yo podría hablar como vosotros, si estuvierais en mi lugar; contra vosotros ordenaría discursos, meneando por vosotros mi cabeza;
5 Roborarem vos ore meo
et motum labiorum meorum non cohiberem.
5 os confortaría con mi boca, y no dejaría de mover los labios.
6 Si locutus fuero, non quiescet dolor meus
et, si tacuero, non recedet a me;
6 Mas si hablo, no cede mi dolor, y si callo, ¿acaso me perdona?
7 nunc autem defatigavit me dolor meus,
et tu vastasti omnem coetum meum.
7 Ahora me tiene ya extenuado; tú has llenado de horror a toda la reunión
8 Rugae meae testimonium dicunt contra me;
et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam contradicens mihi,
8 que me acorrala; mi calumniador se ha hecho mi testigo, se alza contra mí, a la cara me acusa;
9 Ira eius discerpsit me et adversata est mihi,
et infremuit contra me dentibus suis.
Hostis meus acuit oculos suos in me.
9 su furia me desgarra y me persigue, rechinando sus dientes contra mí. Mis adversarios aguzan sobre mí sus ojos,
10 Aperuerunt super me ora sua
et exprobrantes percusserunt maxillam meam,
simul conferti contra me.
10 abren su boca contra mí. Ultrajándome hieren mis mejillas, a una se amotinan contra mí.
11 Concludit me Deus apud iniquum
et manibus impiorum me tradit.
11 A injustos Dios me entrega, me arroja en manos de malvados.
12 Ego, ille quondam tranquillus, repente contritus sum.
Tenuit cervicem meam, confregit me
et posuit me sibi quasi in signum.
12 Estaba yo tranquilo cuando él me golpeó, me agarró por la nuca para despedazarme. Me ha hecho blanco suyo:
13 Circumdedit me lanceis suis,
scidit lumbos meos, non pepercit
et effudit in terra iecur meum.
13 me cerca con sus tiros, traspasa mis entrañas sin piedad y derrama por tierra mi hiel.
14 Dirupit me rumpens et diruens,
irruit in me quasi gigas.
14 Abre en mí brecha sobre brecha, irrumpe contra mí como un guerrero.
15 Saccum consui super cutem meam
et dimisi in terram cornu meum.
15 Yo he cosido un sayal sobre mi piel, he hundido mi frente en el polvo.
16 Facies mea rubuit a fletu,
et palpebrae meae caligaverunt;
16 Mi rostro ha enrojecido por el llanto, la sombra mis párpados recubre.
17 attamen absque iniquitate manus meae,
cum haberem mundas preces.
17 Y eso que no hay en mis manos violencia, y mi oración es pura.
18 Terra, ne operias sanguinem meum,
neque inveniat in te locum latendi clamor meus.
18 ¡Tierra, no cubras tú mi sangre, y no quede en secreto mi clamor!
19 Ecce enim in caelo testis meus,
et conscius meus in excelsis.
19 Ahora todavía está en los cielos mi testigo, allá en lo alto está mi defensor,
20 Interpretes mei sunt cogitationes meae:
ad Deum stillat oculus meus.
20 que interpreta ante Dios mis pensamientos; ante él fluyen mis ojos:
21 Atque utinam sic iudicaretur vir cum Deo,
sicut iudicatur filius hominis cum collega suo.
21 ¡Oh, si él juzgara entre un hombre y Dios, como entre un mortal y otro mortal!
22 Ecce enim breves anni transeunt,
et semitam, per quam non revertar, ambulo.
22 Pues mis años futuros son contados, y voy a emprender el camino sin retorno.