Giobbe 16
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBLIA |
---|---|
1 Respondens autem Iob dixit: | 1 Job tomó la palabra y dijo: |
2 “ Audivi frequenter talia! onsolatores molesti omnes vos estis. | 2 ¡He oído muchas cosas como ésas! ¡Consoladores funestos sois todos vosotros! |
3 Numquid habebunt finem verba ventosa, aut quid te exacerbat, ut respondeas? | 3 «¿No acabarán esas palabras de aire?» O: «¿qué es lo que te pica para responder?» |
4 Poteram et ego similia vestri loqui, si esset anima vestra pro anima mea! Concinnarem super vos sermones et moverem caput meum super vos. | 4 También yo podría hablar como vosotros, si estuvierais en mi lugar; contra vosotros ordenaría discursos, meneando por vosotros mi cabeza; |
5 Roborarem vos ore meo et motum labiorum meorum non cohiberem. | 5 os confortaría con mi boca, y no dejaría de mover los labios. |
6 Si locutus fuero, non quiescet dolor meus et, si tacuero, non recedet a me; | 6 Mas si hablo, no cede mi dolor, y si callo, ¿acaso me perdona? |
7 nunc autem defatigavit me dolor meus, et tu vastasti omnem coetum meum. | 7 Ahora me tiene ya extenuado; tú has llenado de horror a toda la reunión |
8 Rugae meae testimonium dicunt contra me; et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam contradicens mihi, | 8 que me acorrala; mi calumniador se ha hecho mi testigo, se alza contra mí, a la cara me acusa; |
9 Ira eius discerpsit me et adversata est mihi, et infremuit contra me dentibus suis. Hostis meus acuit oculos suos in me. | 9 su furia me desgarra y me persigue, rechinando sus dientes contra mí. Mis adversarios aguzan sobre mí sus ojos, |
10 Aperuerunt super me ora sua et exprobrantes percusserunt maxillam meam, simul conferti contra me. | 10 abren su boca contra mí. Ultrajándome hieren mis mejillas, a una se amotinan contra mí. |
11 Concludit me Deus apud iniquum et manibus impiorum me tradit. | 11 A injustos Dios me entrega, me arroja en manos de malvados. |
12 Ego, ille quondam tranquillus, repente contritus sum. Tenuit cervicem meam, confregit me et posuit me sibi quasi in signum. | 12 Estaba yo tranquilo cuando él me golpeó, me agarró por la nuca para despedazarme. Me ha hecho blanco suyo: |
13 Circumdedit me lanceis suis, scidit lumbos meos, non pepercit et effudit in terra iecur meum. | 13 me cerca con sus tiros, traspasa mis entrañas sin piedad y derrama por tierra mi hiel. |
14 Dirupit me rumpens et diruens, irruit in me quasi gigas. | 14 Abre en mí brecha sobre brecha, irrumpe contra mí como un guerrero. |
15 Saccum consui super cutem meam et dimisi in terram cornu meum. | 15 Yo he cosido un sayal sobre mi piel, he hundido mi frente en el polvo. |
16 Facies mea rubuit a fletu, et palpebrae meae caligaverunt; | 16 Mi rostro ha enrojecido por el llanto, la sombra mis párpados recubre. |
17 attamen absque iniquitate manus meae, cum haberem mundas preces. | 17 Y eso que no hay en mis manos violencia, y mi oración es pura. |
18 Terra, ne operias sanguinem meum, neque inveniat in te locum latendi clamor meus. | 18 ¡Tierra, no cubras tú mi sangre, y no quede en secreto mi clamor! |
19 Ecce enim in caelo testis meus, et conscius meus in excelsis. | 19 Ahora todavía está en los cielos mi testigo, allá en lo alto está mi defensor, |
20 Interpretes mei sunt cogitationes meae: ad Deum stillat oculus meus. | 20 que interpreta ante Dios mis pensamientos; ante él fluyen mis ojos: |
21 Atque utinam sic iudicaretur vir cum Deo, sicut iudicatur filius hominis cum collega suo. | 21 ¡Oh, si él juzgara entre un hombre y Dios, como entre un mortal y otro mortal! |
22 Ecce enim breves anni transeunt, et semitam, per quam non revertar, ambulo. | 22 Pues mis años futuros son contados, y voy a emprender el camino sin retorno. |