Giobbe 36

BIBBIA CEI 2008	GREEK BIBLE
1 Eliu continuò a dire:	1 Και ο Ελιου εξηκολουθησε και ειπεν?
2 «Abbi un po’ di pazienza e io ti istruirò, perché c’è altro da dire in difesa di Dio.	2 Υπομεινον με ολιγον, και θελω σε διδαξει? διοτι εχω ετι λογους υπερ του Θεου.
3 Prenderò da lontano il mio sapere e renderò giustizia al mio creatore.	3 Θελω λαβει τα επιχειρηματα μου μακροθεν, και θελω αποδωσει δικαιοσυνην εις τον Ποιητην μου?
4 Non è certo menzogna il mio parlare: è qui con te un uomo dalla scienza perfetta.	4 διοτι οι λογοι μου επ' αληθειας δεν θελουσιν εισθαι ψευδεις? πλησιον σου ειναι ο τελειος κατα την γνωσιν.
5 Ecco, Dio è grande e non disprezza nessuno, egli è grande per la fermezza delle sue decisioni.	5 Ιδου, ο Θεος ειναι ισχυρος, ομως δεν καταφρονει ουδενα? ισχυρος εις δυναμιν σοφιας.
6 Non lascia vivere l’iniquo e rende giustizia ai miseri.	6 Δεν θελει ζωοποιησει τον ασεβη? εις δε τους πτωχους διδει το δικαιον.
7 Non stacca gli occhi dai giusti, li fa sedere sui troni dei re e li esalta per sempre.	7 Δεν αποσυρει τους οφθαλμους αυτου απο των δικαιων, αλλα και μετα βασιλεων βαλλει αυτους επι θρονου? μαλιστα καθιζει αυτους διαπαντος, και ειναι υψωμενοι.
8 Se sono avvinti in catene, o sono stretti dai lacci dell’afflizione,	8 Και εαν ηθελον εισθαι δεδεμενοι με δεσμα και πιασθη με σχοινια θλιψεως,
9 Dio mostra loro gli errori e i misfatti che hanno commesso per orgoglio.	9 τοτε φανερονει εις αυτους τα εργα αυτων και τας παραβασεις αυτων, οτι υπερηυξησαν,
10 Apre loro gli orecchi alla correzione e li esorta ad allontanarsi dal male.	10 και ανοιγει το ωτιον αυτων εις διδασκαλιαν, και απο της ανομιας προσταζει να επιστρεψωσιν.
11 Se ascoltano e si sottomettono, termineranno i loro giorni nel benessere e i loro anni fra le delizie.	11 Εαν υπακουσωσι και δουλευσωσι, θελουσι τελειωσει τας ημερας αυτων εν αγαθοις και τα ετη αυτων εν ευφροσυναις.
12 Ma se non ascoltano, passeranno attraverso il canale infernale e spireranno senza rendersene conto.	12 Αλλ' εαν δεν υπακουσωσι, θελουσι διαπερασθη υπο ρομφαιας και θελουσι τελευτησει εν αγνωσια.
13 I perversi di cuore si abbandonano all’ira, non invocano aiuto, quando Dio li incatena.	13 Οι δε υποκριται την καρδιαν επισωρευουσιν οργην? δεν θελουσι βοησει οταν δεση αυτους?
14 Si spegne in gioventù la loro vita, la loro esistenza come quella dei prostituti.	14 αυτοι αποθνησκουσιν εν τη νεοτητι, και η ζωη αυτων τελειονει μεταξυ των ασελγων.
15 Ma Dio libera il povero mediante l'afflizione, e con la sofferenza gli apre l’orecchio.	15 Λυτρονει τον τεθλιμμενον εν τη θλιψει αυτου και ανοιγει τα ωτα αυτων εν συμφορα?
16 Egli trarrà anche te dalle fauci dell’angustia verso un luogo spazioso, non ristretto, e la tua tavola sarà colma di cibi succulenti.	16 και ουτως ηθελε σε εκβαλει απο της στενοχωριας εις ευρυχωριαν, οπου δεν υπαρχει στενοχωρια? και το παρατιθεμενον επι της τραπεζης σου θελει εισθαι πληρες παχους.
17 Ma se di giudizio iniquo sei pieno, giudizio e condanna ti seguiranno.	17 Αλλα συ εξεπληρωσας δικην ασεβους? δικη και κρισις θελουσι σε καταλαβει.
18 Fa’ che l’ira non ti spinga allo scherno, e che il prezzo eccessivo del riscatto non ti faccia deviare.	18 Επειδη υπαρχει θυμος, προσεχε μη σε εξαφανιση δια της προσβολης αυτου? τοτε ουδε μεγα λυτρον ηθελε σε λυτρωσει.
19 Varrà forse davanti a lui il tuo grido d’aiuto nell’angustia o tutte le tue risorse di energia?	19 Θελει αποβλεψει εις τα πλουτη σου, ουτε εις χρυσιον ουτε εις πασαν την ισχυν της δυναμεως;
20 Non desiderare che venga quella notte nella quale i popoli sono sradicati dalla loro sede.	20 Μη επιποθει την νυκτα, καθ' ην οι λαοι εκκοπτονται εν τω τοπω αυτων.
21 Bada di non volgerti all’iniquità, poiché per questo sei stato provato dalla miseria.	21 Προσεχε, μη στραφης προς την ανομιαν? διοτι συ προεκρινας τουτο μαλλον παρα την θλιψιν.
22 Ecco, Dio è sublime nella sua potenza; quale maestro è come lui?	22 Ιδου, ο Θεος ειναι υψωμενος δια της δυναμεως αυτου? τις διδασκει ως αυτος;
23 Chi mai gli ha imposto il suo modo d’agire o chi mai ha potuto dirgli: “Hai agito male?”.	23 Τις διωρισεν εις αυτον την οδον αυτου; η τις δυναται να ειπη, Επραξας ανομιαν;
24 Ricòrdati di lodarlo per le sue opere, che l’umanità ha cantato.	24 Ενθυμου να μεγαλυνης το εργον αυτου, το οποιον θεωρουσιν οι ανθρωποι.
25 Tutti le contemplano, i mortali le ammirano da lontano.	25 Πας ανθρωπος βλεπει αυτο? ο ανθρωπος θεωρει αυτο μακροθεν.
26 Ecco, Dio è così grande che non lo comprendiamo, è incalcolabile il numero dei suoi anni.	26 Ιδου, ο Θεος ειναι μεγας και ακατανοητος εις ημας, και ο αριθμος των ετων αυτου ανεξερευνητος.
27 Egli attrae in alto le gocce d’acqua e scioglie in pioggia i suoi vapori	27 Οταν ανασυρη τας ρανιδας του υδατος, αυται καταχεουσιν εκ των ατμων αυτου βροχην,
28 che le nubi rovesciano, grondano sull’uomo in quantità.	28 την οποιαν τα νεφη ραινουσιν? αφθονως σταλαζουσιν επι τον ανθρωπον.
29 Chi può calcolare la distesa delle nubi e i fragori della sua dimora?	29 Δυναται τις ετι να εννοηση τας εφαπλωσεις των νεφελων, τον κροτον της σκηνης αυτου;
30 Ecco, egli vi diffonde la sua luce e ricopre le profondità del mare.	30 Ιδου, εφαπλονει το φως αυτου επ' αυτην και σκεπαζει τους πυθμενας της θαλασσης?
31 In tal modo alimenta i popoli e offre loro cibo in abbondanza.	31 επειδη δι' αυτων δικαζει τους λαους και διδει τροφην αφθονως.
32 Con le mani afferra la folgore e la scaglia contro il bersaglio.	32 Εν ταις παλαμαις αυτου κρυπτει την αστραπην? και προσταζει αυτην εις ο, τι εχει να απαντηση.
33 Il suo fragore lo annuncia, la sua ira si accende contro l’iniquità.	33 Παραγγελλει εις αυτην υπερ του φιλου αυτου, κατα δε του ασεβους ετοιμαζει οργην.