Salmi 139

BIBBIA CEI 1974	GREEK BIBLE
1 'Al maestro del coro. Di Davide. Salmo.' Signore, tu mi scruti e mi conosci,	1 Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Κυριε, εδοκιμασας με και με εγνωρισας.
2 tu sai quando seggo e quando mi alzo. Penetri da lontano i miei pensieri,	2 Συ γνωριζεις το καθισμα μου και την εγερσιν μου? νοεις τους λογισμους μου απο μακροθεν.
3 mi scruti quando cammino e quando riposo. Ti sono note tutte le mie vie;	3 Εξερευνας το περιπατημα μου και το πλαγιασμα μου και πασας τας οδους μου γνωριζεις.
4 la mia parola non è ancora sulla lingua e tu, Signore, già la conosci tutta.	4 Διοτι και πριν ελθη ο λογος εις την γλωσσαν μου, ιδου, Κυριε, γνωριζεις το παν.
5 Alle spalle e di fronte mi circondi e poni su di me la tua mano.	5 Με περικυκλονεις οπισθεν και εμπροσθεν, και εθεσας επ' εμε την χειρα σου.
6 Stupenda per me la tua saggezza, troppo alta, e io non la comprendo.	6 Η γνωσις αυτη ειναι υπερθαυμαστος εις εμε? ειναι υψηλη? δεν δυναμαι να φθασω εις αυτην.
7 Dove andare lontano dal tuo spirito, dove fuggire dalla tua presenza?	7 Που να υπαγω απο του πνευματος σου; και απο του προσωπου σου που να φυγω;
8 Se salgo in cielo, là tu sei, se scendo negli inferi, eccoti.	8 Εαν αναβω εις τον ουρανον, εισαι εκει? εαν πλαγιασω εις τον αδην, ιδου, συ.
9 Se prendo le ali dell'aurora per abitare all'estremità del mare,	9 Εαν λαβω τας πτερυγας της αυγης και κατοικησω εις τα εσχατα της θαλασσης,
10 anche là mi guida la tua mano e mi afferra la tua destra.	10 και εκει θελει με οδηγησει η χειρ σου και η δεξια σου θελει με κρατει.
11 Se dico: "Almeno l'oscurità mi copra e intorno a me sia la notte";	11 Εαν ειπω, Αλλα το σκοτος θελει με σκεπασει, και η νυξ θελει εισθαι φως περι εμε?
12 nemmeno le tenebre per te sono oscure, e la notte è chiara come il giorno; per te le tenebre sono come luce.	12 και αυτο το σκοτος δεν σκεπαζει ουδεν απο σου? και η νυξ λαμπει ως η ημερα? εις σε το σκοτος ειναι ως το φως.
13 Sei tu che hai creato le mie viscere e mi hai tessuto nel seno di mia madre.	13 Διοτι συ εμορφωσας τους νεφρους μου? με περιετυλιξας εν τη κοιλια της μητρος μου.
14 Ti lodo, perché mi hai fatto come un prodigio; sono stupende le tue opere, tu mi conosci fino in fondo.	14 Θελω σε υμνει, διοτι φοβερως και θαυμασιως επλασθην? θαυμασια ειναι τα εργα σου? και η ψυχη μου καλλιστα γνωριζει τουτο.
15 Non ti erano nascoste le mie ossa quando venivo formato nel segreto, intessuto nelle profondità della terra.	15 Δεν εκρυφθησαν τα οστα μου απο σου, ενω επλαττομην εν τω κρυπτω και διεμορφονομην εν τοις κατωτατοις της γης.
16 Ancora informe mi hanno visto i tuoi occhi e tutto era scritto nel tuo libro; i miei giorni erano fissati, quando ancora non ne esisteva uno.	16 Το αδιαμορφωτον του σωματος μου ειδον οι οφθαλμοι σου? και εν τω βιβλιω σου παντα ταυτα ησαν γεγραμμενα, ως και αι ημεραι καθ' ας εσχηματιζοντο, και ενω ουδεν εκ τουτων υπηρχε?
17 Quanto profondi per me i tuoi pensieri, quanto grande il loro numero, o Dio;	17 ποσον δε πολυτιμοι ειναι εις εμε αι βουλαι σου, Θεε? ποσον εμεγαλυνθη ο αριθμος αυτων.
18 se li conto sono più della sabbia, se li credo finiti, con te sono ancora.	18 Εαν ηθελον να απαριθμησω αυτας, υπερβαινουσι την αμμον? εξυπνω, και ετι ειμαι μετα σου.
19 Se Dio sopprimesse i peccatori! Allontanatevi da me, uomini sanguinari.	19 Βεβαιως θελεις θανατωσει τους ασεβεις, Θεε? απομακρυνθητε λοιπον απ' εμου, ανδρες αιματων.
20 Essi parlano contro di te con inganno: contro di te insorgono con frode.	20 Διοτι λαλουσι κατα σου ασεβως? οι εχθροι σου λαμβανουσι το ονομα σου επι ματαιω.
21 Non odio, forse, Signore, quelli che ti odiano e non detesto i tuoi nemici?	21 Μη δεν μισω, Κυριε, τους μισουντας σε; και δεν αγανακτω κατα των επανισταμενων επι σε;
22 Li detesto con odio implacabile come se fossero miei nemici.	22 Με τελειον μισος μισω αυτους? δια εχθρους εχω αυτους.
23 Scrutami, Dio, e conosci il mio cuore, provami e conosci i miei pensieri:	23 Δοκιμασον με, Θεε, και γνωρισον την καρδιαν μου? εξετασον με και μαθε τους στοχασμους μου?
24 vedi se percorro una via di menzogna e guidami sulla via della vita.	24 και ιδε, αν υπαρχη εν εμοι οδος ανομιας? και οδηγησον με εις την οδον την αιωνιον.