Salmi 104

BIBBIA CEI 1974	Biblia Tysiąclecia
1 Benedici il Signore, anima mia, Signore, mio Dio, quanto sei grande! Rivestito di maestà e di splendore,	1 Błogosław, duszo moja, Pana! O Boże mój, Panie, jesteś bardzo wielki! Odziany we wspaniałość i majestat,
2 avvolto di luce come di un manto. Tu stendi il cielo come una tenda,	2 światłem okryty jak płaszczem. Rozpostarłeś niebo jak namiot,
3 costruisci sulle acque la tua dimora, fai delle nubi il tuo carro, cammini sulle ali del vento;	3 wzniosłeś swe komnaty nad wodami. Za rydwan masz obłoki, przechadzasz się na skrzydłach wiatru.
4 fai dei venti i tuoi messaggeri, delle fiamme guizzanti i tuoi ministri.	4 Jako swych posłów używasz wichry, jako sługi - ogień i płomienie.
5 Hai fondato la terra sulle sue basi, mai potrà vacillare.	5 Umocniłeś ziemię w jej podstawach: na wieki wieków się nie zachwieje.
6 L'oceano l'avvolgeva come un manto, le acque coprivano le montagne.	6 Jak szatą okryłeś ją Wielką Otchłanią, stanęły wody ponad górami.
7 Alla tua minaccia sono fuggite, al fragore del tuo tuono hanno tremato.	7 Musiały uciekać wobec Twej groźby, na głos Twego grzmotu popadły w przerażenie.
8 Emergono i monti, scendono le valli al luogo che hai loro assegnato.	8 Wzniosły się na góry, opadły na doliny, na miejsce, któreś im naznaczył.
9 Hai posto un limite alle acque: non lo passeranno, non torneranno a coprire la terra.	9 Zakreśliłeś granicę, której nie przekraczają, nigdy nie wrócą, by zalać ziemię.
10 Fai scaturire le sorgenti nelle valli e scorrono tra i monti;	10 Ty zdroje kierujesz do strumieni, co pośród gór się sączą:
11 ne bevono tutte le bestie selvatiche e gli ònagri estinguono la loro sete.	11 poją one wszelkie zwierzęta polne, [tam] dzikie osły gaszą swe pragnienie;
12 Al di sopra dimorano gli uccelli del cielo, cantano tra le fronde.	12 nad nimi mieszka ptactwo powietrzne, spomiędzy gałęzi głos swój wydaje.
13 Dalle tue alte dimore irrighi i monti, con il frutto delle tue opere sazi la terra.	13 Z Twoich komnat nawadniasz góry, aby owocem Twych dzieł nasycić ziemię.
14 Fai crescere il fieno per gli armenti e l'erba al servizio dell'uomo, perché tragga alimento dalla terra:	14 Każesz rosnąć trawie dla bydła i roślinom, by człowiekowi służyły, aby z roli dobywał chleb
15 il vino che allieta il cuore dell'uomo; l'olio che fa brillare il suo volto e il pane che sostiene il suo vigore.	15 i wino, co rozwesela serce ludzkie, by rozpogadzać twarze oliwą, by serce ludzkie chleb krzepił.
16 Si saziano gli alberi del Signore, i cedri del Libano da lui piantati.	16 Drzewa Pana mają wody do syta, cedry Libanu, które zasadził.
17 Là gli uccelli fanno il loro nido e la cicogna sui cipressi ha la sua casa.	17 Tam ptactwo zakłada gniazda, na cyprysach są domy bocianów.
18 Per i camosci sono le alte montagne, le rocce sono rifugio per gli iràci.	18 Wysokie góry dla kozic, a skały są kryjówką dla borsuków.
19 Per segnare le stagioni hai fatto la luna e il sole che conosce il suo tramonto.	19 Tyś stworzył księżyc, aby czas wskazywał; słońce poznało swój zachód.
20 Stendi le tenebre e viene la notte e vagano tutte le bestie della foresta;	20 Mrok sprowadzasz i noc nastaje, w niej krąży wszelki zwierz leśny.
21 ruggiscono i leoncelli in cerca di preda e chiedono a Dio il loro cibo.	21 Lwiątka ryczą za łupem, domagają się żeru od Boga.
22 Sorge il sole, si ritirano e si accovacciano nelle tane.	22 Gdy słońce wzejdzie, wracają i kładą się w swych legowiskach.
23 Allora l'uomo esce al suo lavoro, per la sua fatica fino a sera.	23 Człowiek wychodzi do swojej pracy, do trudu swojego aż do wieczora.
24 Quanto sono grandi, Signore, le tue opere! Tutto hai fatto con saggezza, la terra è piena delle tue creature.	24 Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! Ty wszystko mądrze uczyniłeś: ziemia jest pełna Twych stworzeń.
25 Ecco il mare spazioso e vasto: lì guizzano senza numero animali piccoli e grandi.	25 Oto morze wielkie, długie i szerokie, a w nim jest bez liku żyjątek i zwierząt wielkich i małych.
26 Lo solcano le navi, il Leviatàn che hai plasmato perché in esso si diverta.	26 Tamtędy wędrują okręty, i Lewiatan, którego stworzyłeś na to, aby w nim igrał.
27 Tutti da te aspettano che tu dia loro il cibo in tempo opportuno.	27 Wszystko to czeka na Ciebie, byś dał im pokarm w swym czasie.
28 Tu lo provvedi, essi lo raccolgono, tu apri la mano, si saziano di beni.	28 Gdy im udzielasz, zbierają; gdy rękę swą otwierasz, sycą się dobrami.
29 Se nascondi il tuo volto, vengono meno, togli loro il respiro, muoiono e ritornano nella loro polvere.	29 Gdy skryjesz swe oblicze, wpadają w niepokój; gdy im oddech odbierasz, marnieją i powracają do swojego prochu.
30 Mandi il tuo spirito, sono creati, e rinnovi la faccia della terra.	30 Stwarzasz je, gdy ślesz swego Ducha i odnawiasz oblicze ziemi.
31 La gloria del Signore sia per sempre; gioisca il Signore delle sue opere.	31 Niech chwała Pana trwa na wieki: niech Pan się raduje z dzieł swoich.
32 Egli guarda la terra e la fa sussultare, tocca i monti ed essi fumano.	32 Na ziemię patrzy, a ona drży; dotyka gór, a one dymią.
33 Voglio cantare al Signore finché ho vita, cantare al mio Dio finché esisto.	33 Póki mego życia, chcę śpiewać Panu i grać mojemu Bogu, póki mi życia starczy.
34 A lui sia gradito il mio canto; la mia gioia è nel Signore.	34 Niech miła Mu będzie pieśń moja, będę radował się w Panu.
35 Scompaiano i peccatori dalla terra e più non esistano gli empi. Benedici il Signore, anima mia.	35 Niech znikną z ziemi grzesznicy i niech już nie będzie występnych! Błogosław, duszo moja, Pana! Alleluja.