Salmi 104
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA CEI 1974 | VULGATA |
---|---|
1 Benedici il Signore, anima mia, Signore, mio Dio, quanto sei grande! Rivestito di maestà e di splendore, | 1 Alleluja. Confitemini Domino, et invocate nomen ejus ; annuntiate inter gentes opera ejus. |
2 avvolto di luce come di un manto. Tu stendi il cielo come una tenda, | 2 Cantate ei, et psallite ei ; narrate omnia mirabilia ejus. |
3 costruisci sulle acque la tua dimora, fai delle nubi il tuo carro, cammini sulle ali del vento; | 3 Laudamini in nomine sancto ejus ; lætetur cor quærentium Dominum. |
4 fai dei venti i tuoi messaggeri, delle fiamme guizzanti i tuoi ministri. | 4 Quærite Dominum, et confirmamini ; quærite faciem ejus semper. |
5 Hai fondato la terra sulle sue basi, mai potrà vacillare. | 5 Mementote mirabilium ejus quæ fecit ; prodigia ejus, et judicia oris ejus : |
6 L'oceano l'avvolgeva come un manto, le acque coprivano le montagne. | 6 semen Abraham servi ejus ; filii Jacob electi ejus. |
7 Alla tua minaccia sono fuggite, al fragore del tuo tuono hanno tremato. | 7 Ipse Dominus Deus noster ; in universa terra judicia ejus. |
8 Emergono i monti, scendono le valli al luogo che hai loro assegnato. | 8 Memor fuit in sæculum testamenti sui ; verbi quod mandavit in mille generationes : |
9 Hai posto un limite alle acque: non lo passeranno, non torneranno a coprire la terra. | 9 quod disposuit ad Abraham, et juramenti sui ad Isaac : |
10 Fai scaturire le sorgenti nelle valli e scorrono tra i monti; | 10 et statuit illud Jacob in præceptum, et Israël in testamentum æternum, |
11 ne bevono tutte le bestie selvatiche e gli ònagri estinguono la loro sete. | 11 dicens : Tibi dabo terram Chanaan, funiculum hæreditatis vestræ : |
12 Al di sopra dimorano gli uccelli del cielo, cantano tra le fronde. | 12 cum essent numero brevi, paucissimi, et incolæ ejus. |
13 Dalle tue alte dimore irrighi i monti, con il frutto delle tue opere sazi la terra. | 13 Et pertransierunt de gente in gentem, et de regno ad populum alterum. |
14 Fai crescere il fieno per gli armenti e l'erba al servizio dell'uomo, perché tragga alimento dalla terra: | 14 Non reliquit hominem nocere eis : et corripuit pro eis reges. |
15 il vino che allieta il cuore dell'uomo; l'olio che fa brillare il suo volto e il pane che sostiene il suo vigore. | 15 Nolite tangere christos meos, et in prophetis meis nolite malignari. |
16 Si saziano gli alberi del Signore, i cedri del Libano da lui piantati. | 16 Et vocavit famem super terram, et omne firmamentum panis contrivit. |
17 Là gli uccelli fanno il loro nido e la cicogna sui cipressi ha la sua casa. | 17 Misit ante eos virum : in servum venumdatus est, Joseph. |
18 Per i camosci sono le alte montagne, le rocce sono rifugio per gli iràci. | 18 Humiliaverunt in compedibus pedes ejus ; ferrum pertransiit animam ejus : |
19 Per segnare le stagioni hai fatto la luna e il sole che conosce il suo tramonto. | 19 donec veniret verbum ejus. Eloquium Domini inflammavit eum. |
20 Stendi le tenebre e viene la notte e vagano tutte le bestie della foresta; | 20 Misit rex, et solvit eum ; princeps populorum, et dimisit eum. |
21 ruggiscono i leoncelli in cerca di preda e chiedono a Dio il loro cibo. | 21 Constituit eum dominum domus suæ, et principem omnis possessionis suæ : |
22 Sorge il sole, si ritirano e si accovacciano nelle tane. | 22 ut erudiret principes ejus sicut semetipsum, et senes ejus prudentiam doceret. |
23 Allora l'uomo esce al suo lavoro, per la sua fatica fino a sera. | 23 Et intravit Israël in Ægyptum, et Jacob accola fuit in terra Cham. |
24 Quanto sono grandi, Signore, le tue opere! Tutto hai fatto con saggezza, la terra è piena delle tue creature. | 24 Et auxit populum suum vehementer, et firmavit eum super inimicos ejus. |
25 Ecco il mare spazioso e vasto: lì guizzano senza numero animali piccoli e grandi. | 25 Convertit cor eorum, ut odirent populum ejus, et dolum facerent in servos ejus. |
26 Lo solcano le navi, il Leviatàn che hai plasmato perché in esso si diverta. | 26 Misit Moysen servum suum ; Aaron quem elegit ipsum. |
27 Tutti da te aspettano che tu dia loro il cibo in tempo opportuno. | 27 Posuit in eis verba signorum suorum, et prodigiorum in terra Cham. |
28 Tu lo provvedi, essi lo raccolgono, tu apri la mano, si saziano di beni. | 28 Misit tenebras, et obscuravit ; et non exacerbavit sermones suos. |
29 Se nascondi il tuo volto, vengono meno, togli loro il respiro, muoiono e ritornano nella loro polvere. | 29 Convertit aquas eorum in sanguinem, et occidit pisces eorum. |
30 Mandi il tuo spirito, sono creati, e rinnovi la faccia della terra. | 30 Edidit terra eorum ranas in penetralibus regum ipsorum. |
31 La gloria del Signore sia per sempre; gioisca il Signore delle sue opere. | 31 Dixit, et venit c?nomyia et ciniphes in omnibus finibus eorum. |
32 Egli guarda la terra e la fa sussultare, tocca i monti ed essi fumano. | 32 Posuit pluvias eorum grandinem : ignem comburentem in terra ipsorum. |
33 Voglio cantare al Signore finché ho vita, cantare al mio Dio finché esisto. | 33 Et percussit vineas eorum, et ficulneas eorum, et contrivit lignum finium eorum. |
34 A lui sia gradito il mio canto; la mia gioia è nel Signore. | 34 Dixit, et venit locusta, et bruchus cujus non erat numerus : |
35 Scompaiano i peccatori dalla terra e più non esistano gli empi. Benedici il Signore, anima mia. | 35 et comedit omne f?num in terra eorum, et comedit omnem fructum terræ eorum. |
36 Et percussit omne primogenitum in terra eorum, primitias omnis laboris eorum. | |
37 Et eduxit eos cum argento et auro, et non erat in tribubus eorum infirmus. | |
38 Lætata est Ægyptus in profectione eorum, quia incubuit timor eorum super eos. | |
39 Expandit nubem in protectionem eorum, et ignem ut luceret eis per noctem. | |
40 Petierunt, et venit coturnix, et pane cæli saturavit eos. | |
41 Dirupit petram, et fluxerunt aquæ : abierunt in sicco flumina. | |
42 Quoniam memor fuit verbi sancti sui, quod habuit ad Abraham puerum suum. | |
43 Et eduxit populum suum in exsultatione, et electos suos in lætitia. | |
44 Et dedit illis regiones gentium, et labores populorum possederunt : | |
45 ut custodiant justificationes ejus, et legem ejus requirant. |