Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Salmi 104


font
BIBBIA CEI 1974LXX
1 Benedici il Signore, anima mia,
Signore, mio Dio, quanto sei grande!
Rivestito di maestà e di splendore,
1 αλληλουια εξομολογεισθε τω κυριω και επικαλεισθε το ονομα αυτου απαγγειλατε εν τοις εθνεσιν τα εργα αυτου
2 avvolto di luce come di un manto.
Tu stendi il cielo come una tenda,
2 ασατε αυτω και ψαλατε αυτω διηγησασθε παντα τα θαυμασια αυτου
3 costruisci sulle acque la tua dimora,
fai delle nubi il tuo carro,
cammini sulle ali del vento;
3 επαινεισθε εν τω ονοματι τω αγιω αυτου ευφρανθητω καρδια ζητουντων τον κυριον
4 fai dei venti i tuoi messaggeri,
delle fiamme guizzanti i tuoi ministri.

4 ζητησατε τον κυριον και κραταιωθητε ζητησατε το προσωπον αυτου δια παντος
5 Hai fondato la terra sulle sue basi,
mai potrà vacillare.
5 μνησθητε των θαυμασιων αυτου ων εποιησεν τα τερατα αυτου και τα κριματα του στοματος αυτου
6 L'oceano l'avvolgeva come un manto,
le acque coprivano le montagne.
6 σπερμα αβρααμ δουλοι αυτου υιοι ιακωβ εκλεκτοι αυτου
7 Alla tua minaccia sono fuggite,
al fragore del tuo tuono hanno tremato.
7 αυτος κυριος ο θεος ημων εν παση τη γη τα κριματα αυτου
8 Emergono i monti, scendono le valli
al luogo che hai loro assegnato.
8 εμνησθη εις τον αιωνα διαθηκης αυτου λογου ου ενετειλατο εις χιλιας γενεας
9 Hai posto un limite alle acque: non lo passeranno,
non torneranno a coprire la terra.

9 ον διεθετο τω αβρααμ και του ορκου αυτου τω ισαακ
10 Fai scaturire le sorgenti nelle valli
e scorrono tra i monti;
10 και εστησεν αυτην τω ιακωβ εις προσταγμα και τω ισραηλ διαθηκην αιωνιον
11 ne bevono tutte le bestie selvatiche
e gli ònagri estinguono la loro sete.
11 λεγων σοι δωσω την γην χανααν σχοινισμα κληρονομιας υμων
12 Al di sopra dimorano gli uccelli del cielo,
cantano tra le fronde.

12 εν τω ειναι αυτους αριθμω βραχεις ολιγοστους και παροικους εν αυτη
13 Dalle tue alte dimore irrighi i monti,
con il frutto delle tue opere sazi la terra.
13 και διηλθον εξ εθνους εις εθνος εκ βασιλειας εις λαον ετερον
14 Fai crescere il fieno per gli armenti
e l'erba al servizio dell'uomo,
perché tragga alimento dalla terra:
14 ουκ αφηκεν ανθρωπον αδικησαι αυτους και ηλεγξεν υπερ αυτων βασιλεις
15 il vino che allieta il cuore dell'uomo;
l'olio che fa brillare il suo volto
e il pane che sostiene il suo vigore.

15 μη απτεσθε των χριστων μου και εν τοις προφηταις μου μη πονηρευεσθε
16 Si saziano gli alberi del Signore,
i cedri del Libano da lui piantati.
16 και εκαλεσεν λιμον επι την γην παν στηριγμα αρτου συνετριψεν
17 Là gli uccelli fanno il loro nido
e la cicogna sui cipressi ha la sua casa.
17 απεστειλεν εμπροσθεν αυτων ανθρωπον εις δουλον επραθη ιωσηφ
18 Per i camosci sono le alte montagne,
le rocce sono rifugio per gli iràci.

18 εταπεινωσαν εν πεδαις τους ποδας αυτου σιδηρον διηλθεν η ψυχη αυτου
19 Per segnare le stagioni hai fatto la luna
e il sole che conosce il suo tramonto.
19 μεχρι του ελθειν τον λογον αυτου το λογιον κυριου επυρωσεν αυτον
20 Stendi le tenebre e viene la notte
e vagano tutte le bestie della foresta;
20 απεστειλεν βασιλευς και ελυσεν αυτον αρχων λαων και αφηκεν αυτον
21 ruggiscono i leoncelli in cerca di preda
e chiedono a Dio il loro cibo.
21 κατεστησεν αυτον κυριον του οικου αυτου και αρχοντα πασης της κτησεως αυτου
22 Sorge il sole, si ritirano
e si accovacciano nelle tane.
22 του παιδευσαι τους αρχοντας αυτου ως εαυτον και τους πρεσβυτερους αυτου σοφισαι
23 Allora l'uomo esce al suo lavoro,
per la sua fatica fino a sera.

23 και εισηλθεν ισραηλ εις αιγυπτον και ιακωβ παρωκησεν εν γη χαμ
24 Quanto sono grandi, Signore,
le tue opere!
Tutto hai fatto con saggezza,
la terra è piena delle tue creature.
24 και ηυξησεν τον λαον αυτου σφοδρα και εκραταιωσεν αυτον υπερ τους εχθρους αυτου
25 Ecco il mare spazioso e vasto:
lì guizzano senza numero
animali piccoli e grandi.
25 μετεστρεψεν την καρδιαν αυτων του μισησαι τον λαον αυτου του δολιουσθαι εν τοις δουλοις αυτου
26 Lo solcano le navi,
il Leviatàn che hai plasmato
perché in esso si diverta.

26 εξαπεστειλεν μωυσην τον δουλον αυτου ααρων ον εξελεξατο αυτον
27 Tutti da te aspettano
che tu dia loro il cibo in tempo opportuno.
27 εθετο εν αυτοις τους λογους των σημειων αυτου και των τερατων εν γη χαμ
28 Tu lo provvedi, essi lo raccolgono,
tu apri la mano, si saziano di beni.
28 εξαπεστειλεν σκοτος και εσκοτασεν και παρεπικραναν τους λογους αυτου
29 Se nascondi il tuo volto, vengono meno,
togli loro il respiro, muoiono
e ritornano nella loro polvere.
29 μετεστρεψεν τα υδατα αυτων εις αιμα και απεκτεινεν τους ιχθυας αυτων
30 Mandi il tuo spirito, sono creati,
e rinnovi la faccia della terra.

30 εξηρψεν η γη αυτων βατραχους εν τοις ταμιειοις των βασιλεων αυτων
31 La gloria del Signore sia per sempre;
gioisca il Signore delle sue opere.
31 ειπεν και ηλθεν κυνομυια και σκνιπες εν πασι τοις οριοις αυτων
32 Egli guarda la terra e la fa sussultare,
tocca i monti ed essi fumano.
32 εθετο τας βροχας αυτων χαλαζαν πυρ καταφλεγον εν τη γη αυτων
33 Voglio cantare al Signore finché ho vita,
cantare al mio Dio finché esisto.
33 και επαταξεν τας αμπελους αυτων και τας συκας αυτων και συνετριψεν παν ξυλον οριου αυτων
34 A lui sia gradito il mio canto;
la mia gioia è nel Signore.

34 ειπεν και ηλθεν ακρις και βρουχος ου ουκ ην αριθμος
35 Scompaiano i peccatori dalla terra
e più non esistano gli empi.
Benedici il Signore, anima mia.
35 και κατεφαγεν παντα τον χορτον εν τη γη αυτων και κατεφαγεν τον καρπον της γης αυτων
36 και επαταξεν παν πρωτοτοκον εν τη γη αυτων απαρχην παντος πονου αυτων
37 και εξηγαγεν αυτους εν αργυριω και χρυσιω και ουκ ην εν ταις φυλαις αυτων ασθενων
38 ευφρανθη αιγυπτος εν τη εξοδω αυτων οτι επεπεσεν ο φοβος αυτων επ' αυτους
39 διεπετασεν νεφελην εις σκεπην αυτοις και πυρ του φωτισαι αυτοις την νυκτα
40 ητησαν και ηλθεν ορτυγομητρα και αρτον ουρανου ενεπλησεν αυτους
41 διερρηξεν πετραν και ερρυησαν υδατα επορευθησαν εν ανυδροις ποταμοι
42 οτι εμνησθη του λογου του αγιου αυτου του προς αβρααμ τον δουλον αυτου
43 και εξηγαγεν τον λαον αυτου εν αγαλλιασει και τους εκλεκτους αυτου εν ευφροσυνη
44 και εδωκεν αυτοις χωρας εθνων και πονους λαων εκληρονομησαν
45 οπως αν φυλαξωσιν τα δικαιωματα αυτου και τον νομον αυτου εκζητησωσιν