Jó 6

¹ Respondens autem Iob dixit:

² “ Utinam appenderetur aegritu do mea,
et calamitatem meam assumerent in statera!

³ Nunc vero arena maris haec gravior apparet,
inde verbis meis haesito.

⁴ Quia sagittae Omnipotentis in me sunt,
quarum venenum ebibit spiritus meus;
et terrores Dei militant contra me.

⁵ Numquid rugiet onager, cum habueritherbam?
Aut mugiet bos, cum ante praesepe plenum steterit?

⁶ Aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum?
Aut poterit gustari herba insulsa?

⁷ Quae prius nolebat tangere anima mea,
nunc prae angustia cibi mei sunt.

⁸ Quis det, ut veniat petitio mea,
et, quod exspecto, tribuat mihi Deus?

⁹ Utinam Deus me conterat;
solvat manum suam et succidat me!

¹⁰ Et haec mihi sit consolatio,
et exsultabo vel in pavore, qui non parcat,
nec celabo sermones Sancti.

¹¹ Quae est enim fortitudo mea, ut sustineam?
Aut quis finis meus, ut patienter agam?

¹² Num fortitudo lapidum, fortitudo mea?
Num caro mea aenea est?

¹³ An non est auxilium mihi in me,
et virtus quoque remota est a me?

¹⁴ Qui tollit ab amico suo misericordiam,
timorem Omnipotentis derelinquit.

¹⁵ Fratres mei mentiti sunt me
sicut alveus torrentium, qui evanescunt

¹⁶ nigrescentes glacie,
cum ingruit super eos nix.

¹⁷ Tempore, quo diffluunt, arescunt
et, ut incaluerit, solvuntur de loco suo.

¹⁸ Deflectunt viatorum turmae de viis suis,
ascendentes per desertum pereunt.

¹⁹ Commeatus Thema consideraverunt,
viatores Saba speraverunt in eis.

²⁰ Confusi sunt, quia speraverunt;
venerunt eo usque, et pudore cooperti sunt.

²¹ Ita nunc vos facti estis mihi;
videntes plagam meam, timetis.

²² Numquid dixi: Afferte mihi
et de substantia vestra donate mihi?

²³ vel: Liberate me de manu hostis
et de manu robustorum eruite me?

²⁴ Docete me, et ego tacebo,
et, si quid forte ignoravi, instruite me.

²⁵ Quare detraxistis sermonibus veritatis,
cum e vobis nullus sit, qui possit arguere me?

²⁶ Ad increpandum tantum eloquia concinnatis,
sed in ventum verba desperati.

²⁷ Super pupillum irruitis
et subvertere nitimini amicum vestrum.

²⁸ Nunc, quaeso, convertimini ad me,
et in faciem vestram non mentiar.

²⁹ Revertite! Nulla erit improbitas.
Revertite! Adhuc praesens adest iustitia mea.

³⁰ Estne in lingua mea improbitas?
An palatum meum non discernit nequitiam?