Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Psalmi 79


font
VULGATABIBLIA
1 In finem, pro iis qui commutabuntur. Testimonium Asaph, psalmus.1 Salmo. De Asaf.
Oh Dios, han invadido tu heredad las gentes,
han profanado tu sagrado Templo;
han dejado en ruinas a Jerusalén,
2 Qui regis Israël, intende ;
qui deducis velut ovem Joseph.
Qui sedes super cherubim, manifestare
2 han entregado el cadáver de tus siervos
por comida a los pájaros del cielo,
la carne de tus amigos a las bestias de la tierra.
3 coram Ephraim, Benjamin, et Manasse.
Excita potentiam tuam, et veni,
ut salvos facias nos.
3 Han derramado como agua su sangre
en torno a Jerusalén, ¡y nadie sepultaba!
4 Deus, converte nos, et ostende faciem tuam,
et salvi erimus.
4 Nos hemos hecho la irrisión de los vecinos,
burla y escarnio de nuestros circundantes.
5 Domine Deus virtutum,
quousque irasceris super orationem servi tui ?
5 ¿Hasta cuándo, Yahveh, tu cólera? ¿hasta el fin?
¿han de quemar tus celos como fuego?
6 cibabis nos pane lacrimarum,
et potum dabis nobis in lacrimis in mensura ?
6 Derrama tu furor sobre las gentes,
que no te reconocen,
y sobre los reinos
que tu nombre no invocan.
7 Posuisti nos in contradictionem vicinis nostris,
et inimici nostri subsannaverunt nos.
7 Porque han devorado a Jacob
y han devastado su dominio.
8 Deus virtutum, converte nos, et ostende faciem tuam,
et salvi erimus.
8 No recuerdes contra nosotros culpas de antepasados,
vengan presto a nuestro encuentro tus ternuras,
pues estamos abatidos del todo;
9 Vineam de Ægypto transtulisti :
ejecisti gentes, et plantasti eam.
9 ayúdanos, Dios de nuestra salvación,
por amor de la gloria de tu nombre;
líbranos, borra nuestros pecados,
por causa de tu nombre.
10 Dux itineris fuisti in conspectu ejus ;
plantasti radices ejus, et implevit terram.
10 ¿Por qué han de decir las gentes: «¿Dónde está su Dios?»
¡Que entre las gentes se conozca, a nuestros propios
ojos,
la venganza de la sangre de tus siervos derramada!
11 Operuit montes umbra ejus,
et arbusta ejus cedros Dei.
11 ¡Llegue hasta ti el suspiro del cautivo,
con la grandeza de tu brazo preserva a los hijos de la
muerte!
12 Extendit palmites suos usque ad mare,
et usque ad flumen propagines ejus.
12 ¡Devuelve siete veces a nuestros vecinos, en su entraña,
su afrenta, la afrenta que te han hecho, Señor!
13 Ut quid destruxisti maceriam ejus,
et vindemiant eam omnes qui prætergrediuntur viam ?
13 Y nosotros, tu pueblo, rebaño de tu pasto,
eternamente te daremos gracias,
de edad en edad repetiremos tu alabanza.
14 Exterminavit eam aper de silva,
et singularis ferus depastus est eam.
15 Deus virtutum, convertere,
respice de cælo, et vide,
et visita vineam istam :
16 et perfice eam quam plantavit dextera tua,
et super filium hominis quem confirmasti tibi.
17 Incensa igni et suffossa,
ab increpatione vultus tui peribunt.
18 Fiat manus tua super virum dexteræ tuæ,
et super filium hominis quem confirmasti tibi.
19 Et non discedimus a te :
vivificabis nos, et nomen tuum invocabimus.
20 Domine Deus virtutum, converte nos, et ostende faciem tuam,
et salvi erimus.