Psalmi 73

VULGATA	LXX
1 Intellectus Asaph. Ut quid, Deus, repulisti in finem, iratus est furor tuus super oves pascuæ tuæ ?	1 συνεσεως τω ασαφ ινα τι απωσω ο θεος εις τελος ωργισθη ο θυμος σου επι προβατα νομης σου
2 Memor esto congregationis tuæ, quam possedisti ab initio. Redemisti virgam hæreditatis tuæ, mons Sion, in quo habitasti in eo.	2 μνησθητι της συναγωγης σου ης εκτησω απ' αρχης ελυτρωσω ραβδον κληρονομιας σου ορος σιων τουτο ο κατεσκηνωσας εν αυτω
3 Leva manus tuas in superbias eorum in finem : quanta malignatus est inimicus in sancto !	3 επαρον τας χειρας σου επι τας υπερηφανιας αυτων εις τελος οσα επονηρευσατο ο εχθρος εν τοις αγιοις σου
4 Et gloriati sunt qui oderunt te in medio solemnitatis tuæ ; posuerunt signa sua, signa :	4 και ενεκαυχησαντο οι μισουντες σε εν μεσω της εορτης σου εθεντο τα σημεια αυτων σημεια και ουκ εγνωσαν
5 et non cognoverunt sicut in exitu super summum. Quasi in silva lignorum securibus	5 ως εις την εισοδον υπερανω
6 exciderunt januas ejus in idipsum ; in securi et ascia dejecerunt eam.	6 ως εν δρυμω ξυλων αξιναις εξεκοψαν τας θυρας αυτης επι το αυτο εν πελεκει και λαξευτηριω κατερραξαν αυτην
7 Incenderunt igni sanctuarium tuum ; in terra polluerunt tabernaculum nominis tui.	7 ενεπυρισαν εν πυρι το αγιαστηριον σου εις την γην εβεβηλωσαν το σκηνωμα του ονοματος σου
8 Dixerunt in corde suo cognatio eorum simul : Quiescere faciamus omnes dies festos Dei a terra.	8 ειπαν εν τη καρδια αυτων η συγγενεια αυτων επι το αυτο δευτε και κατακαυσωμεν πασας τας εορτας του θεου απο της γης
9 Signa nostra non vidimus ; jam non est propheta ; et nos non cognoscet amplius.	9 τα σημεια ημων ουκ ειδομεν ουκ εστιν ετι προφητης και ημας ου γνωσεται ετι
10 Usquequo, Deus, improperabit inimicus ? irritat adversarius nomen tuum in finem ?	10 εως ποτε ο θεος ονειδιει ο εχθρος παροξυνει ο υπεναντιος το ονομα σου εις τελος
11 Ut quid avertis manum tuam, et dexteram tuam de medio sinu tuo in finem ?	11 ινα τι αποστρεφεις την χειρα σου και την δεξιαν σου εκ μεσου του κολπου σου εις τελος
12 Deus autem rex noster ante sæcula : operatus est salutem in medio terræ.	12 ο δε θεος βασιλευς ημων προ αιωνος ειργασατο σωτηριαν εν μεσω της γης
13 Tu confirmasti in virtute tua mare ; contribulasti capita draconum in aquis.	13 συ εκραταιωσας εν τη δυναμει σου την θαλασσαν συ συνετριψας τας κεφαλας των δρακοντων επι του υδατος
14 Tu confregisti capita draconis ; dedisti eum escam populis Æthiopum.	14 συ συνεθλασας τας κεφαλας του δρακοντος εδωκας αυτον βρωμα λαοις τοις αιθιοψιν
15 Tu dirupisti fontes et torrentes ; tu siccasti fluvios Ethan.	15 συ διερρηξας πηγας και χειμαρρους συ εξηρανας ποταμους ηθαμ
16 Tuus est dies, et tua est nox ; tu fabricatus es auroram et solem.	16 ση εστιν η ημερα και ση εστιν η νυξ συ κατηρτισω φαυσιν και ηλιον
17 Tu fecisti omnes terminos terræ ; æstatem et ver tu plasmasti ea.	17 συ εποιησας παντα τα ορια της γης θερος και εαρ συ επλασας αυτα
18 Memor esto hujus : inimicus improperavit Domino, et populus insipiens incitavit nomen tuum.	18 μνησθητι ταυτης εχθρος ωνειδισεν τον κυριον και λαος αφρων παρωξυνεν το ονομα σου
19 Ne tradas bestiis animas confitentes tibi, et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem.	19 μη παραδως τοις θηριοις ψυχην εξομολογουμενην σοι των ψυχων των πενητων σου μη επιλαθη εις τελος
20 Respice in testamentum tuum, quia repleti sunt qui obscurati sunt terræ domibus iniquitatum.	20 επιβλεψον εις την διαθηκην σου οτι επληρωθησαν οι εσκοτισμενοι της γης οικων ανομιων
21 Ne avertatur humilis factus confusus ; pauper et inops laudabunt nomen tuum.	21 μη αποστραφητω τεταπεινωμενος κατησχυμμενος πτωχος και πενης αινεσουσιν το ονομα σου
22 Exsurge, Deus, judica causam tuam ; memor esto improperiorum tuorum, eorum quæ ab insipiente sunt tota die.	22 αναστα ο θεος δικασον την δικην σου μνησθητι των ονειδισμων σου των υπο αφρονος ολην την ημεραν
23 Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum : superbia eorum qui te oderunt ascendit semper.	23 μη επιλαθη της φωνης των ικετων σου η υπερηφανια των μισουντων σε ανεβη δια παντος προς σε