Psalmi 73
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
VULGATA | BIBBIA CEI 2008 |
---|---|
1 Intellectus Asaph. Ut quid, Deus, repulisti in finem, iratus est furor tuus super oves pascuæ tuæ ? | 1 Salmo. Di Asaf.Quanto è buono Dio con gli uomini retti,Dio con i puri di cuore! |
2 Memor esto congregationis tuæ, quam possedisti ab initio. Redemisti virgam hæreditatis tuæ, mons Sion, in quo habitasti in eo. | 2 Ma io per poco non inciampavo,quasi vacillavano i miei passi, |
3 Leva manus tuas in superbias eorum in finem : quanta malignatus est inimicus in sancto ! | 3 perché ho invidiato i prepotenti,vedendo il successo dei malvagi. |
4 Et gloriati sunt qui oderunt te in medio solemnitatis tuæ ; posuerunt signa sua, signa : | 4 Fino alla morte infatti non hanno sofferenzee ben pasciuto è il loro ventre. |
5 et non cognoverunt sicut in exitu super summum. Quasi in silva lignorum securibus | 5 Non si trovano mai nell’affanno dei mortalie non sono colpiti come gli altri uomini. |
6 exciderunt januas ejus in idipsum ; in securi et ascia dejecerunt eam. | 6 Dell’orgoglio si fanno una collanae indossano come abito la violenza. |
7 Incenderunt igni sanctuarium tuum ; in terra polluerunt tabernaculum nominis tui. | 7 I loro occhi sporgono dal grasso,dal loro cuore escono follie. |
8 Dixerunt in corde suo cognatio eorum simul : Quiescere faciamus omnes dies festos Dei a terra. | 8 Scherniscono e parlano con malizia,parlano dall’alto con prepotenza. |
9 Signa nostra non vidimus ; jam non est propheta ; et nos non cognoscet amplius. | 9 Aprono la loro bocca fino al cieloe la loro lingua percorre la terra. |
10 Usquequo, Deus, improperabit inimicus ? irritat adversarius nomen tuum in finem ? | 10 Perciò il loro popolo li seguee beve la loro acqua in abbondanza. |
11 Ut quid avertis manum tuam, et dexteram tuam de medio sinu tuo in finem ? | 11 E dicono: «Dio, come può saperlo?L’Altissimo, come può conoscerlo?». |
12 Deus autem rex noster ante sæcula : operatus est salutem in medio terræ. | 12 Ecco, così sono i malvagi:sempre al sicuro, ammassano ricchezze. |
13 Tu confirmasti in virtute tua mare ; contribulasti capita draconum in aquis. | 13 Invano dunque ho conservato puro il mio cuore,e ho lavato nell’innocenza le mie mani! |
14 Tu confregisti capita draconis ; dedisti eum escam populis Æthiopum. | 14 Perché sono colpito tutto il giornoe fin dal mattino sono castigato? |
15 Tu dirupisti fontes et torrentes ; tu siccasti fluvios Ethan. | 15 Se avessi detto: «Parlerò come loro»,avrei tradito la generazione dei tuoi figli. |
16 Tuus est dies, et tua est nox ; tu fabricatus es auroram et solem. | 16 Riflettevo per comprendere questoma fu una fatica ai miei occhi, |
17 Tu fecisti omnes terminos terræ ; æstatem et ver tu plasmasti ea. | 17 finché non entrai nel santuario di Dioe compresi quale sarà la loro fine. |
18 Memor esto hujus : inimicus improperavit Domino, et populus insipiens incitavit nomen tuum. | 18 Ecco, li poni in luoghi scivolosi,li fai cadere in rovina. |
19 Ne tradas bestiis animas confitentes tibi, et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem. | 19 Sono distrutti in un istante!Sono finiti, consumati dai terrori! |
20 Respice in testamentum tuum, quia repleti sunt qui obscurati sunt terræ domibus iniquitatum. | 20 Come un sogno al risveglio, Signore,così, quando sorgi, fai svanire la loro immagine. |
21 Ne avertatur humilis factus confusus ; pauper et inops laudabunt nomen tuum. | 21 Quando era amareggiato il mio cuoree i miei reni trafitti dal dolore, |
22 Exsurge, Deus, judica causam tuam ; memor esto improperiorum tuorum, eorum quæ ab insipiente sunt tota die. | 22 io ero insensato e non capivo,stavo davanti a te come una bestia. |
23 Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum : superbia eorum qui te oderunt ascendit semper. | 23 Ma io sono sempre con te:tu mi hai preso per la mano destra. |
24 Mi guiderai secondo i tuoi disegnie poi mi accoglierai nella gloria. | |
25 Chi avrò per me nel cielo?Con te non desidero nulla sulla terra. | |
26 Vengono meno la mia carne e il mio cuore;ma Dio è roccia del mio cuore,mia parte per sempre. | |
27 Ecco, si perderà chi da te si allontana;tu distruggi chiunque ti è infedele. | |
28 Per me, il mio bene è stare vicino a Dio;nel Signore Dio ho posto il mio rifugio,per narrare tutte le tue opere. |