Psalmi 35

VULGATA	NOVA VULGATA
1 In finem. Servo Domini ipsi David.	1 David. Iudica, Domine, iudicantes me; impugna impugnantes me.
2 Dixit injustus ut delinquat in semetipso : non est timor Dei ante oculos ejus.	2 Apprehende clipeum et scutum et exsurge in adiutorium mihi.
3 Quoniam dolose egit in conspectu ejus, ut inveniatur iniquitas ejus ad odium.	3 Effunde frameam et securim adversus eos, qui persequuntur me. Dic animae meae: “ Salus tua ego sum ”.
4 Verba oris ejus iniquitas, et dolus ; noluit intelligere ut bene ageret.	4 Confundantur et revereantur quaerentes animam meam; avertantur retrorsum et confundantur cogitantes mihi mala.
5 Iniquitatem meditatus est in cubili suo ; astitit omni viæ non bonæ : malitiam autem non odivit.	5 Fiant tamquam pulvis ante ventum, et angelus Domini impellens eos;
6 Domine, in cælo misericordia tua, et veritas tua usque ad nubes.	6 fiat via illorum tenebrae et lubricum, et angelus Domini persequens eos.
7 Justitia tua sicut montes Dei ; judicia tua abyssus multa. Homines et jumenta salvabis, Domine,	7 Quoniam gratis absconderunt mihi laqueum suum, gratis foderunt foveam animae meae.
8 quemadmodum multiplicasti misericordiam tuam, Deus. Filii autem hominum in tegmine alarum tuarum sperabunt.	8 Veniat illi calamitas, quam ignorat, et captio, quam abscondit, apprehendat eum, et in eandem calamitatem ipse cadat.
9 Inebriabuntur ab ubertate domus tuæ, et torrente voluptatis tuæ potabis eos :	9 Anima autem mea exsultabit in Domino et delectabitur super salutari suo.
10 quoniam apud te est fons vitæ, et in lumine tuo videbimus lumen.	10 Omnia ossa mea dicent: “ Domine, quis similis tibi? Eripiens inopem de manu fortiorum eius, egenum et pauperem a diripientibus eum ”.
11 Prætende misericordiam tuam scientibus te, et justitiam tuam his qui recto sunt corde.	11 Surgentes testes iniqui, quae ignorabam, interrogabant me;
12 Non veniat mihi pes superbiæ, et manus peccatoris non moveat me.	12 retribuebant mihi mala pro bonis, desolatio est animae meae.
13 Ibi ceciderunt qui operantur iniquitatem ; expulsi sunt, nec potuerunt stare.	13 Ego autem, cum infirmarentur, induebar cilicio, humiliabam in ieiunio animam meam; et oratio mea in sinu meo convertebatur.
	14 Quasi pro proximo et quasi pro fratre meo ambulabam, quasi lugens matrem contristatus incurvabar.
	15 Cum autem vacillarem, laetati sunt et convenerunt; convenerunt contra me percutientes, et ignoravi.
	16 Diripuerunt et non desistebant; tentaverunt me, subsannaverunt me subsannatione, frenduerunt super me dentibus suis.
	17 Domine, quamdiu aspicies? Restitue animam meam a malignitate eorum, a leonibus unicam meam.
	18 Confitebor tibi in ecclesia magna, in populo multo laudabo te.
	19 Non supergaudeant mihi inimici mei mendaces, qui oderunt me gratis et annuunt oculis.
	20 Etenim non pacifice loquebantur et contra mansuetos terrae dolos cogitabant.
	21 Et dilataverunt super me os suum; dixerunt: “ Euge, euge, viderunt oculi nostri ”. -
	22 Vidisti, Domine, ne sileas; Domine, ne discedas a me.
	23 Exsurge et evigila ad iudicium meum, Deus meus et Dominus meus, ad causam meam.
	24 Iudica me secundum iustitiam tuam, Domine Deus meus, et non supergaudeant mihi.
	25 Non dicant in cordibus suis: “ Euge animae nostrae ”; nec dicant: “ Devoravimus eum ”.
	26 Erubescant et revereantur simul, qui gratulantur malis meis; induantur confusione et reverentia, qui magna loquuntur super me
	27 Exsultent et laetentur, qui volunt iustitiam meam, et dicant semper: “ Magnificetur Dominus, qui vult pacem servi sui ”.
	28 Et lingua mea meditabitur iustitiam tuam, tota die laudem tuam.