Psalmi 21

VULGATA	LXX
1 In finem, pro susceptione matutina. Psalmus David.	1 εις το τελος υπερ της αντιλημψεως της εωθινης ψαλμος τω δαυιδ
2 Deus, Deus meus, respice in me : quare me dereliquisti ? longe a salute mea verba delictorum meorum.	2 ο θεος ο θεος μου προσχες μοι ινα τι εγκατελιπες με μακραν απο της σωτηριας μου οι λογοι των παραπτωματων μου
3 Deus meus, clamabo per diem, et non exaudies ; et nocte, et non ad insipientiam mihi.	3 ο θεος μου κεκραξομαι ημερας και ουκ εισακουση και νυκτος και ουκ εις ανοιαν εμοι
4 Tu autem in sancto habitas, laus Israël.	4 συ δε εν αγιοις κατοικεις ο επαινος ισραηλ
5 In te speraverunt patres nostri ; speraverunt, et liberasti eos.	5 επι σοι ηλπισαν οι πατερες ημων ηλπισαν και ερρυσω αυτους
6 Ad te clamaverunt, et salvi facti sunt ; in te speraverunt, et non sunt confusi.	6 προς σε εκεκραξαν και εσωθησαν επι σοι ηλπισαν και ου κατησχυνθησαν
7 Ego autem sum vermis, et non homo ; opprobrium hominum, et abjectio plebis.	7 εγω δε ειμι σκωληξ και ουκ ανθρωπος ονειδος ανθρωπου και εξουδενημα λαου
8 Omnes videntes me deriserunt me ; locuti sunt labiis, et moverunt caput.	8 παντες οι θεωρουντες με εξεμυκτηρισαν με ελαλησαν εν χειλεσιν εκινησαν κεφαλην
9 Speravit in Domino, eripiat eum : salvum faciat eum, quoniam vult eum.	9 ηλπισεν επι κυριον ρυσασθω αυτον σωσατω αυτον οτι θελει αυτον
10 Quoniam tu es qui extraxisti me de ventre, spes mea ab uberibus matris meæ.	10 οτι συ ει ο εκσπασας με εκ γαστρος η ελπις μου απο μαστων της μητρος μου
11 In te projectus sum ex utero ; de ventre matris meæ Deus meus es tu :	11 επι σε επερριφην εκ μητρας εκ κοιλιας μητρος μου θεος μου ει συ
12 ne discesseris a me, quoniam tribulatio proxima est, quoniam non est qui adjuvet.	12 μη αποστης απ' εμου οτι θλιψις εγγυς οτι ουκ εστιν ο βοηθων
13 Circumdederunt me vituli multi ; tauri pingues obsederunt me.	13 περιεκυκλωσαν με μοσχοι πολλοι ταυροι πιονες περιεσχον με
14 Aperuerunt super me os suum, sicut leo rapiens et rugiens.	14 ηνοιξαν επ' εμε το στομα αυτων ως λεων ο αρπαζων και ωρυομενος
15 Sicut aqua effusus sum, et dispersa sunt omnia ossa mea : factum est cor meum tamquam cera liquescens in medio ventris mei.	15 ωσει υδωρ εξεχυθην και διεσκορπισθη παντα τα οστα μου εγενηθη η καρδια μου ωσει κηρος τηκομενος εν μεσω της κοιλιας μου
16 Aruit tamquam testa virtus mea, et lingua mea adhæsit faucibus meis : et in pulverem mortis deduxisti me.	16 εξηρανθη ως οστρακον η ισχυς μου και η γλωσσα μου κεκολληται τω λαρυγγι μου και εις χουν θανατου κατηγαγες με
17 Quoniam circumdederunt me canes multi ; concilium malignantium obsedit me. Foderunt manus meas et pedes meos ;	17 οτι εκυκλωσαν με κυνες πολλοι συναγωγη πονηρευομενων περιεσχον με ωρυξαν χειρας μου και ποδας
18 dinumeraverunt omnia ossa mea. Ipsi vero consideraverunt et inspexerunt me.	18 εξηριθμησα παντα τα οστα μου αυτοι δε κατενοησαν και επειδον με
19 Diviserunt sibi vestimenta mea, et super vestem meam miserunt sortem.	19 διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον
20 Tu autem, Domine, ne elongaveris auxilium tuum a me ; ad defensionem meam conspice.	20 συ δε κυριε μη μακρυνης την βοηθειαν μου εις την αντιλημψιν μου προσχες
21 Erue a framea, Deus, animam meam, et de manu canis unicam meam.	21 ρυσαι απο ρομφαιας την ψυχην μου και εκ χειρος κυνος την μονογενη μου
22 Salva me ex ore leonis, et a cornibus unicornium humilitatem meam.	22 σωσον με εκ στοματος λεοντος και απο κερατων μονοκερωτων την ταπεινωσιν μου
23 Narrabo nomen tuum fratribus meis ; in medio ecclesiæ laudabo te.	23 διηγησομαι το ονομα σου τοις αδελφοις μου εν μεσω εκκλησιας υμνησω σε
24 Qui timetis Dominum, laudate eum ; universum semen Jacob, glorificate eum.	24 οι φοβουμενοι κυριον αινεσατε αυτον απαν το σπερμα ιακωβ δοξασατε αυτον φοβηθητωσαν αυτον απαν το σπερμα ισραηλ
25 Timeat eum omne semen Israël, quoniam non sprevit, neque despexit deprecationem pauperis, nec avertit faciem suam a me : et cum clamarem ad eum, exaudivit me.	25 οτι ουκ εξουδενωσεν ουδε προσωχθισεν τη δεησει του πτωχου ουδε απεστρεψεν το προσωπον αυτου απ' εμου και εν τω κεκραγεναι με προς αυτον εισηκουσεν μου
26 Apud te laus mea in ecclesia magna ; vota mea reddam in conspectu timentium eum.	26 παρα σου ο επαινος μου εν εκκλησια μεγαλη τας ευχας μου αποδωσω ενωπιον των φοβουμενων αυτον
27 Edent pauperes, et saturabuntur, et laudabunt Dominum qui requirunt eum : vivent corda eorum in sæculum sæculi.	27 φαγονται πενητες και εμπλησθησονται και αινεσουσιν κυριον οι εκζητουντες αυτον ζησονται αι καρδιαι αυτων εις αιωνα αιωνος
28 Reminiscentur et convertentur ad Dominum universi fines terræ ; et adorabunt in conspectu ejus universæ familiæ gentium :	28 μνησθησονται και επιστραφησονται προς κυριον παντα τα περατα της γης και προσκυνησουσιν ενωπιον σου πασαι αι πατριαι των εθνων
29 quoniam Domini est regnum, et ipse dominabitur gentium.	29 οτι του κυριου η βασιλεια και αυτος δεσποζει των εθνων
30 Manducaverunt et adoraverunt omnes pingues terræ ; in conspectu ejus cadent omnes qui descendunt in terram.	30 εφαγον και προσεκυνησαν παντες οι πιονες της γης ενωπιον αυτου προπεσουνται παντες οι καταβαινοντες εις την γην και η ψυχη μου αυτω ζη
31 Et anima mea illi vivet ; et semen meum serviet ipsi.	31 και το σπερμα μου δουλευσει αυτω αναγγελησεται τω κυριω γενεα η ερχομενη
32 Annuntiabitur Domino generatio ventura ; et annuntiabunt cæli justitiam ejus populo qui nascetur, quem fecit Dominus.	32 και αναγγελουσιν την δικαιοσυνην αυτου λαω τω τεχθησομενω οτι εποιησεν ο κυριος