Psalmi 138

VULGATA	NEW AMERICAN BIBLE
1 In finem, psalmus David. Domine, probasti me, et cognovisti me ;	1 Of David. I thank you, LORD, with all my heart; before the gods to you I sing.
2 tu cognovisti sessionem meam et resurrectionem meam.	2 I bow low toward your holy temple; I praise your name for your fidelity and love. For you have exalted over all your name and your promise.
3 Intellexisti cogitationes meas de longe ; semitam meam et funiculum meum investigasti :	3 When I cried out, you answered; you strengthened my spirit.
4 et omnes vias meas prævidisti, quia non est sermo in lingua mea.	4 All the kings of earth will praise you, LORD, when they hear the words of your mouth.
5 Ecce, Domine, tu cognovisti omnia, novissima et antiqua. Tu formasti me, et posuisti super me manum tuam.	5 They will sing of the ways of the LORD: "How great is the glory of the LORD!"
6 Mirabilis facta est scientia tua ex me ; confortata est, et non potero ad eam.	6 The LORD is on high, but cares for the lowly and knows the proud from afar.
7 Quo ibo a spiritu tuo ? et quo a facie tua fugiam ?	7 Though I walk in the midst of dangers, you guard my life when my enemies rage. You stretch out your hand; your right hand saves me.
8 Si ascendero in cælum, tu illic es ; si descendero in infernum, ades.	8 The LORD is with me to the end. LORD, your love endures forever. Never forsake the work of your hands!
9 Si sumpsero pennas meas diluculo, et habitavero in extremis maris,
10 etenim illuc manus tua deducet me, et tenebit me dextera tua.
11 Et dixi : Forsitan tenebræ conculcabunt me ; et nox illuminatio mea in deliciis meis.
12 Quia tenebræ non obscurabuntur a te, et nox sicut dies illuminabitur : sicut tenebræ ejus, ita et lumen ejus.
13 Quia tu possedisti renes meos ; suscepisti me de utero matris meæ.
14 Confitebor tibi, quia terribiliter magnificatus es ; mirabilia opera tua, et anima mea cognoscit nimis.
15 Non est occultatum os meum a te, quod fecisti in occulto ; et substantia mea in inferioribus terræ.
16 Imperfectum meum viderunt oculi tui, et in libro tuo omnes scribentur. Dies formabuntur, et nemo in eis.
17 Mihi autem nimis honorificati sunt amici tui, Deus ; nimis confortatus est principatus eorum.
18 Dinumerabo eos, et super arenam multiplicabuntur. Exsurrexi, et adhuc sum tecum.
19 Si occideris, Deus, peccatores, viri sanguinum, declinate a me :
20 quia dicitis in cogitatione : Accipient in vanitate civitates tuas.
21 Nonne qui oderunt te, Domine, oderam, et super inimicos tuos tabescebam ?
22 Perfecto odio oderam illos, et inimici facti sunt mihi.
23 Proba me, Deus, et scito cor meum ; interroga me, et cognosce semitas meas.
24 Et vide si via iniquitatis in me est, et deduc me in via æterna.