Giobbe 8
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBLIA |
---|---|
1 Respondens autem Baldad Suhites dixit: | 1 Bildad de Súaj tomó la palabra y dijo: |
2 “ Usquequo loqueris talia, et spiritus vehemens sermones oris tui? | 2 ¿Hasta cuándo estarás hablando de ese modo, y un gran viento serán las razones de tu boca? |
3 Numquid Deus supplantat iudicium, aut Omnipotens subvertit, quod iustum est? | 3 ¿Acaso Dios tuerce el derecho, Sadday pervierte la justicia? |
4 Et si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suae, | 4 Si tus hijos pecaron contra él, ya los dejó a merced de sus delitos. |
5 tu tamen, si diluculo consurrexeris ad Deum et Omnipotentem fueris deprecatus, | 5 Mas si tú a Dios recurres e imploras a Sadday, |
6 si mundus et rectus incesseris, statim evigilabit ad te et pacatum reddet habitaculum iustitiae tuae; | 6 si eres irreprochable y recto, desde ahora él velará sobre ti y restaurará tu morada de justicia. |
7 in tantum ut, si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis. | 7 Tu pasado parecerá insignificante el lado de tu espléndido futuro. |
8 Interroga enim generationem pristinam et diligenter investiga patrum memoriam. | 8 Pregunta, si no, a la generación pasada, medita en la experiencia de sus padres. |
9 Hesterni quippe sumus et ignoramus, quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram. | 9 Nosotros de ayer somos y no sabemos nada, como una sombra nuestros días en la tierra. |
10 Nonne ipsi docebunt te, loquentur tibi et de corde suo proferent eloquia? | 10 Pero ellos te instruirán y te hablarán, y de su corazón sacarán estas máximas: |
11 Numquid virere potest scirpus absque umore, aut crescere carectum sine aqua? | 11 «¿Brota acaso el papiro sin marismas? ¿Crece sin agua el junco? |
12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit. | 12 Aún en su verdor, sin ser cortado, antes que toda otra hierba se marchita. |
13 Sic viae omnium, qui obliviscuntur Deum, et spes impii peribit. | 13 Tal es el fin de los que a Dios olvidan, así fenece la esperanza del impío. |
14 Cuius spes filum tenue, et sicut tela aranearum fiducia eius. | 14 Su confianza es un hilo solamente, su seguridad una tela de araña. |
15 Innitetur super domum suam et nonstabit; fulciet eam et non consurget. | 15 Se apoya en su morada, y no le aguanta, se agarra a ella y no resiste. |
16 Umectus videtur, antequam veniat sol, et in horto suo germen eius egredietur. | 16 Bien regado ante la faz del sol, por encima de su huerto salían sus renuevos. |
17 Super acervum petrarum radices eius densabuntur, et inter lapides commorabitur. | 17 Sobre un majano entrelazadas sus raíces, vivía en una casa de piedra. |
18 Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum et dicet: “Non novi te”. | 18 Mas cuando se le arranca de su sitio, éste le niega: “¡No te he visto jamás!” |
19 Haec est enim laetitia viae eius, ut rursum de terra alii germinentur. | 19 Y vedle ya cómo se pudre en el camino, mientras que del suelo brotan otros.» |
20 Deus non proiciet simplicem nec porriget manum malignis, | 20 No, Dios no rechaza al íntegro, ni da la mano a los malvados. |
21 donec impleatur risu os tuum, et labia tua iubilo. | 21 La risa ha de llenar aún tu boca y tus labios el clamor de júbilo. |
22 Qui oderunt te, induentur confusione, et tabernaculum impiorum non subsistet ”. | 22 Tus enemigos serán cubiertos de vergüenza, y desaparecerá la tienda de los malos. |