Giobbe 27
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL |
---|---|
1 Addidit quoque Iob assu mens parabolam suam et dixit: | 1 Dann setzte Ijob seine Rede fort und sprach: |
2 “ Vivit Deus, qui abstulit ius meum, et Omnipotens, qui ad amaritudinemadduxit animam meam, | 2 So wahr Gott lebt, der mir mein Recht entzog, der Allmächtige, der meine Seele quälte: |
3 quia, donec superest halitus in me, et spiritus Dei in naribus meis, | 3 Solange noch Atem in mir ist und Gottes Hauch in meiner Nase, |
4 non loquentur labia mea iniquitatem, nec lingua mea meditabitur mendacium! | 4 soll Unrecht nicht von meinen Lippen kommen, noch meine Zunge Falsches reden. |
5 Absit a me, ut iustos vos esse iudicem; donec exspirem, non recedam ab innocentia mea. | 5 Fern sei es mir, euch Recht zu geben, ich gebe, bis ich sterbe, meine Unschuld nicht preis. |
6 Iustificationem meam, quam coepi tenere, non deseram, neque enim reprehendit me cor meum in omni vita mea. | 6 An meinem Rechtsein halt ich fest und lass es nicht; mein Herz schilt keinen meiner Tage. |
7 Sit ut impius inimicus meus, et adversarius meus quasi iniquus. | 7 Mein Feind sei wie ein Frevler, mein Gegner wie ein Bösewicht. |
8 Quae est enim spes impii, cum secet, cum rapiat Deus animam eius? | 8 Denn was ist des Ruchlosen Hoffen, wenn er dahingeht, wenn Gott das Leben von ihm nimmt? |
9 Numquid Deus audiet clamorem eius, cum venerit super eum angustia? | 9 Wird Gott sein Schreien hören, wenn über ihn die Drangsal kommt? |
10 Aut poterit in Omnipotente delectari et invocare Deum omni tempore? | 10 Kann er sich des Allmächtigen erfreuen und Gott anrufen zu jeder Zeit? |
11 Docebo vos manum Dei, quae Omnipotens habeat, nec abscondam. | 11 Ich will euch belehren über Gottes Tun, nicht verhehlen, was der Allmächtige plant. |
12 Ecce vos omnes observastis, et quid sine causa vana loquimini? | 12 Ihr habt es ja alle selbst gesehen. Warum führt ihr nichtige Reden? |
13 Haec est pars hominis impii apud Deum, et hereditas violentorum, quam ab Omnipotente suscipient. | 13 Das ist des Frevlers Anteil bei Gott, der Gewalttätigen Erbe, das sie vom Allmächtigen empfangen: |
14 Si multiplicati fuerint filii eius, in gladio erunt, et nepotes eius non saturabuntur pane. | 14 Werden zahlreich seine Söhne, fürs Schwert sind sie bestimmt; nie werden seine Kinder satt an Brot. |
15 Qui reliqui fuerint ex eo, sepelientur in interitu, et viduae illius non plorabunt. | 15 Was übrig bleibt, wird durch den Tod begraben und seine Witwen weinen nicht. |
16 Si comportaverit quasi terram argentum et sicut lutum praeparaverit vestimenta, | 16 Häuft er auch Silber auf wie Staub und beschafft er sich Kleider wie Lehm: |
17 praeparabit quidem, sed iustus vestietur illis, et argentum innocens dividet. | 17 er schafft sie zwar an; doch anziehen wird sie der Gerechte, das Silber wird der Schuldlose erben. |
18 Aedificavit sicut aranea domum suam, et sicut custos fecit umbraculum. | 18 Er baut wie die Spinne sein Haus und wie die Hütte, die der Wächter aufstellt. |
19 Dives, cum dormierit, nihil secum auferet; aperiet oculos suos et nihil inveniet. | 19 Reich legt er sich schlafen, nichts ist ihm genommen. Macht er die Augen auf, ist nichts mehr da. |
20 Apprehendet eum quasi aqua inopia, nocte opprimet eum tempestas. | 20 Schrecken holt ihn ein wie eine Wasserflut, der Sturmwind trägt ihn fort bei Nacht. |
21 Tollet eum ventus urens et auferet, et velut turbo rapiet eum de loco suo. | 21 Der Ostwind hebt ihn hoch, er muss dahin, er weht ihn weg von seinem Ort. |
22 Et mittet super eum et non parcet; de manu eius fugiens fugiet. | 22 Er stürzt sich auf ihn schonungslos, seiner Gewalt will er entfliehen. |
23 Complodet super eum manus suas et sibilabit eum de loco suo. | 23 Man klatscht über ihn in die Hände und zischt ihn fort von seiner Stätte. |