Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Giobbe 14

font
NOVA VULGATAVULGATA
1 Homo natus de muliere,
brevi vivens tempore, commotione satiatur.
1 Homo natus de muliere, brevi vivens tempore,
repletur multis miseriis.
2 Qui quasi flos egreditur et arescit
et fugit velut umbra et non permanet.
2 Qui quasi flos egreditur et conteritur,
et fugit velut umbra, et numquam in eodem statu permanet.
3 Et dignum ducis super huiuscemodi aperire oculos tuos
et adducere eum tecum in iudicium?
3 Et dignum ducis super hujuscemodi aperire oculos tuos,
et adducere eum tecum in judicium ?
4 Quis potest facere mundum de immundo?
Ne unus quidem!
4 Quis potest facere mundum de immundo conceptum semine ?
nonne tu qui solus es ?
5 Si statuti dies hominis sunt,
et numerus mensium eius apud te est,
et constituti sunt termini eius, quos non praeteribit,
5 Breves dies hominis sunt :
numerus mensium ejus apud te est :
constituisti terminos ejus, qui præteriri non poterunt.
6 averte oculos tuos ab eo, ut quiescat,
donec solvat, sicut mercennarius, dies suos.
6 Recede paululum ab eo, ut quiescat,
donec optata veniat, sicut mercenarii, dies ejus.
7 Nam lignum habet spem;
si praecisum fuerit, rursum virescet,
et rami eius non deficient.
7 Lignum habet spem :
si præcisum fuerit, rursum virescit,
et rami ejus pullulant.
8 Si senuerit in terra radix eius,
et in pulvere emortuus fuerit truncus illius,
8 Si senuerit in terra radix ejus,
et in pulvere emortuus fuerit truncus illius,
9 ad odorem aquae germinabit
et faciet comam quasi novellae.
9 ad odorem aquæ germinabit,
et faciet comam, quasi cum primum plantatum est.
10 Homo vero cum mortuus fuerit et debilitatur,
exspirat homo et, ubi, quaeso, est?
10 Homo vero cum mortuus fuerit, et nudatus,
atque consumptus, ubi, quæso, est ?
11 Recedent aquae de mari,
et fluvius vacuefactus arescet;
11 Quomodo si recedant aquæ de mari,
et fluvius vacuefactus arescat :
12 sic homo, cum dormierit, non resurget:
donec atteratur caelum, non evigilabit
nec consurget de somno suo.
12 sic homo, cum dormierit, non resurget :
donec atteratur cælum, non evigilabit,
nec consurget de somno suo.
13 Quis mihi hoc tribuat, ut in inferno seponas me
et abscondas me, donec pertranseat furor tuus,
et constituas mihi tempus, in quo recorderis mei?
13 Quis mihi hoc tribuat, ut in inferno protegas me,
et abscondas me donec pertranseat furor tuus,
et constituas mihi tempus in quo recorderis mei ?
14 Putasne mortuus homo rursum vivat?
Cunctis diebus, quibus nunc milito,
exspectarem, donec veniat immutatio mea.
14 Putasne mortuus homo rursum vivat ?
cunctis diebus quibus nunc milito, expecto
donec veniat immutatio mea.
15 Vocares me, et ego responderem tibi;
opus manuum tuarum requireres.
15 Vocabis me, et ego respondebo tibi :
operi manuum tuarum porriges dexteram.
16 Tu quidem nunc gressus meos dinumerares,
sed parceres peccatis meis.
16 Tu quidem gressus meos dinumerasti :
sed parce peccatis meis.
17 Signares quasi in sacculo delicta mea,
sed dealbares iniquitatem meam.
17 Signasti quasi in sacculo delicta mea,
sed curasti iniquitatem meam.
18 Mons cadens decidit,
et saxum transfertur de loco suo;
18 Mons cadens defluit,
et saxum transfertur de loco suo :
19 lapides excavant aquae,
et alluvione terra inundatur:
et spem hominis perdes.
19 lapides excavant aquæ,
et alluvione paulatim terra consumitur :
et hominem ergo similiter perdes.
20 Praevales adversus eum, et in perpetuum transiet;
immutas faciem eius et emittis eum.
20 Roborasti eum paululum, ut in perpetuum transiret :
immutabis faciem ejus, et emittes eum.
21 Sive nobiles fuerint filii eius, non novit;
sive ignobiles, non intellegit.
21 Sive nobiles fuerint filii ejus,
sive ignobiles, non intelliget.
22 Attamen caro eius, dum vivet, dolet,
et anima illius super semetipso luget ”.
22 Attamen caro ejus, dum vivet, dolebit,
et anima illius super semetipso lugebit.