Scrutatio

Martedi, 7 maggio 2024 - Santa Flavia ( Letture di oggi)

Siracide 40


font
BIBBIA RICCIOTTIVULGATA
1 - Grande travaglio fu destinato a tutti gli uomini, e grave giogo [imposto] ai figliuoli d'Adamo, dal giorno ch'escon dal ventre della loro madre, sino al giorno della sepoltura nel [seno del]la madre comune:1 Occupatio magna creata est omnibus hominibus,
et jugum grave super filios Adam,
a die exitus de ventre matris eorum
usque in diem sepulturæ in matrem omnium.
2 loro pensieri, le ansie del loro cuore, la preoccupazione dell'aspettativa, e il dì della morte.2 Cogitationes eorum, et timores cordis,
adinventio exspectationis, et dies finitionis,
3 Da colui ch'è assiso sopra un trono di gloria, al miserabile che giace nella polvere e nella cenere;3 a residente super sedem gloriosam,
usque ad humiliatum in terra et cinere :
4 da colui che veste di porpora e porta la corona,a colui ch'è ricoperto di ruvido lino; [in tutti infierisce] rabbia, gelosia, agitazione, ansietà, paura della morte, rancore continuo e lotta!4 ab eo qui utitur hyacintho et portat coronam,
usque ad eum qui operitur lino crudo :
furor, zelus, tumultus, fluctuatio, et timor mortis,
iracundia perseverans, et contentio :
5 Anche nel tempo che [uno] si riposa sul letto, il sonno notturno perturba le sue idee.5 et in tempore refectionis in cubili,
somnus noctis immutat scientiam ejus.
6 Per poco tempo, quasi un nulla, gusta riposo, e n'[è sturbato] da sogni, come [fosse] nel giorno ch'è di sentinella. -6 Modicum tamquam nihil in requie,
et ab eo in somnis, quasi in die respectus.
7 E' conturbato dai fantasmi del suo cuore, come un fuggito via nel dì della battaglia: e giunto in salvo, si sveglia, e si meraviglia della vana paura.7 Conturbatus est in visu cordis sui,
tamquam qui evaserit in die belli :
in tempore salutis suæ exsurrexit,
et admirans ad nullum timorem :
8 Per ogni vivente, dall'uomo fino alla bestia, — e per i peccatori sette volte di più8 cum omni carne, ab homine usque ad pecus,
et super peccatores septuplum.
9 ancora — peste e strage, conflitti e spada, oppressione e fame, rovina e flagelli!9 Ad hæc mors, sanguis, contentio, et rhomphæa,
oppressiones, fames, et contritio, et flagella :
10 Contro gl'iniqui è stato creato tuttociò, e per essi venne il diluvio.10 super iniquos creata sunt hæc omnia :
et propter illos factus est cataclysmus.
11 Tutto quanto provien dalla terra, ritorna alla terra e tutte le acque fan ritorno al mare.11 Omnia quæ de terra sunt in terram convertentur,
et omnes aquæ in mare revertentur.
12 Ogni dono e ingiustizia periranno, ma la fedeltà durerà in eterno.12 Omne munus et iniquitas delebitur,
et fides in sæculum stabit.
13 Le ricchezze degli ingiusti seccheranno come un torrente, e svaniranno come il fracasso di gran tuono durante la tempesta.13 Substantiæ injustorum sicut fluvius siccabuntur,
et sicut tonitruum magnum in pluvia personabunt.
14 Quando uno apre la mano [a beneficare], se ne troverà contento; ma i prevaricatori andranno in malora,14 In aperiendo manus suas lætabitur :
sic prævaricatores in consummatione tabescent.
15 I rampolli degli empi non metteran molti rami, e le radici degli immondi [stanno] in cima a una roccia.15 Nepotes impiorum non multiplicabunt ramos :
et radices immundæ super cacumen petræ sonant.
16 La verzura [ch'è] presso ogni acqua e sulla sponda d'un rivo prima d'ogni altra erba è estirpata.16 Super omnem aquam viriditas,
et ad oram fluminis ante omne f?num evelletur.
17 [Ma] la benignità è come un giardino benedetto, e la beneficenza perdura in eterno.17 Gratia sicut paradisus in benedictionibus,
et misericordia in sæculum permanet.
18 Dolce è la vita dell'operaio che basta a se stesso, e in essa troverai un tesoro.18 Vita sibi sufficientis operarii condulcabitur,
et in ea invenies thesaurum.
19 [L'aver] figliuoli e il fabbricare una città danno un nome duraturo; ma meglio d'[entrambe] queste cose è stimata una moglie irreprensibile,19 Filii et ædificatio civitatis confirmabit nomen :
et super hæc mulier immaculata computabitur.
20 Il vino e la musica rallegrano il cuore; ma meglio d'entrambi l'amor della sapienza.20 Vinum et musica lætificant cor :
et super utraque dilectio sapientiæ.
21 Il flauto e l'arpa fan soave concento, ma meglio d'entrambi è una lingua gentile.21 Tibiæ et psalterium suavem faciunt melodiam :
et super utraque lingua suavis.
22 Della grazia e della bellezza si compiace il tuo occhio; ina meglio d'entrambe sono i seminati verdeggianti.22 Gratiam et speciem desiderabit oculus tuus :
et super hæc virides sationes.
23 L'amico e il compagno càpitano in buon punto; ma meglio d'entrambi una moglie col marito.23 Amicus et sodalis in tempore convenientes,
et super utrosque mulier cum viro.
24 Fratelli [e parenti] son d'aiuto nel tempo della tribolazione ma meglio di loro [entrambi] è la carità che salva.24 Fratres in adjutorium in tempore tribulationis :
et super eos misericordia liberabit.
25 L'oro e l'argento consolidano i piedi; ma meglio d'entrambi è stimato un [buon] consiglio.25 Aurum et argentum est constitutio pedum :
et super utrumque consilium beneplacitum.
26 La ricchezza e la forza esaltano il cuore; ma meglio [d'entrambi è] il timor del Signore.26 Facultates et virtutes exaltant cor,
et super hæc timor Domini.
27 Non si soffre penuria col timor di Dio, nè v'è, con esso, da ricercare aiuto.27 Non est in timore Domini minoratio :
et non est in eo inquirere adjutorium.
28 Il timore del Signore è come un giardino di benedizione, e sopra ad ogni magnificenza fu steso quel velo.28 Timor Domini sicut paradisus benedictionis,
et super omnem gloriam operuerunt illum.
29 Figliuolo, nel tempo della tua vita non ridurti alla mendicità: meglio morire che mendicare.29 Fili, in tempore vitæ tuæ ne indigeas :
melius est enim mori quam indigere.
30 Chi volge rocchio alla mensa altrui, la sua vita non può considerarsi una vita. Egli contamina l'anima sua con cibi estranei;30 Vir respiciens in mensam alienam,
non est vita ejus in cogitatione victus :
alit enim animam suam cibis alienis :
31 ma un uomo ben educato e saggio si guarda bene [da ciò]!31 vir autem disciplinatus et eruditus custodiet se.
32 In bocca a un impudente sarà dolce il mendicare, ma un fuoco avvamperà nelle sue viscere.32 In ore imprudentis condulcabitur inopia,
et in ventre ejus ignis ardebit.