Giobbe 10
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA RICCIOTTI | VULGATA |
---|---|
1 - L'anima mia ha nausea della mia vita: lascerò che la mia parola si sfoghi contro di me, parlerò nell'amarezza dell'anima mia. | 1 Tædet animam meam vitæ meæ ; dimittam adversum me eloquium meum : loquar in amaritudine animæ meæ. |
2 Esclamo verso Dio: - Deh! non mi condannare; fammi sapere perchè in tal modo mi giudichi! | 2 Dicam Deo : Noli me condemnare ; indica mihi cur me ita judices. |
3 Ti sembra forse bene che tu mi calunni, che tu opprima me opera delle tue mani, favorendo così il consiglio degli empii? | 3 Numquid bonum tibi videtur, si calumnieris me, et opprimas me opus manuum tuarum, et consilium impiorum adjuves ? |
4 Hai tu forse occhi di carne, ovvero come vede l'uomo vedi anche tu: | 4 Numquid oculi carnei tibi sunt ? aut sicut videt homo, et tu videbis ? |
5 son forse come i dì dell'uomo i tuoi dì, e gli anni tuoi son come i tempi degli uomini, | 5 Numquid sicut dies hominis dies tui, et anni tui sicut humana sunt tempora, |
6 perchè tu stia a ricercare la mia iniquità, ed a scrutare il mio peccato? | 6 ut quæras iniquitatem meam, et peccatum meum scruteris, |
7 E così tu sappia che non operai empietà alcunamentre non v'è nessuno che liberi dalla tua mano! | 7 et scias quia nihil impium fecerim, cum sit nemo qui de manu tua possit eruere ? |
8 Le tue mani mi hanno formato e plasmato tutto torno torno, e così ad un tratto vuoi tu atterrarmi? | 8 Manus tuæ fecerunt me, et plasmaverunt me totum in circuitu : et sic repente præcipitas me ? |
9 Ricòrdati, ti prego, che come argilla tu m'hai manipolato, ed in polvere vuoi tu farmi tornare? | 9 Memento, quæso, quod sicut lutum feceris me, et in pulverem reduces me. |
10 Non mi hai tu forse, qual latte, fatto colare, e come latte rappreso, fatto coagulare? | 10 Nonne sicut lac mulsisti me, et sicut caseum me coagulasti ? |
11 Di pelle e di carni tu m'hai rivestito, con ossa e con nervi tu m'hai tessuto; | 11 Pelle et carnibus vestisti me ; ossibus et nervis compegisti me. |
12 vita e misericordia tu mi concedesti, e la tua assistenza custodì il mio spirito. | 12 Vitam et misericordiam tribuisti mihi, et visitatio tua custodivit spiritum meum. |
13 Quantunque tali cose tu celi in cuor tuo, pur so che di tutte quante tu ti ricordi. | 13 Licet hæc celes in corde tuo, tamen scio quia universorum memineris. |
14 Se io peccai e pel momento tu mi risparmiasti, perchè non permetti ch'io sia mondo dalla mia iniquità? | 14 Si peccavi, et ad horam pepercisti mihi, cur ab iniquitate mea mundum me esse non pateris ? |
15 Se sarò empio, sventura a me!se giusto, non potrò ergere il capo, sazio qual sono d'afflizione e miseria! | 15 Et si impius fuero, væ mihi est ; et si justus, non levabo caput, saturatus afflictione et miseria. |
16 Chè per la superbia come a leonessa daresti a me la caccia, e torneresti a crucciarmi spaventosamente; | 16 Et propter superbiam quasi leænam capies me, reversusque mirabiliter me crucias. |
17 rinnoveresti i tuoi testimoni contro di me, accresceresti l'ira tua contro di me, e i travagli mi si schiererebbero contro. | 17 Instauras testes tuos contra me, et multiplicas iram tuam adversum me, et pœnæ militant in me. |
18 Perchè dunque dall'utero mi hai fatto uscire? Oh! fossi io morto, senza che occhio mi scorgesse! | 18 Quare de vulva eduxisti me ? qui utinam consumptus essem, ne oculus me videret. |
19 Io sarei, come se non fossi mai stato: dall'utero al sepolcro sarei stato portato! | 19 Fuissem quasi non essem, de utero translatus ad tumulum. |
20 La pochezza dei miei giorni non finirà forse fra breve? lasciami dunque, che io pianga alquanto il mio dolore, | 20 Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi ? dimitte ergo me, ut plangam paululum dolorem meum, |
21 prima ch'io parta, per non ritornare, verso la terra tenebrosa e coperta da caligine di morte, | 21 antequam vadam, et non revertar, ad terram tenebrosam, et opertam mortis caligine : |
22 terra di miseria e di tenebre, ove l'ombra di morte e nessun ordinema orrore sempiterno domina. -» | 22 terram miseriæ et tenebrarum, ubi umbra mortis et nullus ordo, sed sempiternus horror inhabitat. |