Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Salmi 44


font
BIBBIA CEI 1974NOVA VULGATA
1 'Al maestro del coro. Dei figli di Core. Maskil.'

1 Magistro chori. Filiorum Core. Maskil.
2 Dio, con i nostri orecchi abbiamo udito,
i nostri padri ci hanno raccontato
l'opera che hai compiuto ai loro giorni,
nei tempi antichi.
2 Deus, auribus nostris audivimus;
patres nostri annuntiaverunt nobis
opus, quod operatus es in diebus eorum, in diebus antiquis.
3 Tu per piantarli, con la tua mano hai sradicato le genti,
per far loro posto, hai distrutto i popoli.
3 Tu manu tua gentes depulisti et plantasti illos,
afflixisti populos et dilatasti eos.
4 Poiché non con la spada conquistarono la terra,
né fu il loro braccio a salvarli;
ma il tuo braccio e la tua destra
e la luce del tuo volto,
perché tu li amavi.

4 Nec enim in gladio suo possederunt terram,
et brachium eorum non salvavit eos;
sed dextera tua et brachium tuum
et illuminatio vultus tui,
quoniam complacuisti in eis.
5 Sei tu il mio re, Dio mio,
che decidi vittorie per Giacobbe.
5 Tu es rex meus et Deus meus,
qui mandas salutes Iacob.
6 Per te abbiamo respinto i nostri avversari
nel tuo nome abbiamo annientato i nostri aggressori.

6 In te inimicos nostros proiecimus,
et in nomine tuo conculcavimus insurgentes in nos. -
7 Infatti nel mio arco non ho confidato
e non la mia spada mi ha salvato,
7 Non enim in arcu meo sperabo,
et gladius meus non salvabit me.
8 ma tu ci hai salvati dai nostri avversari,
hai confuso i nostri nemici.
8 Tu autem salvasti nos de affligentibus nos
et odientes nos confudisti.
9 In Dio ci gloriamo ogni giorno,
celebrando senza fine il tuo nome.

9 In Deo gloriabimur tota die
et in nomine tuo confitebimur in saeculum.
10 Ma ora ci hai respinti e coperti di vergogna,
e più non esci con le nostre schiere.
10 Nunc autem reppulisti et confudisti nos
et non egredieris, Deus, cum virtutibus nostris.
11 Ci hai fatti fuggire di fronte agli avversari
e i nostri nemici ci hanno spogliati.
11 Convertisti nos retrorsum coram inimicis nostris;
et, qui oderunt nos, diripuerunt sibi.
12 Ci hai consegnati come pecore da macello,
ci hai dispersi in mezzo alle nazioni.
12 Dedisti nos tamquam oves ad vescendum
et in gentibus dispersisti nos.
13 Hai venduto il tuo popolo per niente,
sul loro prezzo non hai guadagnato.
13 Vendidisti populum tuum sine lucro
nec ditior factus es in commutatione eorum.
14 Ci hai resi ludibrio dei nostri vicini,
scherno e obbrobrio a chi ci sta intorno.
14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris,
subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro.
15 Ci hai resi la favola dei popoli,
su di noi le nazioni scuotono il capo.
15 Posuisti nos similitudinem in gentibus,
commotionem capitis in populis.
16 L'infamia mi sta sempre davanti
e la vergogna copre il mio volto
16 Tota die verecundia mea contra me est,
et confusio faciei meae cooperuit me
17 per la voce di chi insulta e bestemmia,
davanti al nemico che brama vendetta.

17 a voce exprobrantis et obloquentis,
a facie inimici et ultoris.
18 Tutto questo ci è accaduto
e non ti avevamo dimenticato,
non avevamo tradito la tua alleanza.
18 Haec omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te
et inique non egimus in testamentum tuum.
19 Non si era volto indietro il nostro cuore,
i nostri passi non avevano lasciato il tuo sentiero;
19 Et non recessit retro cor nostrum,
nec declinaverunt gressus nostri a via tua;
20 ma tu ci hai abbattuti in un luogo di sciacalli
e ci hai avvolti di ombre tenebrose.
20 sed humiliasti nos in loco vulpium
et operuisti nos umbra mortis.
21 Se avessimo dimenticato il nome del nostro Dio
e teso le mani verso un dio straniero,
21 Si obliti fuerimus nomen Dei nostri
et si expanderimus manus nostras ad deum alienum,
22 forse che Dio non lo avrebbe scoperto,
lui che conosce i segreti del cuore?
22 nonne Deus requiret ista?
Ipse enim novit abscondita cordis.
23 Per te ogni giorno siamo messi a morte,
stimati come pecore da macello.

23 Quoniam propter te mortificamur tota die,
aestimati sumus sicut oves occisionis.
24 Svègliati, perché dormi, Signore?
Dèstati, non ci respingere per sempre.
24 Evigila, quare obdormis, Domine?
Exsurge et ne repellas in finem.
25 Perché nascondi il tuo volto,
dimentichi la nostra miseria e oppressione?

25 Quare faciem tuam avertis,
oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae?
26 Poiché siamo prostrati nella polvere,
il nostro corpo è steso a terra.
Sorgi, vieni in nostro aiuto;
26 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra,
conglutinatus est in terra venter noster.
Exsurge, Domine, adiuva nos
et redime nos propter misericordiam tuam.
27 salvaci per la tua misericordia.