Salmi 44
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA CEI 1974 | NOVA VULGATA |
---|---|
1 'Al maestro del coro. Dei figli di Core. Maskil.' | 1 Magistro chori. Filiorum Core. Maskil. |
2 Dio, con i nostri orecchi abbiamo udito, i nostri padri ci hanno raccontato l'opera che hai compiuto ai loro giorni, nei tempi antichi. | 2 Deus, auribus nostris audivimus; patres nostri annuntiaverunt nobis opus, quod operatus es in diebus eorum, in diebus antiquis. |
3 Tu per piantarli, con la tua mano hai sradicato le genti, per far loro posto, hai distrutto i popoli. | 3 Tu manu tua gentes depulisti et plantasti illos, afflixisti populos et dilatasti eos. |
4 Poiché non con la spada conquistarono la terra, né fu il loro braccio a salvarli; ma il tuo braccio e la tua destra e la luce del tuo volto, perché tu li amavi. | 4 Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos; sed dextera tua et brachium tuum et illuminatio vultus tui, quoniam complacuisti in eis. |
5 Sei tu il mio re, Dio mio, che decidi vittorie per Giacobbe. | 5 Tu es rex meus et Deus meus, qui mandas salutes Iacob. |
6 Per te abbiamo respinto i nostri avversari nel tuo nome abbiamo annientato i nostri aggressori. | 6 In te inimicos nostros proiecimus, et in nomine tuo conculcavimus insurgentes in nos. - |
7 Infatti nel mio arco non ho confidato e non la mia spada mi ha salvato, | 7 Non enim in arcu meo sperabo, et gladius meus non salvabit me. |
8 ma tu ci hai salvati dai nostri avversari, hai confuso i nostri nemici. | 8 Tu autem salvasti nos de affligentibus nos et odientes nos confudisti. |
9 In Dio ci gloriamo ogni giorno, celebrando senza fine il tuo nome. | 9 In Deo gloriabimur tota die et in nomine tuo confitebimur in saeculum. |
10 Ma ora ci hai respinti e coperti di vergogna, e più non esci con le nostre schiere. | 10 Nunc autem reppulisti et confudisti nos et non egredieris, Deus, cum virtutibus nostris. |
11 Ci hai fatti fuggire di fronte agli avversari e i nostri nemici ci hanno spogliati. | 11 Convertisti nos retrorsum coram inimicis nostris; et, qui oderunt nos, diripuerunt sibi. |
12 Ci hai consegnati come pecore da macello, ci hai dispersi in mezzo alle nazioni. | 12 Dedisti nos tamquam oves ad vescendum et in gentibus dispersisti nos. |
13 Hai venduto il tuo popolo per niente, sul loro prezzo non hai guadagnato. | 13 Vendidisti populum tuum sine lucro nec ditior factus es in commutatione eorum. |
14 Ci hai resi ludibrio dei nostri vicini, scherno e obbrobrio a chi ci sta intorno. | 14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris, subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro. |
15 Ci hai resi la favola dei popoli, su di noi le nazioni scuotono il capo. | 15 Posuisti nos similitudinem in gentibus, commotionem capitis in populis. |
16 L'infamia mi sta sempre davanti e la vergogna copre il mio volto | 16 Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meae cooperuit me |
17 per la voce di chi insulta e bestemmia, davanti al nemico che brama vendetta. | 17 a voce exprobrantis et obloquentis, a facie inimici et ultoris. |
18 Tutto questo ci è accaduto e non ti avevamo dimenticato, non avevamo tradito la tua alleanza. | 18 Haec omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te et inique non egimus in testamentum tuum. |
19 Non si era volto indietro il nostro cuore, i nostri passi non avevano lasciato il tuo sentiero; | 19 Et non recessit retro cor nostrum, nec declinaverunt gressus nostri a via tua; |
20 ma tu ci hai abbattuti in un luogo di sciacalli e ci hai avvolti di ombre tenebrose. | 20 sed humiliasti nos in loco vulpium et operuisti nos umbra mortis. |
21 Se avessimo dimenticato il nome del nostro Dio e teso le mani verso un dio straniero, | 21 Si obliti fuerimus nomen Dei nostri et si expanderimus manus nostras ad deum alienum, |
22 forse che Dio non lo avrebbe scoperto, lui che conosce i segreti del cuore? | 22 nonne Deus requiret ista? Ipse enim novit abscondita cordis. |
23 Per te ogni giorno siamo messi a morte, stimati come pecore da macello. | 23 Quoniam propter te mortificamur tota die, aestimati sumus sicut oves occisionis. |
24 Svègliati, perché dormi, Signore? Dèstati, non ci respingere per sempre. | 24 Evigila, quare obdormis, Domine? Exsurge et ne repellas in finem. |
25 Perché nascondi il tuo volto, dimentichi la nostra miseria e oppressione? | 25 Quare faciem tuam avertis, oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae? |
26 Poiché siamo prostrati nella polvere, il nostro corpo è steso a terra. Sorgi, vieni in nostro aiuto; | 26 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra, conglutinatus est in terra venter noster. Exsurge, Domine, adiuva nos et redime nos propter misericordiam tuam. |
27 salvaci per la tua misericordia. |