Jó 23

¹ Respondens autem Iob ait:

² “ Nunc quoque in amaritu tudine est querela mea,
et manus eius aggravata est super gemitum meum.

³ Quis mihi tribuat, ut cognoscam et inveniam illum
et veniam usque ad solium eius?

⁴ Ponam coram eo iudicium
et os meum replebo increpationibus,

⁵ ut sciam verba, quae mihi respondeat,
et intellegam quid loquatur mihi.

⁶ Num multa fortitudine contendet mecum?
Non! Ipse tantum audiat!

⁷ Tunc iustus disceptabit cum illo,
et ego evaderem in perpetuo a iudice meo.

⁸ Si ad orientem iero, non apparet;
si ad occidentem, non intellegam eum.

⁹ Si ad sinistram pergam, non apprehendam eum;
si me vertam ad dexteram, non videbo illum.

¹⁰ Ipse vero scit viam meam,
et, si probaverit me, quasi aurum egrediar.

¹¹ Vestigia eius secutus est pes meus,
viam eius custodivi et non declinavi ex ea.

¹² A mandatis labiorum eius non recessi
et in sinu meo abscondi verba oris eius.

¹³ Ipse enim solus est, et quis repellet eum?
Et anima eius, quodcumque voluit, hoc fecit.

¹⁴ Cum expleverit in me voluntatem suam,
et alia multa similia praesto sunt ei;

¹⁵ et idcirco a facie eius turbatus sum
et considerans eum timore sollicitor.

¹⁶ Deus mollivit cor meum,
et Omnipotens conturbavit me.

¹⁷ Non enim perii propter imminentes tenebras,
nec faciem meam operuit caligo.