Psalmi 61

VULGATA	NOVA VULGATA
1 In finem, pro Idithun. Psalmus David.	1 Magistro chori. Fidibus. David.
2 Nonne Deo subjecta erit anima mea ? ab ipso enim salutare meum.	2 Exaudi, Deus, deprecationem meam, intende orationi meae.
3 Nam et ipse Deus meus et salutaris meus ; susceptor meus, non movebor amplius.	3 A finibus terrae ad te clamavi, dum anxiaretur cor meum. In petram inaccessam mihi deduc me!
4 Quousque irruitis in hominem ? interficitis universi vos, tamquam parieti inclinato et maceriæ depulsæ.	4 Quia factus es spes mea, turris fortitudinis a facie inimici.
5 Verumtamen pretium meum cogitaverunt repellere ; cucurri in siti : ore suo benedicebant, et corde suo maledicebant.	5 Inhabitabo in tabernaculo tuo in saecula, protegar in velamento alarum tuarum,
6 Verumtamen Deo subjecta esto, anima mea, quoniam ab ipso patientia mea :	6 quoniam tu, Deus meus, exaudisti vota mea, dedisti hereditatem timentium nomen tuum.
7 quia ipse Deus meus et salvator meus, adjutor meus, non emigrabo.	7 Dies super dies regis adicies, annos eius usque in diem generationis et generationis.
8 In Deo salutare meum et gloria mea ; Deus auxilii mei, et spes mea in Deo est.	8 Sedeat in aeternum in conspectu Dei; misericordia et veritas servent eum.
9 Sperate in eo, omnis congregatio populi ; effundite coram illo corda vestra : Deus adjutor noster in æternum.	9 Sic psalmum dicam nomini tuo in saeculum saeculi, ut reddam vota mea de die in diem.
10 Verumtamen vani filii hominum, mendaces filii hominum in stateris, ut decipiant ipsi de vanitate in idipsum.
11 Nolite sperare in iniquitate, et rapinas nolite concupiscere ; divitiæ si affluant, nolite cor apponere.
12 Semel locutus est Deus ; duo hæc audivi : quia potestas Dei est,
13 et tibi, Domine, misericordia : quia tu reddes unicuique juxta opera sua.