Psalmi 61
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
VULGATA | KÁLDI-NEOVULGÁTA |
---|---|
1 In finem, pro Idithun. Psalmus David. | 1 A karvezetőnek. Hárfára. Dávidtól. |
2 Nonne Deo subjecta erit anima mea ? ab ipso enim salutare meum. | 2 Hallgass, Isten, esdeklésemre, figyelj könyörgésemre. |
3 Nam et ipse Deus meus et salutaris meus ; susceptor meus, non movebor amplius. | 3 A föld széléről kiáltok hozzád szorongó szívvel. Vezess engem a megközelíthetetlen kősziklára! |
4 Quousque irruitis in hominem ? interficitis universi vos, tamquam parieti inclinato et maceriæ depulsæ. | 4 Mert te vagy az én reménységem, erős tornyom az ellenséggel szemben. |
5 Verumtamen pretium meum cogitaverunt repellere ; cucurri in siti : ore suo benedicebant, et corde suo maledicebant. | 5 Bár lakhatnék mindörökké hajlékodban, hogy oltalmat lelhetnék szárnyad árnyékában! |
6 Verumtamen Deo subjecta esto, anima mea, quoniam ab ipso patientia mea : | 6 Mert Istenem, te meghallgatod imádságomat, s azoknak, akik nevedet félik, örökséget adsz. |
7 quia ipse Deus meus et salvator meus, adjutor meus, non emigrabo. | 7 Adj a király napjaihoz napokat, esztendeit nemzedékről nemzedékre nyújtsd. |
8 In Deo salutare meum et gloria mea ; Deus auxilii mei, et spes mea in Deo est. | 8 Maradjon meg örökké Isten színe előtt, irgalmad és hűséged őrizzék meg őt! |
9 Sperate in eo, omnis congregatio populi ; effundite coram illo corda vestra : Deus adjutor noster in æternum. | 9 Így majd zsoltárt zengek nevednek mindörökké, hogy napról napra teljesítsem fogadalmaimat. |
10 Verumtamen vani filii hominum, mendaces filii hominum in stateris, ut decipiant ipsi de vanitate in idipsum. | |
11 Nolite sperare in iniquitate, et rapinas nolite concupiscere ; divitiæ si affluant, nolite cor apponere. | |
12 Semel locutus est Deus ; duo hæc audivi : quia potestas Dei est, | |
13 et tibi, Domine, misericordia : quia tu reddes unicuique juxta opera sua. |