Psalmi 141

VULGATA	NOVA VULGATA
1 Intellectus David, cum esset in spelunca, oratio.	1 Psalmus. David. Domine, clamavi ad te, ad me festina; intende voci meae, cum clamo ad te.
2 Voce mea ad Dominum clamavi, voce mea ad Dominum deprecatus sum.	2 Dirigatur oratio mea sicut incensum in conspectu tuo, elevatio manuum mearum ut sacrificium vespertinum. -
3 Effundo in conspectu ejus orationem meam, et tribulationem meam ante ipsum pronuntio :	3 Pone, Domine, custodiam ori meo et vigiliam ad ostium labiorum meorum.
4 in deficiendo ex me spiritum meum, et tu cognovisti semitas meas. In via hac qua ambulabam absconderunt laqueum mihi.	4 Non declines cor meum in verbum malitiae ad machinandas machinationes in impietate cum hominibus operantibus iniquitatem; et non comedam ex deliciis eorum.
5 Considerabam ad dexteram, et videbam, et non erat qui cognosceret me : periit fuga a me, et non est qui requirat animam meam.	5 Percutiat me iustus in misericordia et increpet me; oleum autem peccatoris non impinguet caput meum, quoniam adhuc et oratio mea in malitiis eorum.
6 Clamavi ad te, Domine ; dixi : Tu es spes mea, portio mea in terra viventium.	6 Deiecti in manus duras iudicum eorum, audient verba mea, quoniam suavia erant.
7 Intende ad deprecationem meam, quia humiliatus sum nimis. Libera me a persequentibus me, quia confortati sunt super me.	7 Sicut frusta dolantis et dirumpentis in terra, dissipata sunt ossa eorum ad fauces inferni.
8 Educ de custodia animam meam ad confitendum nomini tuo ; me exspectant justi donec retribuas mihi.	8 Quia ad te, Domine, Domine, oculi mei; ad te confugi, non effundas animam meam.
	9 Custodi me a laqueo, quem statuerunt mihi, et a scandalis operantium iniquitatem.
	10 Cadent in retiacula sua peccatores simul, ego autem ultra pertranseam.