Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Giobbe 33


font
NOVA VULGATADIODATI
1 Audi igitur, Iob, eloquia mea
et omnes sermones meos ausculta.
1 Ora dunque, Giobbe, ascolta, ti prego, i miei ragionamenti, E porgi gli orecchi a tutte le mie parole.
2 Ecce aperui os meum,
loquatur lingua mea in faucibus meis.
2 Ecco, ora io ho aperta la mia bocca, La mia lingua parla nel mio palato.
3 Ex recto corde sermones mei sunt,
et sententiam puram labia mea loquentur.
3 Le mie parole saranno secondo la dirittura del mio cuore; E le mie labbra proferiranno scienza pura.
4 Spiritus Dei fecit me,
et spiraculum Omnipotentis vivificavit me.
4 Lo Spirito di Dio mi ha fatto, E l’alito dell’Onnipotente mi ha data la vita.
5 Si potes, responde mihi,
praepara te coram me et consiste.
5 Se tu puoi, rispondimi; Mettiti in ordine contro a me, e presentati pure.
6 Ecce ego sicut tu coram Deo sum
et de eodem luto abscissus sum et ego.
6 Ecco, io sono a Dio, come tu; Anch’io sono stato tratto dal fango.
7 Verumtamen terror meus non te terreat,
et onus meum non sit tibi grave.
7 Ecco, il mio spavento non ti sgomenterà, E la mia mano non ti sarà grave addosso
8 Dixisti ergo in auribus meis,
et vocem verborum tuorum audivi:
8 Tu hai pur detto, udendolo io, Ed io ho intesa la voce delle parole:
9 “Mundus sum ego et absque delicto;
immaculatus, et non est iniquitas in me.
9 Io son puro, senza misfatto; Io son netto, e non vi è iniquità in me;
10 Quia querelas in me repperit,
ideo arbitratus est me inimicum sibi;
10 Ecco, egli trova delle occasioni contro a me; Egli mi reputa per suo nemico;
11 posuit in nervo pedes meos,
custodivit omnes semitas meas”.
11 Egli ha messi i miei piedi ne’ ceppi, Egli spia tutti i miei sentieri.
12 Hoc est ergo, in quo non es iustificatus, respondebo tibi,
quia maior est Deus homine.
12 Ecco, in questo tu non sei stato giusto; io ti risponderò; Perciocchè Iddio è vie maggiore che l’uomo.
13 Quare adversus eum contendis,
quod non ad omnia verba responderit tibi?
13 Perchè hai tu conteso con lui, Perchè egli non dichiara tutte le sue ragioni?
14 Semel loquitur Deus,
et secundo idipsum non repetit.
14 Egli è ben vero, che talora Iddio parla una volta, E due, a chi non vi ha atteso.
15 Per somnium in visione nocturna,
quando irruit sopor super homines,
et dormiunt in lectulo,
15 In sogno, in vision notturna, Quando il più profondo sonno cade in su gli uomini, Quando essi son tutti sonnacchiosi sopra i lor letti;
16 tunc aperit aures virorum
et in visionibus terret eos,
16 Allora egli apre loro l’orecchio, E suggella il lor castigo;
17 ut avertat hominem ab his, quae facit,
et liberet eum de superbia,
17 Per istorre l’uomo dalle opere sue, E per far che la superbia dell’uomo non apparisca più;
18 eruens animam eius a fovea
et vitam illius, ut non transeat canalem mortis.
18 Per iscampar l’anima sua dalla fossa, E far che la sua vita non passi per la spada
19 Increpat quoque per dolorem in lectulo,
et tremitus ossium eius continuus.
19 Ma talora altresì l’uomo è castigato con dolori sopra il suo letto, E tutte le sue ossa di grave malattia;
20 Abominabilis ei fit in vita sua panis,
et animae illius cibus ante desiderabilis.
20 E la sua vita gli fa abbominare il cibo, E l’anima sua la vivanda desiderabile;
21 Tabescet caro eius in conspectu,
et ossa, quae non videbantur, nudabuntur.
21 La sua carne è consumata, talchè non apparisce più; E le sue ossa, che prima non si vedevano, spuntano fuori;
22 Appropinquavit corruptioni foveae,
et vita illius mortiferis sedibus.
22 E l’anima sua si accosta alla fossa, E la vita sua a’ mali mortali.
23 Si fuerit apud eum angelus, unus de milibus interpres,
ut annuntiet homini aequitatem,
23 Ma se allora vi è appresso di lui alcun messo, un parlatore, Uno d’infra mille, Per dichiarare all’uomo il suo dovere;
24 miserebitur eius et dicet:
“Libera eum, ut non descendat in foveam;
inveni, in quo ei propitier”.
24 Iddio gli farà grazia, e dirà: Riscuotilo, che non iscenda alla fossa; Io ho trovato il riscatto.
25 Revirescet caro eius plus quam in iuventute,
revertetur ad dies adulescentiae suae.
25 La sua carne diventerà morbida, più che non è in fanciullezza; Egli ritornerà a’ dì della sua giovanezza.
26 Deprecabitur Deum, et placabilis ei erit;
et videbit faciem eius in iubilo,
et reddet homini iustitiam suam.
26 Egli supplicherà a Dio, ed egli gli sarà placato, E gli farà veder la sua faccia con giubilo, E renderà all’uomo la sua giustizia.
27 Canit ad homines et dicit: “Peccavi et iustitiam perverti
et non debui satisfacere.
27 Ed esso poi si volgerà verso gli uomini, e dirà: Io avea peccato, ed avea pervertita la dirittura, E ciò non mi ha punto giovato.
28 Liberavit animam suam, ne pergeret in foveam,
sed vivens lucem videret”.
28 Così Iddio riscoterà l’anima sua, che non passi nella fossa, E la vita sua vedrà la luce
29 Ecce haec omnia operatur Deus
duobus, tribus vicibus cum homine,
29 Ecco, Iddio opera tutte queste cose Due e tre volte inverso l’uomo;
30 ut revocet animas eorum a fovea
et illuminet luce viventium.
30 Per ritrarre l’anima sua dalla fossa, Acciocchè sia illuminata della luce de’ viventi.
31 Attende, Iob, et audi me
et tace, dum ego loquor.
31 Attendi, o Giobbe, ascoltami; Taci, ed io parlerò.
32 Si autem habes quod loquaris, responde mihi; loquere, volo enim te apparereiustum.
32 Se tu hai alcuna cosa da dire, rispondimi; Parla, perciocchè io desidero giustificarti.
33 Quod si non habes, audi me;
tace, et docebo te sapientiam ”.
33 Se no, ascoltami tu; Taci, ed io t’insegnerò la sapienza