Jó 9

¹ Et respondens Iob ait:

² “ Vere scio quod ita sit,
et quomodo iustificabitur homo compositus Deo?

³ Si voluerit contendere cum eo,
non poterit ei respondere unum pro mille.

⁴ Sapiens corde est et fortis robore;
quis restitit ei, et pacem habuit?

⁵ Qui transtulit montes, et nescierunt hi, quos subvertit in furore suo.

⁶ Qui commovet terram de loco suo,
et columnae eius concutiuntur.

⁷ Qui praecipit soli, et non oritur,
et stellas claudit quasi sub signaculo.

⁸ Qui extendit caelos solus
et graditur super fluctus maris.

⁹ Qui facit Arcturum et Oriona
et Hyadas et interiora austri.

¹⁰ Qui facit magna et incomprehensibilia
et mirabilia, quorum non est numerus.

¹¹ Si venerit ad me, non videbo eum;
si abierit, non intellegam.

¹² Si repente arripiet, quis eum impediet?
Vel quis dicere potest: “Quid facis?”.

¹³ Deus non retinet iram suam,
et sub eo curvantur auxilia Rahab.

¹⁴ Quantus ergo sum ego, ut respondeam ei
et loquar delectis verbis cum eo?

¹⁵ Quia, etiamsi iustus essem, non responderem,
sed meum iudicem deprecarer;

¹⁶ et, cum invocantem exaudierit me,
non credam quod audierit vocem meam.

¹⁷ In turbine enim conteret me
et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa.

¹⁸ Non concedit requiescere spiritum meum
et implet me amaritudinibus.

¹⁹ Si fortitudo quaeritur, robustissimus est;
si iudicium, quis eum arcesserit?

²⁰ Si iustificare me voluero, os meum condemnabit me;
si innocentem ostendero, pravum me comprobabit.

²¹ Etiamsi simplex fuero, hoc ipsum ignorabit anima mea,
et contemnam vitam meam.

²² Unum est, quod locutus sum:
Et innocentem et impium ipse consumit.

²³ Si subito flagellum occidat,
de afflictione innocentium ridebit.

²⁴ Terra data est in manus impii,
vultum iudicum eius operit;
quod si non ille est, quis ergo est?

²⁵ Dies mei velociores fuerunt cursore:
fugerunt et non viderunt bonum;

²⁶ pertransierunt quasi naves arundineae,
sicut aquila volans ad escam.

²⁷ Cum dixero: Obliviscar maerorem meum,
commutabo faciem meam et hilaris fiam,

²⁸ vereor omnes dolores meos,
sciens quod non iustificaveris me.

²⁹ Si autem et sic impius sum,
quare frustra laboravi?

³⁰ Si lotus fuero quasi aquis nivis,
et lixivo mundavero manus meas,

³¹ tamen sordibus intinges me,
et abominabuntur me vestimenta mea.

³² Neque enim viro, qui similis mei est, respondebo;
nec vir, quocum in iudicio contendam.

³³ Non est qui utrumque valeat arguere
et ponere manum suam in ambobus.

³⁴ Auferat a me virgam suam,
et pavor eius non me terreat.

³⁵ Loquar et non timebo eum;
quia sic non mecum ipse sum.