Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Giobbe 9


font
NOVA VULGATASAGRADA BIBLIA
1 Et respondens Iob ait:
1 Jó tomou a palavra nestes termos:
2 “ Vere scio quod ita sit,
et quomodo iustificabitur homo compositus Deo?
2 Sim; bem sei que é assim; como poderia o homem ter razão contra Deus?
3 Si voluerit contendere cum eo,
non poterit ei respondere unum pro mille.
3 Se quisesse disputar com ele, não lhe responderia uma vez entre mil.
4 Sapiens corde est et fortis robore;
quis restitit ei, et pacem habuit?
4 Deus é sábio em seu coração e poderoso, quem pode afrontá-lo impunemente?
5 Qui transtulit montes, et nescierunt hi, quos subvertit in furore suo.
5 Ele transporta os montes sem que estes percebam, ele os desmorona em sua cólera.
6 Qui commovet terram de loco suo,
et columnae eius concutiuntur.
6 Sacode a terra em sua base, e suas colunas são abaladas.
7 Qui praecipit soli, et non oritur,
et stellas claudit quasi sub signaculo.
7 Dá uma ordem ao sol que não se levante, põe um selo nas estrelas.
8 Qui extendit caelos solus
et graditur super fluctus maris.
8 Ele sozinho formou a extensão dos céus, e caminha sobre as alturas do mar.
9 Qui facit Arcturum et Oriona
et Hyadas et interiora austri.
9 Ele criou a Grande Ursa, Órion, as Plêiades, e as câmaras austrais.
10 Qui facit magna et incomprehensibilia
et mirabilia, quorum non est numerus.
10 Fez maravilhas insondáveis, prodígios incalculáveis.
11 Si venerit ad me, non videbo eum;
si abierit, non intellegam.
11 Ele passa despercebido perto de mim, toca levemente em mim sem que eu tenha percebido.
12 Si repente arripiet, quis eum impediet?
Vel quis dicere potest: “Quid facis?”.
12 Quem poderá impedi-lo de arrebatar uma presa? Quem lhe dirá: Por que fazes isso?
13 Deus non retinet iram suam,
et sub eo curvantur auxilia Rahab.
13 De sua cólera Deus não volta atrás; diante dele jazem prosternados os auxiliares de Raab.
14 Quantus ergo sum ego, ut respondeam ei
et loquar delectis verbis cum eo?
14 Quem sou eu para replicar-lhe, para escolher argumentos contra ele?
15 Quia, etiamsi iustus essem, non responderem,
sed meum iudicem deprecarer;
15 Ainda que eu tivesse razão, não responderia; pediria clemência a meu juiz.
16 et, cum invocantem exaudierit me,
non credam quod audierit vocem meam.
16 Se eu o chamasse, e ele não me respondesse, não acreditaria que tivesse ouvido a minha voz;
17 In turbine enim conteret me
et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa.
17 ele, que me desfaz como um redemoinho, que multiplica minhas feridas sem manifestar o motivo,
18 Non concedit requiescere spiritum meum
et implet me amaritudinibus.
18 que não me deixa tomar fôlego, mas me enche de amarguras.
19 Si fortitudo quaeritur, robustissimus est;
si iudicium, quis eum arcesserit?
19 Se se busca fortaleza, é ele o forte; se se busca o direito, quem o determinará?
20 Si iustificare me voluero, os meum condemnabit me;
si innocentem ostendero, pravum me comprobabit.
20 Se eu pretendesse ser justo, minha boca me condenaria; se fosse inocente, ela me declararia perverso.
21 Etiamsi simplex fuero, hoc ipsum ignorabit anima mea,
et contemnam vitam meam.
21 Inocente! Sim, eu o sou; pouco me importa a vida, desprezo a existência.
22 Unum est, quod locutus sum:
Et innocentem et impium ipse consumit.
22 Pouco importa; é por isso que eu disse que ele faz perecer o inocente como o ímpio.
23 Si subito flagellum occidat,
de afflictione innocentium ridebit.
23 Se um flagelo causa de repente a morte, ele ri-se do desespero dos inocentes.
24 Terra data est in manus impii,
vultum iudicum eius operit;
quod si non ille est, quis ergo est?
24 A terra está entregue nas mãos dos maus, e ele cobre com um véu os olhos de seus juízes; se não é ele, quem é pois {que faz isso}?
25 Dies mei velociores fuerunt cursore:
fugerunt et non viderunt bonum;
25 Os dias de minha vida são mais rápidos do que um corcel, fogem sem ter visto a felicidade
26 pertransierunt quasi naves arundineae,
sicut aquila volans ad escam.
26 passam como as barcas de junco, como a águia que se precipita sobre a presa
27 Cum dixero: Obliviscar maerorem meum,
commutabo faciem meam et hilaris fiam,
27 Se decido esquecer minha queixa, abandonar meu ar triste e voltar a ser alegre,
28 vereor omnes dolores meos,
sciens quod non iustificaveris me.
28 temo por todos os meus tormentos, sabendo que não me absolverás.
29 Si autem et sic impius sum,
quare frustra laboravi?
29 Tenho certeza de ser condenado: o que me adianta cansar-me em vão?
30 Si lotus fuero quasi aquis nivis,
et lixivo mundavero manus meas,
30 Por mais que me lavasse na neve, que limpasse minhas mãos na lixívia,
31 tamen sordibus intinges me,
et abominabuntur me vestimenta mea.
31 tu me atirarias na imundície, e as minhas próprias vestes teriam horror de mim.
32 Neque enim viro, qui similis mei est, respondebo;
nec vir, quocum in iudicio contendam.
32 {Deus} não é um homem como eu a quem possa responder, com quem eu possa comparecer na justiça,
33 Non est qui utrumque valeat arguere
et ponere manum suam in ambobus.
33 pois que não há entre nós árbitro que ponha sua mão sobre nós dois.
34 Auferat a me virgam suam,
et pavor eius non me terreat.
34 Que {Deus} retire sua vara de cima de mim, para pôr um termo a seus medonhos terrores;
35 Loquar et non timebo eum;
quia sic non mecum ipse sum.
35 então lhe falarei sem medo; pois, estou só comigo mesmo.