Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Giobbe 9

font
NOVA VULGATALXX
1 Et respondens Iob ait:
1 υπολαβων δε ιωβ λεγει
2 “ Vere scio quod ita sit,
et quomodo iustificabitur homo compositus Deo?
2 επ' αληθειας οιδα οτι ουτως εστιν πως γαρ εσται δικαιος βροτος παρα κυριω
3 Si voluerit contendere cum eo,
non poterit ei respondere unum pro mille.
3 εαν γαρ βουληται κριθηναι αυτω ου μη υπακουση αυτω ινα μη αντειπη προς ενα λογον αυτου εκ χιλιων
4 Sapiens corde est et fortis robore;
quis restitit ei, et pacem habuit?
4 σοφος γαρ εστιν διανοια κραταιος τε και μεγας τις σκληρος γενομενος εναντιον αυτου υπεμεινεν
5 Qui transtulit montes, et nescierunt hi, quos subvertit in furore suo.
5 ο παλαιων ορη και ουκ οιδασιν ο καταστρεφων αυτα οργη
6 Qui commovet terram de loco suo,
et columnae eius concutiuntur.
6 ο σειων την υπ' ουρανον εκ θεμελιων οι δε στυλοι αυτης σαλευονται
7 Qui praecipit soli, et non oritur,
et stellas claudit quasi sub signaculo.
7 ο λεγων τω ηλιω και ουκ ανατελλει κατα δε αστρων κατασφραγιζει
8 Qui extendit caelos solus
et graditur super fluctus maris.
8 ο τανυσας τον ουρανον μονος και περιπατων ως επ' εδαφους επι θαλασσης
9 Qui facit Arcturum et Oriona
et Hyadas et interiora austri.
9 ο ποιων πλειαδα και εσπερον και αρκτουρον και ταμιεια νοτου
10 Qui facit magna et incomprehensibilia
et mirabilia, quorum non est numerus.
10 ο ποιων μεγαλα και ανεξιχνιαστα ενδοξα τε και εξαισια ων ουκ εστιν αριθμος
11 Si venerit ad me, non videbo eum;
si abierit, non intellegam.
11 εαν υπερβη με ου μη ιδω και εαν παρελθη με ουδ' ως εγνων
12 Si repente arripiet, quis eum impediet?
Vel quis dicere potest: “Quid facis?”.
12 εαν απαλλαξη τις αποστρεψει η τις ερει αυτω τι εποιησας
13 Deus non retinet iram suam,
et sub eo curvantur auxilia Rahab.		13 αυτος γαρ απεστραπται οργην υπ' αυτου εκαμφθησαν κητη τα υπ' ουρανον
14 Quantus ergo sum ego, ut respondeam ei
et loquar delectis verbis cum eo?
14 εαν δε μου υπακουσηται η διακρινει τα ρηματα μου
15 Quia, etiamsi iustus essem, non responderem,
sed meum iudicem deprecarer;
15 εαν τε γαρ ω δικαιος ουκ εισακουσεται μου του κριματος αυτου δεηθησομαι
16 et, cum invocantem exaudierit me,
non credam quod audierit vocem meam.
16 εαν τε καλεσω και υπακουση ου πιστευω οτι εισακηκοεν μου
17 In turbine enim conteret me
et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa.
17 μη γνοφω με εκτριψη πολλα δε μου τα συντριμματα πεποιηκεν δια κενης
18 Non concedit requiescere spiritum meum
et implet me amaritudinibus.
18 ουκ εα γαρ με αναπνευσαι ενεπλησεν δε με πικριας
19 Si fortitudo quaeritur, robustissimus est;
si iudicium, quis eum arcesserit?
19 οτι μεν γαρ ισχυι κρατει τις ουν κριματι αυτου αντιστησεται
20 Si iustificare me voluero, os meum condemnabit me;
si innocentem ostendero, pravum me comprobabit.
20 εαν γαρ ω δικαιος το στομα μου ασεβησει εαν τε ω αμεμπτος σκολιος αποβησομαι
21 Etiamsi simplex fuero, hoc ipsum ignorabit anima mea,
et contemnam vitam meam.
21 ειτε γαρ ησεβησα ουκ οιδα τη ψυχη πλην οτι αφαιρειται μου η ζωη
22 Unum est, quod locutus sum:
Et innocentem et impium ipse consumit.
22 διο ειπον μεγαν και δυναστην απολλυει οργη
23 Si subito flagellum occidat,
de afflictione innocentium ridebit.		23 οτι φαυλοι εν θανατω εξαισιω αλλα δικαιοι καταγελωνται
24 Terra data est in manus impii,
vultum iudicum eius operit;
quod si non ille est, quis ergo est?
24 παραδεδονται γαρ εις χειρας ασεβους προσωπα κριτων αυτης συγκαλυπτει ει δε μη αυτος τις εστιν
25 Dies mei velociores fuerunt cursore:
fugerunt et non viderunt bonum;
25 ο δε βιος μου εστιν ελαφροτερος δρομεως απεδρασαν και ουκ ειδοσαν
26 pertransierunt quasi naves arundineae,
sicut aquila volans ad escam.
26 η και εστιν ναυσιν ιχνος οδου η αετου πετομενου ζητουντος βοραν
27 Cum dixero: Obliviscar maerorem meum,
commutabo faciem meam et hilaris fiam,
27 εαν τε γαρ ειπω επιλησομαι λαλων συγκυψας τω προσωπω στεναξω
28 vereor omnes dolores meos,
sciens quod non iustificaveris me.
28 σειομαι πασιν τοις μελεσιν οιδα γαρ οτι ουκ αθωον με εασεις
29 Si autem et sic impius sum,
quare frustra laboravi?
29 επειδη δε ειμι ασεβης δια τι ουκ απεθανον
30 Si lotus fuero quasi aquis nivis,
et lixivo mundavero manus meas,
30 εαν γαρ απολουσωμαι χιονι και αποκαθαρωμαι χερσιν καθαραις
31 tamen sordibus intinges me,
et abominabuntur me vestimenta mea.
31 ικανως εν ρυπω με εβαψας εβδελυξατο δε με η στολη
32 Neque enim viro, qui similis mei est, respondebo;
nec vir, quocum in iudicio contendam.
32 ου γαρ ει ανθρωπος κατ' εμε ω αντικρινουμαι ινα ελθωμεν ομοθυμαδον εις κρισιν
33 Non est qui utrumque valeat arguere
et ponere manum suam in ambobus.
33 ειθε ην ο μεσιτης ημων και ελεγχων και διακουων ανα μεσον αμφοτερων
34 Auferat a me virgam suam,
et pavor eius non me terreat.
34 απαλλαξατω απ' εμου την ραβδον ο δε φοβος αυτου μη με στροβειτω
35 Loquar et non timebo eum;
quia sic non mecum ipse sum.
35 και ου μη φοβηθω αλλα λαλησω ου γαρ ουτω συνεπισταμαι